Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اعداد 14:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

2 و تمامی قوم اسرائیل بر موسی و هارون غرغر کردند و تمامی جماعت به ايشان گفتند: «کاش که در سرزمين مصر می‌مرديم يا در اين صحرا وفات می‌يافتيم!

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

2 همۀ بنی‌اسرائیل بر موسی و هارون همهمه کردند، و تمامی جماعت بدیشان گفتند: «کاش در سرزمین مصر مرده بودیم یا در این صحرا می‌مردیم!

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

2 و جمیع بنیاسرائیل بر موسی وهارون همهمه کردند، و تمامی جماعت به ایشان گفتند: «کاش که در زمین مصر میمردیم یا در این صحرا وفات مییافتیم!

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

2 آنها از دست موسی و هارون شکایت کرده، گفتند: «کاش در مصر مرده بودیم، یا در همین بیابان تلف می‌شدیم،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

2 و از موسی و هارون شکایت کرده گفتند: «ای کاش در مصر می‌مردیم، یا در همین بیابان از بین می‌رفتیم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

2 و علیه موسی و هارون شکایت کرده گفتند: «ای‌کاش در مصر می‌مردیم، یا در همین بیابان تلف می‌شدیم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اعداد 14:2
31 Iomraidhean Croise  

و خودش سفر یک روزه به بیابان کرده، رفت و زیر درخت اَردجی نشست و برای خویشتن مرگ را خواسته، گفت: «ای خداوند بس است! جان مرا بگیر، زیرا که از پدرانم بهتر نیستم.»


چرا از رَحِم مادرم نمردم؟ و چون از شکم بیرون آمدم، چرا جان ندادم؟


و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی ایمان نیاوردند.


و در خیمه‌های خود غرغر کردند و سخن خداوند را گوش ننمودند.


و به‌ خاطر ایشان، عهد خود را به یاد آورد و در زیادی رحمت خویش بازگشت نمود.


و به موسی گفتند: «آيا در مصر قبرها نبود که ما را برداشته‌ای تا در صحرا بميريم؟ اين چيست به ما کردی که ما را از مصر بيرون آوردي؟


و قوم بر موسی شکايت کرده، گفتند: «چه بنوشيم؟»


و در آنجا قوم تشنه آب بودند. و قوم بر موسی شکايت کرده، گفتند: «چرا ما را از مصر بيرون آوردی، تا ما و فرزندان و احشام ما را به تشنگی بکشي؟»


پس حال، ‌ای خداوند، جانم را از من بگیر، زیرا که مردن، از زنده ماندن برای من بهتر است.»


و چون آفتاب برآمد، خدا بادی سوزان از جانب شرق وزانید و آفتاب بر سر یونس تابید به حدی که بی‌تاب شده، آرزوی مرگ نمود و گفت: «مردن برایم از زنده ماندن بهتر است.»


و قوم شکايت‌کنان در گوش خداوند بد گفتند، و خداوند اين را شنيده، غضبش افروخته شد، و آتش خداوند در ميان ايشان مشتعل شده، و قسمتهایی از اطراف اردوگاه را بسوزانید.


و اگر با من چنين رفتار نمايی، پس هرگاه در نظر تو التفات يافتم مرا کشته، نابود ساز تا بدبختی خود را نبينم.»


ماهی‌ای را که در مصر مفت می‌خورديم و خيار و خربوزه و تره و پياز و سير را به یاد می‌آوريم.


و تمامی جماعت صدای خود را بلند کرده، فرياد نمودند. و قوم در آن شب می‌گريستند.


چونکه تمامی مردانی که جلال و نشانه‌​های مرا که در مصر و بيابان نمودم ديدند، مرا ده مرتبه امتحان کرده، صدای مرا نشنيدند.


آيا کم است که ما را از سرزمينی که به شير و شهد جاری است، بيرون آوردی تا ما را در صحرا نيز هلاک سازی که می‌خواهی خود را بر ما حکمران کنی؟


و در فردای آن روز تمامی جماعت قوم اسرائیل بر موسی و هارون غرغر کرده، گفتند که: «شما قوم خداوند را کشتيد.»


و موسی اين را به قوم اسرائیل گفت. پس تمامی سروران ايشان او را عصاها دادند؛ يک عصا برای هر سرور، يعنی دوازده عصا مطابق خاندان پدران ایشان. و عصای هارون در ميان عصاهای آنها بود.


و برای جماعت آب نبود. پس به ضدّ موسی و هارون جمع شدند.


و قوم با موسی به مجادله برخاسته، گفتند: «کاش که می‌مرديم وقتی که برادران ما در حضور خداوند مردند!


چرا جماعت خداوند را به اين بيابان آورديد تا ما و چارپایانمان در اينجا بميريم؟


و قوم بر خدا و موسی شکايت آورده، گفتند: «که ما را از مصر چرا برآورديد تا در بيابان بميريم؟ زيرا که نان نيست و آب هم نيست! و دل ما از اين خوراک ناچیز کراهت دارد!»


و نه بحث کنید، چنانکه بعضی از ایشان کردند و هلاک‌کننده ایشان را هلاک کرد.


و در خيمه‌های خود غرغر کرده، گفتيد: ”چونکه خداوند ما را دشمن داشت، ما را از سرزمين مصر بيرون آورد، تا ما را به ‌دست اَموريان تسليم کرده، هلاک سازد.


و وقتی که خداوند شما را از قادش بِرنيع فرستاده، گفت: ”برويد و در سرزمينی که به شما داده‌ام، تصرف نماييد.“ از سخن يهوه خدای خود عاصی شديد و به او ايمان نياورده، صدای او را نشنيديد.


پس که بودند که شنیدند و خشم او را شعله‌ور ساختند؟ آیا تمام آن گروه نبودند که توسط موسی از مصر بیرون آمدند؟


اینانند غُرغُرکنان و گِله‌مندان که مطابق شهوات خود رفتار می‌نمایند و به زبان خود سخنان تکبرآمیز می‌گویند و در پی سودجویی از مردم طرفداری می‌کنند.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan