مکاشفه 17:5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ و بر پیشانی‌اش این اسم مرموز نوشته شده بود: «بابل بزرگ و مادر فاحشه‌ها و زشتی‌های دنیا.»

هزارۀ نو

⁵ و این نام مرموز بر پیشانی او نوشته شده بود: «بابِل بزرگ، مادر فواحش و زشتیهای زمین.»

Persian Old Version

⁵ و بر پیشانیاش این اسم مرقوم بود: «سرو بابل عظیم و مادر فواحش و خبائث دنیا.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ بر پیشانی او این اسم مرموز نوشته شده بود: «بابِل بزرگ، مادر فاحشه‌ها و فساد دنیا.»

مژده برای عصر جدید

⁵ بر پیشانیش این اسمِ مرموز نوشته شده بود: «بابل بزرگ، مادر فواحش و تمام كثافات روی زمین.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ بر پیشانیش این اسمِ مرموز نوشته شده بود: «بابِل بزرگ، مادر فاحشه‌ها و کثافات روی زمین.»

مکاشفه 17:5 Iomraidhean Croise

اِشعیا 3:9

سیمای رویهای ایشان به ضد ایشان شاهد است و مثل سُدوم گناهان خود را فاش کرده، آنها را مخفی نمی‌دارند. وای بر جانهای ایشان، زیرا که به جهت خویشتن شرارت را به عمل آورده‌اند.

حزقیال 16:35

بنابراین‌ ای زناکار! کلام خداوند را بشنو!

فلیپیان 3:19

که سرانجام ایشان هلاکت است و خدای ایشان شکم ایشان و فخر ایشان در ننگ ایشان، و چیزهای دنیوی را اندیشه می‌کنند.

۲تسالونیکیان 2:7

زیرا که آن راز بی‌دینی هم‌اکنون کار می‌کند فقط تا وقتی که آنکه تا به حال مانع است، از میان برداشته شود.

مکاشفه 1:20

راز هفت ستاره‌ای را که در دست راست من دیدی و هفت چراغدان طلا را. امّا هفت ستاره، فرشتگان هفت کلیسا هستند و هفت چراغدان، هفت کلیسا می‌باشند.

مکاشفه 11:8

و بدنهای ایشان در میدان آن شهر بزرگ که به ‌معنی روحانی، به سُدوم و مصر معروف است، جایی که خداوند ایشان نیز مصلوب گشت، خواهد ماند.

مکاشفه 14:8

و فرشته‌ای دیگر از عقب او آمده، گفت: «منهدم شد بابِل بزرگ که از شراب خشم زنای خود، همهٔ ملّتها را نوشانید.»

مکاشفه 16:19

و شهر بزرگ به سه قسم تقسیم گشت و شهرهای ملّتها خراب شد و بابِل بزرگ در حضور خدا به یاد آمد تا پیالهٔ شراب غضب آلود خشم خود را به او دهد.

مکاشفه 17:1

و یکی از آن هفت فرشته‌ای که هفت پیاله را داشتند، آمد و به من خطاب کرده، گفت: «بیا تا مجازات آن فاحشه بزرگ را که بر آبهای بسیار نشسته است، به تو نشان دهم،

مکاشفه 17:2

که پادشاهان جهان با او زنا کردند و ساکنان زمین، از شراب زنای او مست شدند.»

مکاشفه 17:7

و فرشته مرا گفت: «چرا متعجّب شدی؟ من راز زن و آن وحش را که هفت سر و ده شاخ دارد که حامل اوست، به تو بیان می‌نمایم.

مکاشفه 18:2

و به صدای قوی ندا کرده، گفت: «منهدم شد، منهدم شد بابِل بزرگ! و او مسکن دیوها و قرارگاه هر روح خبیث و آشیانه هر مرغ ناپاک و نفرت انگیز گردیده است.

مکاشفه 18:21

و یک فرشته نیرومند، سنگی چون سنگ آسیای بزرگ گرفته، به دریا انداخت و گفت: «به خشونتی این چنین، شهر بابِل منهدم خواهد گردید و دیگر هرگز یافت نخواهد شد.

مکاشفه 19:2

زیرا که فرامین او راست و عدالت است. چونکه داوری نمود بر فاحشهٔ بزرگ که جهان را به زنای خود فاسد می‌گردانید و انتقام خون خادمان خود را از دست او کشید.»

مکاشفه 7:3

می‌گوید: «هیچ ضرری به زمین و دریا و درختان مرسانید تا خادمان خدای خود را بر پیشانی ‌ایشان مُهر زنیم.