Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




مکاشفه 4:10 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

10 آنگاه آن بیست و چهار پیر می‌افتند در حضور آن تخت‌نشین و او را که تا به ابد زنده است، عبادت می‌کنند و تاجهای خود را پیش تخت انداخته، می‌گویند:

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

10 آن بیست و چهار پیر پیش روی تخت‌نشین بر خاک می‌افتند و او را که جاودانه زنده است می‌پرستند و پیش تخت او تاج از سر فرو می‌گذارند و می‌گویند:

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

10 آنگاه آن بیست و چهار پیر میافتند در حضور آن تختنشین و او را که تاابدالاباد زنده است عبادت میکنند و تاجهای خود را پیش تخت انداخته، میگویند:

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

10 آن بیست و چهار پیر نزد او سجده نموده، او را که تا ابد زنده است، پرستش می‌کنند، و تاجهای خود را پیش تخت او انداخته،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

10 آن بیست و چهار پیر در برابر تخت‌نشین كه تا ابد زنده است سجده می‌کنند و او را می‌پرستند و تاجهای خود را در جلوی تخت او می‌اندازند و فریاد می‌زنند:

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

10 آن بیست و چهار پیر در برابر تخت‌نشین که تا ابد زنده است سجده می‌کنند و او را می‌پرستند و تاج‌های خود را در جلوی تخت او نهاده می‌گویند:

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




مکاشفه 4:10
28 Iomraidhean Croise  

پس داوود به تمامی جماعت گفت: « یَهُوَه خدای خود را متبارک خوانيد.» و تمامی جماعت یَهُوَه خدای پدران خويش را متبارک خوانده، به رو افتاده، خداوند را سجده کردند و پادشاه را تعظيم نمودند.


و چون تمامی قوم اسرائیل آتش را که فرود می‌آمد و جلال خداوند را که بر خانه می‌بود، دیدند، روی خود را به زمین بر سنگفرش نهادند و سجده نموده، خداوند را حمد گفتند که «او نیکو است، زیرا که رحمت او جاودانه است.»


آنگاه ایوب برخاسته، جامه خود را چاک زد و سر خود را تراشید و به زمین افتاده، سجده کرد


ما را نه، ای خداوند! ما را نه، بلکه نام خود را جلال ده؛ به خاطر رحمتت و به سبب راستی خویش.


خدا بر ملتها سلطنت می‌کند. خدا بر تخت قدس خود نشسته است.


همه پادشاهان او را تعظیم خواهند کرد و تمامی ملّتها او را بندگی خواهند نمود.


بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضور آفریننده خود خداوند زانو زنیم!


در سالی که عُزّیای پادشاه مرد، خداوند را دیدم که بر تخت بلند و رفیع نشسته بود، و معبد از دامن ردایش پر بود.


و آن مرد کتان‌پوش را که بالاتر بر کناره رود ایستاده بود، شنیدم که دست راست و دست چپ خود را به سوی آسمان برافراشته، به او که زنده ابدی است، قسم خورد که آن برای زمانی و دو زمان و نصف زمان خواهد بود. و چون شکستگی قوت قوم مقدس به انجام رسد، آنگاه همه این امور به پایان خواهد رسید.


و بعد از پایان آن روزها، من که نِبوکَدنِصَر هستم، چشمان خود را به سوی آسمان برافراشتم و عقل من به من برگشت و خدای متعال را متبارک خواندم و او را که تا به ابد زنده است، ستایش کردم و حمد گفتم، زیرا که سلطنت او سلطنتی جاودانی، و پادشاهی او جاودانه است.


و به خانه وارد شده، طفل را با مادرش مریم یافتند و به روی در‌ افتاده، او را پرستش کردند و صندوقچه‌های خود را گشوده، هدایای طلا و کُندُر و مُر به وی تقدیم نمودند.


پس او را پرستش کرده، با خوشی عظیم به سوی اورشلیم برگشتند.


لیکن به فیض خدا آنچه هستم، هستم و فیض او که بر من بود باطل نگشت، بلکه بیش از همه ایشان مشقت کشیدم، امّا نه من، بلکه فیض خدا که با من بود.


زيرا که دست خود را به آسمان برمی‌افرازم، و می گويم که من تا به ابد زنده هستم.


قسم خورد به او که تا به ابد زنده است که آسمان و آنچه را که در آن است و زمین و آنچه را که در آن است و دریا و آنچه را که در آن است، آفرید که «بعد از این تأخیری نخواهد بود،


و آن بیست و چهار پیر که در حضور خدا بر تختهای خود نشسته‌اند، به روی در افتاده، خدا را سجده کردند


کیست که از تو نترسد، ای خداوند، و کیست که نام تو را تمجید ننماید؟ زیرا که تو تنها قدّوس هستی و همه ملّتها آمده، در حضور تو پرستش خواهند کرد، زیرا که اعمال عادلانه تو آشکار گردیده است.


و یکی از آن چهار حیوان، به آن هفت فرشته، هفت پیاله زرّین داد، پر از خشم خدا که تا به ابد زنده است.


و آن بیست و چهار پیر و چهار حیوان به روی در افتاده، خدایی را که بر تخت نشسته است سجده نمودند و گفتند: «آمین، هللویاه!»


بی‌درنگ در روح شدم و دیدم که تختی در آسمان قرار دارد و بر آن تخت‌ نشیننده‌ای.


و گرداگرد تخت، بیست و چهار تخت است؛ و بر آن تختها بیست و چهار پیر که جامه‌ای سفید در بر دارند، نشسته دیدم و بر سر ایشان تاجهای زرّین.


و چون آن حیوانات جلال و تکریم و سپاس به آن تخت‌نشینی که تا به ابد زنده است، می‌خوانند،


و چهار حیوان گفتند: «آمین!» و آن پیران به روی در افتادند و سجده نمودند.


و چون طومار را گرفت، آن چهار حیوان و بیست و چهار پیر به حضور برّه افتادند و هر یکی از ایشان بربطی و کاسه‌های زرّین پر از بُخور دارند که دعاهای مقدّسین است.


و تمامی فرشتگان در گرد تخت و پیران و چهار حیوان ایستاده بودند. و در‌ پیش تخت به روی در افتاده، خدا را سجده کردند


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan