مکاشفه 4:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² بی‌درنگ در روح شدم و دیدم که تختی در آسمان قرار دارد و بر آن تخت‌ نشیننده‌ای.

هزارۀ نو

² در دم در روح شدم و هان تختی پیش رویم در آسمان قرار داشت و بر آن تخت کسی نشسته بود.

Persian Old Version

² فی الفور در روح شدم و دیدم که تختی درآسمان قائم است و بر آن تختنشینندهای.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² ناگهان روح خدا مرا فرو گرفت و من تختی در آسمان دیدم و بر آن تخت کسی نشسته بود.

مژده برای عصر جدید

² روح خدا مرا فراگرفت و دیدم كه در آسمان تختی قرار داشت و بر روی آن تخت كسی نشسته بود

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² در همان لحظه روح خدا مرا فراگرفت و دیدم که در آسمان تختی قرار داشت و بر روی آن تخت کسی نشسته بود

مکاشفه 4:2 Iomraidhean Croise

۱پادشاهان 22:19

میکایا گفت: «پس کلام خداوند را بشنو: من خداوند را بر تخت خود نشسته دیدم و تمامی لشکر آسمان نزد وی به طرف راست و چپ ایستاده بودند.

مزامیر 11:4

خداوند در معبد قدس خود است و تخت خداوند در آسمان. چشمان او می‌نگرد، پلکهای وی بنی آدم را می‌آزماید.

اِشعیا 6:1

در سالی که عُزّیای پادشاه مرد، خداوند را دیدم که بر تخت بلند و رفیع نشسته بود، و معبد از دامن ردایش پر بود.

اِرمیا 17:12

مکان قُدس ما تخت جلال و از ازل رفیع است.

حزقیال 1:26

و بالای فلکی که بر سر آنها بود، چیزی بود شبیه تخت همانند یاقوت کبود. و بر آن تخت، کسی بود با صورتی همچون صورت انسان.

حزقیال 1:28

همانند رنگین کمان که در روز بارانی در ابر پدیدار می‌شود. درخشندگی گرداگرد آن چنین بود. این منظر شباهت جلال یهوه بود و چون آن را دیدم، به روی خود در‌افتادم و صدای کسی را شنیدم که سخن می‌گفت.

حزقیال 10:1

پس نگریستم و اینک بر فلکی که بالای سر کروبیان بود چیزی شبیه تختی سنگ یاقوت کبود ظاهر شد.

دانیال 7:9

«و نگاه می‌کردم؛ تختها برقرار شد و قدیم الایام جلوس فرمود و لباس او مثل برف سفید و موی سرش مثل پشم پاک و عرش او شعله‌های آتش و چرخهای آن آتش شعله‌ور بود.

مَتّی 22:43

ایشان را گفت: «پس چطور داوود در روح او را خداوند می‌خواند؟ چنانکه می‌گوید:

عبرانیان 8:1

پس مقصود عمده از این کلام این است که برای ما چنین رئیس کاهنی هست که در آسمانها به ‌دست راست تخت مقام عظمت نشسته است،

مکاشفه 1:10

و در روز خداوند در روح شدم و از عقب خود صدایی بلند چون صدای شیپور شنیدم،

مکاشفه 12:5

پس پسری به دنیا آورد که همه ملّتهای زمین را به عصای آهنین حکمرانی خواهد کرد؛ و فرزندش به نزد خدا و تخت او ربوده شد.

مکاشفه 17:3

پس مرا در روح به بیابان برد و زنی را دیدم بر وحش سرخ‌رنگ سوار شده که از نامهای کفر پر بود و هفت سر و ده شاخ داشت.

مکاشفه 19:4

و آن بیست و چهار پیر و چهار حیوان به روی در افتاده، خدایی را که بر تخت نشسته است سجده نمودند و گفتند: «آمین، هللویاه!»

مکاشفه 20:11

و دیدم تخت بزرگ سفید و کسی را بر آن نشسته که از روی او آسمان و زمین گریخت و برای آنها جایی یافت نشد.

مکاشفه 21:10

آنگاه مرا در روح، به یک کوه بزرگ بلند برد و شهر مقدّس اورشلیم را به من نمود که از آسمان از جانب خدا فرود می آید

مکاشفه 21:5

و آن تخت‌نشین گفت: «اکنون همه چیز را نو می‌سازم.» و گفت: «بنویس، زیرا که این کلام امین و راست است.»

مکاشفه 3:21

آنکه غالب آید، این را به او خواهم داد که بر تخت من با من بنشیند، چنانکه من پیروز شدم و با پدر خود بر تخت او نشستم.

مکاشفه 4:10

آنگاه آن بیست و چهار پیر می‌افتند در حضور آن تخت‌نشین و او را که تا به ابد زنده است، عبادت می‌کنند و تاجهای خود را پیش تخت انداخته، می‌گویند:

مکاشفه 4:5

و از تخت، برقها و صداها و رعدها برمی‌آید؛ و هفت چراغ آتشین پیش تخت افروخته که هفت روح خدا می‌باشند.

مکاشفه 4:9

و چون آن حیوانات جلال و تکریم و سپاس به آن تخت‌نشینی که تا به ابد زنده است، می‌خوانند،

مکاشفه 5:1

و دیدم بر دست راست تخت‌نشین طوماری را که نوشته شده است از درون و بیرون، و مُهر شده به هفت مُهر.

مکاشفه 5:13

و هر مخلوقی که در آسمان و بر زمین و زیر زمین و در دریاست و آنچه در آنها می‌باشد، شنیدم که می‌گویند: «تخت‌نشین و برّه را برکت و حرمت و جلال و توانایی باد تا به ابد.»

مکاشفه 6:16

و به کوه‌ها و صخره‌ها می‌گویند که «بر ما بیفتید و ما را مخفی سازید از روی آن تخت‌نشین و از خشم برّه؛