نِحِمیا 1:3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³ ایشان مرا جواب دادند: «آنانی که آنجا در مناطق از اسیری باقی ‌مانده‌اند، در مصیبت سخت و رسوایی به سر می‌برند و حصار اورشلیم خراب و دروازه‌هایش به آتش سوخته شده است.»

هزارۀ نو

³ مرا گفتند: «باقیماندگانِ ساکن در آن دیار که از اسارت جان به در برده‌اند، در مصیبت و رسواییِ سخت گرفتارند. حصار اورشلیم در هم شکسته و دروازه‌هایش به آتش سوخته است.»

Persian Old Version

³ ایشان مراجواب دادند: «آنانی که آنجا در بلوک از اسیری باقیماندهاند در مصیبت سخت و افتضاح میباشند و حصار اورشلیم خراب ودروازه هایش به آتش سوخته شده است.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ آنها جواب دادند: «ایشان در شدت تنگی و خواری به سر می‌برند. حصار شهر هنوز خراب است و دروازه‌هایش سوخته شده است.»

مژده برای عصر جدید

³ ایشان گفتند که آنانی‌که زنده مانده‌اند و به میهن بازگشته‌اند با دشواری روبه‌رو هستند و بیگانگانی که در آن اطراف زندگی می‌کنند با حقارت به ایشان می‌نگرند. ایشان همچنین گفتند که دیوارهای اورشلیم هنوز ویران است و دروازه‌های آن از زمانی که در آتش سوخته شده‌اند بازسازی نشده‌اند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ ایشان گفتند که آنانی‌که زنده مانده‌اند و به میهن بازگشته‌اند با دشواری روبه‌رو هستند و بیگانگانی که در آن اطراف زندگی می‌کنند با حقارت به ایشان می‌نگرند. ایشان همچنین گفتند که دیوارهای اورشلیم هنوز ویران است و دروازه‌های آن از زمانی‌‌که در آتش سوخته شده‌ بودند، بازسازی نشده‌اند.

نِحِمیا 1:3 Iomraidhean Croise

۱پادشاهان 9:7

آنگاه اسرائیل را از روی زمینی که به ایشان دادم، ریشه​کن خواهم ساخت و این خانه را که به جهت اسم خود تقدیس نمودم، از حضور خویش دور خواهم‌ انداخت و اسرائیل در میان تمامی قومها ضرب‌المثل و مضحکه خواهد شد.

۲پادشاهان 25:10

و تمامی لشکر کَلدانیان که همراه فرمانده نگهبانان بودند، حصارهای اورشلیم را به هر طرف ویران ساختند.

۲تواریخ 36:19

و خانه خدا را سوزانیدند و حصار اورشلیم را ویران ساختند و همه قصرهایش را به آتش سوزانیدند و تمامی لوازم نفیس آنها را از بین بردند.

عِزرا 2:1

اینانند اهل ولایتها که از اسیری آن اشخاصی که نِبوکَدنِصَر، پادشاه بابل، آنها را به بابل به اسیری برده بود، برگشتند. هر کدام از ایشان به اورشلیم و یهودا و شهر خود رفتند.

عِزرا 5:8

بر پادشاه معلوم باد که ما به شهرهای یهودیان، به خانه خدای بزرگ رفتیم. آن را با سنگهای بزرگ بنا می‌کنند و تیرهای چوبین در دیوارش می‌گذارند و این کار در دست ایشان به جدّیت و موفقیت پیش می‌رود.

نِحِمیا 11:3

و اینانند سروران ولایت که در اورشلیم ساکن شدند. اما سایر اسرائیلیان و کاهنان و لاویان و نتینیم و پسران خادمان سلیمان هر یک در ملک شهر خود، در شهرهای یهودا ساکن شدند.

نِحِمیا 2:13

پس شبگاهان از دروازه دره در مقابل چشمه اژدها تا دروازه خاکروبه بیرون رفتم و حصار اورشلیم را که خراب شده بود و دروازه‌هایش را که به آتش سوخته شده بود، ملاحظه نمودم.

نِحِمیا 2:17

پس به ایشان گفتم: «شما بلایی را که در آن هستیم که اورشلیم چگونه خراب و دروازه‌هایش به آتش سوخته شده است، می‌بینید. بیایید حصار اورشلیم را تعمیر نماییم، تا دیگر رسوا نباشیم.»

نِحِمیا 2:3

و به پادشاه گفتم: «پادشاه تا به ابد زنده بماند، رویم چگونه ملول نباشد و حال آنکه شهری که مکان قبرهای پدرانم می‌باشد، خراب است و دروازه‌هایش به آتش سوخته شده؟»

نِحِمیا 7:6

اینانند اهل ولایت که از اسیری آن اشخاصی که نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل به اسیری برده بود، برآمده بودند و هر کدام از ایشان به اورشلیم و یهودا به شهر خود برگشته بودند.

اِستر 1:1

در دوران اَخَشورُش، همان اَخَشورُش که از هند تا حبشه، بر صد و بیست و هفت ولایت سلطنت می‌کرد،

مزامیر 79:4

نزد همسایگان خود عار گردیده‌ایم و نزد مجاوران خویش استهزا و ریشخند شده‌ایم.

امثال 25:28

کسی ‌که بر روح خود تسلّط ندارد، مثل شهر منهدم و بی‌حصار است.

اِشعیا 43:28

بنابراین من سروران قُدس را بی‌حرمت خواهم ساخت و یعقوب را به لعنت و اسرائیل را به دشنام تسلیم خواهم نمود.

اِشعیا 5:5

از این رو، اکنون شما را اعلام می‌نمایم که من به تاکستان خود چه خواهم کرد: حصارش را برمی دارم و چراگاه خواهد شد؛ دیوارش را ویران می‌سازم و پایمال خواهد گردید.

اِرمیا 24:9

و ایشان را در تمامی ممالک سرزمین مایه تشویش و بلا و در تمامی مکانهایی که ایشان را رانده‌ام، عار و ضرب‌المثل و مسخره و لعنت خواهم ساخت.

اِرمیا 29:18

و ایشان را به شمشیر و قحط و طاعون تعقیب خواهم نمود و در میان تمامی ممالک جهان پریشان خواهم ساخت تا برای همه قومهایی که ایشان را در میان آنها رانده‌ام، لعنت و دهشت و مسخره و ننگ باشند.

اِرمیا 39:8

و کَلدانیان خانه پادشاه و خانه‌های قوم را به آتش سوزانیدند و حصارهای اورشلیم را ویران ساختند.

اِرمیا 42:18

زیرا که یهوه صِبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: همان‌گو‌نه که خشم و غضب من بر ساکنان اورشلیم ریخته شد، غضب من به بر شما نیز به محض ورودتان به مصر بر شما ریخته خواهد شد و شما مورد نفرین و دهشت و لعنت و تمسخر خواهید شد و این مکان را دیگر نخواهید دید.»

اِرمیا 5:10

بر حصارهایش برآیید و آنها را خراب کنید، اما به تمامی هلاک مکنید. شاخه‌هایش را قطع نمایید، زیرا که از آنِ خداوند نیستند.

اِرمیا 52:14

و تمامی لشکر کلدانیان که همراه رئیس جلادان بودند، تمامی حصارهای اورشلیم را به هر طرف ویران ساختند.

سوگنامه 1:7

اورشلیم در روزهای مصیبت و سرگردانی خویش تمامی گنجینه‌هایی را که در دوران سابق داشته بود، به یاد می‌آورد. زیرا که قوم او به ‌دست دشمن افتاده‌اند و برای وی یاوری نیست. دشمنانش او را دیده، بر سقوط او خندیدند.

سوگنامه 2:9

دروازه‌هایش به زمین فرو رفته است، پشت‌بندهایش را خراب و خرد ساخته است. پادشاه و سرورانش در میان قومها می‌باشند و هیچ شریعتی نیست. و انبیای او نیز رویا از جانب یهوه نمی‌بینند.

سوگنامه 3:61

‌ای خداوند، اهانتهای ایشان را و همه دسیسه‌هایی را که به ضد من کردند، شنیده‌ای!

سوگنامه 5:1

ای یهوه، آنچه بر ما واقع شد به یاد آور، و توجه فرموده، عار ما را ببین.

لاویان 26:31

شهرهای شما را خراب خواهم ساخت، و مکانهای مقدس شما را ویران خواهم کرد، و بوی عطرهای خوشبوی شما را نخواهم بویید.

لاویان 26:33

شما را در میان ملتها پراکنده خواهم ساخت، و شمشیر را در پی شما خواهم کشید، و زمین شما متروک و شهرهای شما ویرانه خواهد شد.