Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




مکاشفه 17:4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

4 و آن زن، لباس به ارغوانی و قرمز به تن داشت و به طلا و جواهر و مروارید آراسته و پیاله‌ای زرّین به ‌دست خود پر از زشتی‌ها و ناپاکی‌های زنای خود داشت.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

4 و زن جامۀ سرخ و ارغوانی بر تن داشت و در برقِ طلا و جواهر و مروارید می‌درخشید. جامی زرّین به دست داشت سرشار از همۀ زشتیها و آکنده از ناپاکیِ هم‌آغوشی‌هایش.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

4 و آن زن، به ارغوانی و قرمز ملبس بود وبه طلا و جواهر و مروارید مزین و پیالهای زرین بهدست خود پر از خبائث و نجاسات زنای خودداشت.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

4 لباس زن، سرخ و ارغوانی، و جواهرات او از طلا و سنگهای قیمتی و مروارید بود و در دستش یک جام طلایی داشت که پر بود از فساد و زنا.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

4 آن زن لباس ارغوانی و سرخ دربر داشت و با طلا و جواهرات و مروارید آراسته شده بود. او در دست خود جام زرّینی داشت كه از فجور و كثافات زنای او پر بود.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

4 آن زن لباس ارغوانی و سرخ دربر داشت و با طلا و جواهرات و مروارید آراسته شده بود. او جامی طلایی در دست داشت که از فجور و کثافات زنای او پُر بود.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




مکاشفه 17:4
22 Iomraidhean Croise  

و روسپیان مرد نیز در زمین بودند و موافق اعمال زشت قومهایی که خداوند از حضور قوم اسرائیل بیرون کرده بود، عمل می‌نمودند.


او آنچه در نظر خداوند ناپسند بود، مطابق کارهای زشت اقوامی که خداوند، آنها را از حضور قوم اسرائیل اخراج کرده بود، عمل نمود.


که آنها را به ‌دست بندگان خود انبیا امر فرموده و گفته‌ای که ”آن سرزمینی که شما برای تصرف آن می‌روید، سرزمینی است که از ناپاکیهای اقوامش نجس شده است و آن را به اعمال زشت و ناپاکیهای خویش، از سر تا سر پر ساخته‌اند.


کسی ‌که گاوی قربانی نماید، مثل قاتل انسان است. و کسی ‌که گوسفندی قربانی کند، مثل شخصی است که گردن سگ را بشکند. و آنکه هدیه‌ای بگذراند، مثل کسی است که خون خوکی را بریزد. و آنکه بخور ‌سوزاند، مثل شخصی است که بتی را متبارک خواند. ایشان راههای خود را اختیار کرده‌اند و جان ایشان از اعمال زشت خودشان مسرور است.


بابل در دست خداوند جام طلایی است که تمام جهان را مست می‌سازد. قومها از شرابش نوشیده، و از این جهت دیوانه گردیده‌اند.


نجاست او در دامنش می‌باشد و آخرت خویش را به یاد نمی‌آورد. و به طوری عجیب پست گردیده، برای وی تسلی دهنده‌ای نیست. «ای یهوه، فلاکتم را ببین، زیرا که دشمن پیروز گشته است!»


از این رو به خاندان اسرائیل بگو، خداوند یهوه چنین می‌فرماید: آیا شما به رفتار پدران خود، خویشتن را نجس می‌سازید و کارهای زشت ایشان را پیروی نموده، فاحشگی می‌کنید؟


پس آن را بر زغالهایش خالی بگذار تا داغ شده، مسش سوخته گردد و نجاستش در آن ذوب گردد و زنگش نابود گردد.


در ناپاکی‌های تو هرزگی است. چونکه تو را تطهیر نمودم. اما پاک نشدی. بنابراین تا غضب خود را بر تو به پایان نرسانم، دیگر از نجاست خود پاک نخواهی شد.


در عدن، در باغ خدا بودی و هر گونه سنگ گرانبها از عقیق سرخ و یاقوت زرد و عقیق سفید و زِبَرجَد و عقیق و یَشب و یاقوت کبود و فیروزه و زمرّد پوشش تو بود. و صنعت دفها و نی‌هایت در تو از طلا بود که در روز خلقت تو، آنها مهیا شده بود.


و آب پاک بر شما خواهم پاشید و پاک خواهید شد. و شما را از همه ناپاکیها و از همه بتهای شما پاک خواهم ساخت.


و به جای او خدای قلعه‌ها را حرمت خواهد نهاد و خدایی را که پدرانش او را نشناختند، با طلا و نقره و سنگهای گرانبها و چیزهای نفیس حرمت خواهد نمود.


اسرائیل را مثل انگورها در بیابان یافتم. پدران شما را مثل نوبر انجیر در ابتدای موسمش دیدم. اما ایشان به بَعَل‌فغور رفتند و خویشتن را برای رسوایی نذیره ساختند و مانند معشوقه خود منفور شدند.


و آداب و رسوم زشت و بتهای ايشان را از چوب و سنگ و نقره و طلا که در ميان ايشان بود، ديديد.


و فرشته‌ای دیگر از عقب او آمده، گفت: «منهدم شد بابِل بزرگ که از شراب خشم زنای خود، همهٔ ملّتها را نوشانید.»


کالای طلا و نقره و جواهر و مروارید و کتان نازک و ارغوانی و ابریشم و قرمز و چوبهای معطر و هر ظرف عاج و ظروف چوب گرانبها و مس و آهن و مرمر،


خواهند گفت: «وای، وای، ای شهر بزرگ که به کتان و ارغوانی و قرمز آراسته می‌بودی و رخشنده در طلا و جواهر و مروارید! زیرا در یک ساعت اینقدر دولت بزرگ خراب شد.»


زیرا که فرامین او راست و عدالت است. چونکه داوری نمود بر فاحشهٔ بزرگ که جهان را به زنای خود فاسد می‌گردانید و انتقام خون خادمان خود را از دست او کشید.»


و دوازده دروازه، دوازده مروارید بود، هر دروازه از یک مروارید و میدان شهر، از زر خالص همچون شیشه شفاف.


و از آدمکشی‌ها و جادوگری‌ها و زنا و دزدی‌های خود توبه نکردند.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan