مکاشفه 1:17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ و چون او را دیدم، مثل مرده پیش پایهایش افتادم و دست راست خود را بر من نهاده، گفت: «ترسان مباش! من هستم اوّل و آخر و زنده؛

هزارۀ نو

¹⁷ چون او را دیدم همچون مرده پیش پا‌هایش افتادم. امّا او دست راستش را بر من نهاد و گفت: «بیم مدار، من اوّلم و من آخر؛

Persian Old Version

¹⁷ و چون او را دیدم، مثل مرده پیش پایهایش افتادم و دست راست خود را بر من نهاده، گفت: «ترسان مباش! من هستم اول و آخر و زنده؛

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

^17-18 وقتی چشمم به او افتاد، مانند مرده جلوی پای او افتادم. اما او دست راست خود را بر من گذاشت و فرمود: «نترس! من ابتدا و انتها هستم! من زنده بودم و مُردم، و حال تا به ابد زنده‌ام، و کلیدهای مرگ و عالم مردگان را در دست دارم.

مژده برای عصر جدید

¹⁷ وقتی او را دیدم مثل مرده پیش پای او افتادم، امّا او دست راست خود را بر من گذاشت و گفت: «نترس، من اول و آخر هستم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ وقتی او را دیدم، مثل مُرده پیش پای او افتادم، امّا او دست راست خود را بر من گذاشت و گفت: «نترس، من اوّل و آخر هستم.

مکاشفه 1:17 Iomraidhean Croise

پیدایش 15:1

بعد از این وقایع، کلام خداوند در رویا، به اَبرام رسیده، گفت: «ای اَبرام، مترس! من سپر تو هستم، و پاداش بسیار عظیم تو.»

مزامیر 139:5

از عقب و از پیش مرا احاطه کرده‌ای و دست خویش را بر من نهاده‌ای.

خروج 14:13

موسی به قوم گفت: «مترسيد. بايستيد و نجات خداوند را ببينيد که امروز آن را برای شما خواهد کرد. زيرا مصريان را که امروز ديديد، تا به ابد ديگر نخواهيد ديد.

خروج 20:20

موسی به قوم گفت: «مترسيد زيرا خدا برای امتحان شما آمده است، تا ترس او پيش روی شما باشد و گناه نکنيد.»

خروج 3:6

و گفت: «من هستم خدای پدرت، خدای ابراهيم، و خدای اسحاق، و خدای يعقوب.» آنگاه موسی روی خود را پوشانيد، زيرا ترسيد که به خدا بنگرد.

اِشعیا 41:10

مترس، زیرا که من با تو هستم و پریشان مشو، زیرا من خدای تو هستم. تو را تقویت خواهم نمود و به یقین تو را همراهی خواهم داد و تو را به ‌دست راست عدالت خود دستگیری خواهم کرد.

اِشعیا 41:4

کیست که این را عمل نموده و به جا آورده، و نسلها را از ابتدا دعوت نموده است؟ من که یهوه و اول و با آخرین می‌باشم، من هستم.

اِشعیا 44:6

خداوند پادشاه اسرائیل و یهوه صِبایوت که ولی ایشان است، چنین می‌گوید: «من اول هستم و من آخر هستم و غیر از من خدایی نیست.

اِشعیا 48:12

‌ای یعقوب، و ‌ای دعوت شده من اسرائیل، بشنو! من او هستم! من اول هستم و آخر هستم!

سوگنامه 3:57

در روزی که تو را خواندم، نزدیک شده، فرمودی که نترس.

حزقیال 1:28

همانند رنگین کمان که در روز بارانی در ابر پدیدار می‌شود. درخشندگی گرداگرد آن چنین بود. این منظر شباهت جلال یهوه بود و چون آن را دیدم، به روی خود در‌افتادم و صدای کسی را شنیدم که سخن می‌گفت.

دانیال 10:12

آنگاه مرا گفت: «ای دانیال مترس، زیرا از روز اول که دل خود را بر آن نهادی که بفهمی و به حضور خدای خود تواضع نمایی، سخنان تو مقبول گردید و من به خاطر سخنانت آمده‌ام.

دانیال 10:15

و چون اینگونه سخنان را به من گفته بود، به روی خود بر زمین افتاده، لال شدم.

حَبَقوق 3:16

چون شنیدم احشایم بلرزید و از صدای آن لبهایم بجنبید، و پوسیدگی به استخوانهایم داخل شده، در جای خود لرزیدم، که در روز تنگی استراحت یابم، هنگامی که آن که قوم را ذلیل خواهد ساخت، بر ایشان حمله آورد.

مَتّی 14:27

اما عیسی ایشان را بی‌درنگ خطاب کرده، گفت: «خاطر جمع دارید! منم، ترسان مباشید!»

مَتّی 28:4

از ترس او کشیکچیان به لرزه درآمده مثل مرده گردیدند.

مَتّی 28:5

اما فرشته به زنان متوجّه شده گفت: «شما ترسان مباشید!می‌دانم که عیسی مصلوب را می‌طلبید.

یوحنا 13:23

یکی از شاگردان، هم او که به سینهٔ عیسی تکیه می‌زد و عیسی او را دوست می‌داشت؛

یوحنا 21:20

پطرس ملتفت شده، آن شاگردی که عیسی او را دوست می داشت، دید که از عقب می‌آید؛ و همان بود که بر سینه عیسی وقت شام تکیه می‌زد و گفت: «ای خداوند، کیست آن که تو را تسلیم می‌کند.»

مکاشفه 1:11

که می‌گفت: «آنچه می‌بینی در کتابی بنویس و آن را به هفت کلیسایی که در آسیا هستند، یعنی به اِفِسُس و اِسمیرنا و پِرغاموس و طیاتیرا و ساردِس و فیلادِلفیه و لائودیکیه بفرست.»

مکاشفه 1:4

یوحنا، به هفت کلیسایی که در آسیا هستند. فیض و سلامتی از جانب او که هست و بود و می‌آید بر شما باد، و از جانب هفت روح که در پیشگاه تخت او هستند

مکاشفه 1:8

«من هستم الف و یا، می‌گوید آن خداوندْ خدا که هست و بود و می‌آید، آن قادر مطلق.»

مکاشفه 2:8

«و به فرشتهٔ کلیسای در اِسمیرنا بنویس که این را می‌گوید آن اوّل و آخر که مرده شد و زنده گشت.

مکاشفه 22:13

من الف و یا و ابتدا و انتها و اوّل و آخر هستم