صَفَنیا 3:7 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ گفتم: «کاش که از من می‌ترسیدی و تنبیه را می‌پذیرفتی. تا آنکه مسکنت نابود نمی شد، مطابق هر ‌آنچه تعیین نموده بودم.» لیکن ایشان صبح زود برخاسته، کارهای خود را فاسد گردانیدند.

هزارۀ نو

⁷ «گفتم: ”بی‌گمان از من خواهید ترسید، و تأدیب خواهید پذیرفت. آنگاه مسکنتان برکنده نمی‌شد، و نه آنچه مقرر داشتم بر شما وارد می‌آمد.“ اما شما همچنان حریصانه راههای خویش را فاسد ساخته‌اید.»

Persian Old Version

⁷ و گفتم: کاش که از من میترسیدی وتادیب را میپذیرفتی. تا آنکه مسکن او معدوم نمی شد، موافق هرآنچه بر او تعیین نموده بودم. لکن ایشان صبح زود برخاسته، اعمال خود رافاسد گردانیدند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ گفتم حتماً مردم اورشلیم به من گوش خواهند داد و به هشدارهایم توجه خواهند نمود و بدین ترتیب جلوی خرابی شهر و مجازاتی را که مقرر کرده‌ام خواهند گرفت. ولی آنها چنین نکردند بلکه به کارهای فاسد خود ادامه دادند.»

مژده برای عصر جدید

⁷ گفتم شاید مردم از من بترسند و به نصایح من گوش کنند و آنچه به آنها تعلیم داده‌ام، فراموش نکنند، امّا آنها توجّهی نکردند و به کارهای فاسد خود ادامه دادند.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ گفتم شاید مردم از من بترسند و به نصیحت‌های من گوش کنند و آنچه را که به آن‌ها تعلیم داده‌ام، فراموش نکنند، امّا آن‌ها توجّهی نکردند و به کارهای فاسد خود ادامه دادند.»

صَفَنیا 3:7 Iomraidhean Croise

هوشع 9:9

مثل روزهای جِبعه فساد را به نهایت رسانیده‌اند، پس عصیان ایشان را به یاد می‌آورد و گناه ایشان را مکافات خواهد داد.

اِرمیا 36:3

شاید که خاندان یهودا تمامی بلا را که من می‌خواهم بر ایشان وارد بیاورم، گوش بگیرند و هر کدام از ایشان از راه بد خود بازگشت نمایند و من عصیان و گناهان ایشان را بیامرزم.»

صَفَنیا 3:2

از کسی فرمان نمی‌برد، تنبیه نمی‌پذیرد و بر خداوند توکل نمی‌نماید و بر خدای خود نزدیک نمی‌شود.

اِرمیا 25:5

آنها گفتند: ”هر یک از شما از راه بد خود و کارهای شریر خویش بازگشت نمایید و در سرزمینی که خداوند به شما و به پدران شما از ازل تا به ابد بخشیده است، ساکن باشید.

اِرمیا 7:7

آنگاه شما را در این مکان در زمینی که به پدران شما از ازل تا به ابد داده‌ام، ساکن خواهم گردانید.

۲پطرس 3:9

خداوند در وعدهٔ خود تأخیر نمی‌نماید چنانکه بعضی تأخیر می‌پندارند، بلکه بر شما تحمّل می‌نماید چون نمی‌خواهد که کسی هلاک گردد، بلکه همه به توبه گرایند.

اِرمیا 38:17

پس اِرمیا به صِدقیا گفت: «یهوه خدای صِبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: اگر نزد سروران پادشاه بابل بیرون روی، به یقین جان تو زنده خواهد ماند و این شهر به آتش سوخته نخواهد شد، و تو و اهل خانه‌ات زنده خواهید ماند.

اِرمیا 8:6

من گوش خود را فرا داشته، شنیدم، اما به راستی صحبت ننمودند، و کسی از شرارت خویش توبه نکرده و نگفته است: ”چه کرده‌ام؟“ بلکه هر یک مثل اسبی که به جنگ می‌دود، به راه خود بازگشت می‌کند.

اِشعیا 63:8

زیرا گفته است: «ایشان قوم من می‌باشند، و پسرانی که خیانت نخواهند کرد.» پس نجات‌دهنده ایشان شده است.

اِشعیا 5:4

برای تاکستان من دیگر چه توان کرد که در آن نکردم؟ پس چون منتظر بودم که انگور بیاورد، چرا انگور بد آورد؟

۲تواریخ 33:11

پس خداوند سرداران لشکر آشور را بر ایشان آورد و مَنَسی را با غُلها گرفته، او را به زنجیرها بستند و به بابل بردند.

تثنیه 4:16

مبادا فاسد شويد و برای خود صورت تراشيده، يا تمثال هر شکلی از شبيه جنس مرد يا جنس زن بسازيد.

پیدایش 6:12

و خدا زمین را دید که اینک فاسد شده است، زیرا که تمامی بشر راه خود را بر زمین فاسد کرده بودند.

۱تیموتائوس 1:5

امّا هدف فرمان ما، محبّت است از دل پاک و وجدان صالح و ایمان بی‌ریا.

ایّوب 36:10

و گوشهای ایشان را برای تنبیه باز می‌کند، و امر می فرماید تا از گناه بازگشت نمایند.

مزامیر 32:8

تو را حکمت خواهم آموخت و به راهی که باید رفت، ارشاد خواهم نمود و تو را به چشم خود که بر تو است، نصیحت خواهم فرمود.

امثال 19:20

پند را بشنو و رهنمود را قبول نما تا در عاقبت خود حکیم بشوی.

اِرمیا 6:8

‌ای اورشلیم، تنبیه را بپذیر، مبادا جان من از تو بیزار شود و تو را ویران و زمین متروک گردانم.»

اِرمیا 17:23

اما ایشان نشنیدند و گوش خود را فرا نداشتند، بلکه گردنهای خود را سخت ساختند تا نشنوند و تنبیه را نپذیرند.