مکاشفه 9:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ و چون فرشتهٔ پنجم نواخت، ستاره‌ای را دیدم که از آسمان بر زمین افتاده بود و کلید چاه هاویه به او داده شد.

هزارۀ نو

¹ فرشتۀ پنجم شیپورش را به صدا درآورد، و من ستاره‌ای دیدم افتاده از آسمان به زمین. به این ستاره، کلید هاویه داده شد.

Persian Old Version

¹ و چون فرشته پنجم نواخت، ستارهای رادیدم که بر زمین افتاده بود و کلید چاه هاویه بدو داده شد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ هنگامی که فرشتهٔ پنجم شیپورش را به صدا درآورد، دیدم که «ستاره‌ای» از آسمان بر زمین افتاد. به این ستاره، کلید چاهی را دادند که انتها نداشت.

مژده برای عصر جدید

¹ در این وقت، پنجمین فرشته در شیپور خود دمید و من ستاره‌ای را دیدم كه به زمین افتاد و كلید «چاه بی‌انتها» به آن ستاره داده شد

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ در این وقت، پنجمین فرشته در شیپور خود دمید و من ستاره‌ای را دیدم که به زمین افتاد و کلید «چاه بی‌انتها» به آن ستاره داده شد؛

مکاشفه 9:1 Iomraidhean Croise

اِشعیا 14:12

‌ای زهره دختر صبح، چگونه از آسمان افتاده‌ای؟ ای که قومها را ذلیل می‌ساختی، چگونه به زمین افکنده شده‌ای؟

لوقا 10:18

به ایشان گفت: «من شیطان را دیدم که چون برق از آسمان می‌افتد.

لوقا 8:31

و از عیسی خواهش کردند که ایشان را نفرماید که به دنیای مردگان روند.

رومیان 10:7

یا 'کیست که به دنیای مردگان نزول کند؟' یعنی تا مسیح را از مردگان برآورد.»

مکاشفه 1:18

و مرده شدم و اینک تا به ابد زنده هستم و کلیدهای مرگ و عالم مردگان نزد من است.

مکاشفه 1:20

راز هفت ستاره‌ای را که در دست راست من دیدی و هفت چراغدان طلا را. امّا هفت ستاره، فرشتگان هفت کلیسا هستند و هفت چراغدان، هفت کلیسا می‌باشند.

مکاشفه 11:7

و چون شهادت خود را به اتمام رسانند، آن وحش که از هاویه برمی‌آید، با ایشان جنگ کرده، غلبه خواهد یافت و ایشان را خواهد کشت

مکاشفه 17:8

آن وحش که دیدی، بود و نیست و از هاویه خواهد برآمد و به هلاکت خواهد رفت؛ و ساکنان زمین، جز آنانی که نامهای ایشان از بنای عالم در دفتر حیات نوشته شده است، در حیرت خواهند افتاد از دیدن آن وحش که بود و نیست و آشکار خواهد شد.

مکاشفه 20:1

و دیدم فرشته‌ای را که از آسمان فرود می‌شود و کلید هاویه را دارد و زنجیری بزرگ بر دست وی است.

مکاشفه 20:10

و ابلیس که ایشان را گمراه می‌کند، به دریاچهٔ آتش و گوگرد انداخته شد، جایی که وحش و نبی دروغین هستند؛ و ایشان تا به ابد شبانه‌روز عذاب خواهند کشید.

مکاشفه 6:13

و ستارگان آسمان بر زمین فرو ریختند، مانند درخت انجیری که از باد سخت به حرکت آمده، میوه‌های نارس خود را می‌افشاند.

مکاشفه 8:10

و چون فرشته سوّم نواخت، ناگاه ستاره‌ای عظیم، چون چراغی افروخته شده از آسمان آمد و بر یک سوّم نهرها و چشمه‌های آب افتاد.

مکاشفه 8:12

و فرشتهٔ چهارم بنواخت و به یک سوّم آفتاب و یک سوّم ماه و یک سوّم ستارگان صدمه رسید تا یک سوّم آنها تاریک گردید و یک سوّم روز و یک سوّم شب همچنین بی‌نور شد.

مکاشفه 8:2

و دیدم هفت فرشته را که در حضور خدا ایستاده‌اند که به ایشان هفت شیپور داده شد.

مکاشفه 9:2

و چاه هاویه را گشود و دودی چون دود تنوری بزرگ از چاه بالا آمد و آفتاب و هوا از دود چاه تاریک گشت.