Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یوشع 3:16 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

16 واقع شد که آبهايی که از بالا می آمد، بايستاد و به مسافتی بسيار دور، تا شهر آدَم که به ‌جانب صَرِتان است، بلند شد، و آبی که به سوی دريای عَرَبه، يعنی دریای نمک می‌رفت، به تمامی قطع گردید. آنگاه قوم مقابل اَریحا از رود عبور کردند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

16 آبهایی که از بالا می‌آمد، بازایستاد و در مسافتی بسیار دور در شهری به نام آدَم واقع در جوار صَرِتان به صورت توده‌ای بر پا شد، و آبی که به جانب دریای عَرَبَه یعنی دریای نمک جاری بود، کاملاً قطع شد. آنگاه قوم مقابل اَریحا از رود عبور کردند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

16 واقع شد که آبهایی که از بالامی آمد، بایستاد و به مسافتی بسیار دور تا شهرآدم که بهجانب صرتان است، بلند شد، و آبی که به سوی دریای عربه، یعنی بحرالملح میرفت تمام قطع شد، و قوم در مقابل اریحا عبور کردند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

16 ناگهان جریان آب در بالای رودخانه در شهری به نام آدم که نزدیک صرتان است متوقف شده، روی هم انباشته گردید و آبی که پایینتر از آن نقطه بود به دریای نمک ریخت، به طوری که قوم اسرائیل توانستند از آنجا که روبروی اریحا بود عبور کنند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یوشع 3:16
31 Iomraidhean Croise  

این همه در وادی سِدّیم که دریای نمک باشد، با هم متفق شدند.


بَعَنا پسر اَخیلود، در تَعَناک و مِجِدّو و تمامی بیت‌شان که به ‌جانب صَرِتان زیر یِزرِعیل است، از بیت‌شان تا آبل‌مِحولَه تا آن طرف یُقمِعام.


آنها را پادشاه در صحرای اُردن در گِل رُس که در میان سُکّوت و صَرِطان است، ریخت.


دریا این را بدید و گریخت و اُردن به عقب برگشت.


‌ای دریا، تو را چه شد که گریختی؟ و ‌ای اردن، که به عقب برگشتی؟


خداوند بر طوفان جلوس نموده. خداوند نشسته است پادشاه تا به ابد.


آبهای دریا را مثل توده جمع می‌کند و ژرفاها را در خزانه‌ها ذخیره می‌نماید.


دریا را به خشکی تبدیل کرد و مردم از رود با پا عبور کردند. در آنجا به او شادی نمودیم.


تو چشمه‌ها و سیلها را شکافتی و نهرهای دائمی را خشک گردانیدی.


طریق تو در دریاست و راههای تو در آبهای فراوان و آثار تو را نتوان دانست.


دریا را از هم جدا ساخته، ایشان را عبور داد و آبها را مثل توده برپا نمود.


پس موسی دست خود را بر دريا دراز کرد و خداوند دريا را به باد شرقی شديد، تمامی آن شب برگردانيده، دريا را خشک ساخت و آب از هم جدا گرديد.


و فرزندان اسرائيل در ميان دريا بر خشکی می‌رفتند و آبها برای ايشان بر راست و چپ، ديوار بود.


اما قوم اسرائیل در ميان دريا به خشکی رفتند و آبها برای ايشان ديواری بود به طرف راست و به طرف چپ.


به نفس بينی تو آبها بر روی هم انباشته شد. موجها مثل توده بايستاد. ژرفاها در ميان دريا منجمد گرديد.


چون آمدم، چرا کسی نبود؟ و چون ندا کردم، چرا کسی جواب نداد؟ آیا دست من کوتاه شده که نتواند نجات دهد؟ یا در من قدرتی نیست که رهایی دهم؟ اینک به توبیخ خود دریا را خشک می‌کنم و رودها را بیابان می‌سازم که ماهی آنها از بی‌آبی متعفن شود و از تشنگی بمیرد.


و مرا گفت: «این آبها به سوی ولایت شرقی جاری می‌شود و به عَرَبه آمده، به دریا می‌رود و چون به دریا داخل می‌شود آبهایش شفا می‌یابد.


دریا را توبیخ می‌کند و آن را می‌خشکاند و تمامی رودها را خشک می‌سازد. باشان و کَرمِل بی قوت می‌شوند و گل لبنان پژمرده می‌گردد.


‌ای خداوند، آیا بر رودها غضب تو افروخته شد؟ یا خشم تو بر رودها و غیظ تو بر دریا وارد آمد، که بر اسبان خود و ارابه های نجات خویش سوار شدی؟


آنگاه حد جنوبی شما از بيابان صین بر جانب اِدوم خواهد بود، و سرحد جنوبی شما از آخر دریای نمک به طرف مشرق خواهد بود.


اين است سخنانی که موسی به آن طرف اردن، در بيابان عَرَبه مقابل سوف، در ميان فاران و توفِل و لابان و حَضيروت و دی‌ذهب با تمامی اسرائيل گفت.


و عَرَبه را نيز و اُردن و کناره‌اش را از کِنِرت تا دريای عَرَبه که دریای نمک باشد، زير دامنه‌های پیسگاه به طرف مشرق دادم.


و از عَرَبه تا دريای کِنِروت به طرف مشرق و تا دريای عَرَبه، يعنی دریای نمک به طرف مشرق به راه بيت‌يِشيموت و به طرف جنوب زير دامن پیسگاه.


و حد جنوبی ايشان از آخر دریای نمک، از خليجی که رو به سمت جنوب است، بود.


و از يانواَح به عَطاروت و نَعَره پايين آمده، به اَریحا رسيد و به اُردن منتهی شد.


و واقع خواهد شد چون کف پايهای کاهنانی که صندوق يهوه خداوند تمامی زمين را برمی دارند، در آبهای اُردن قرار گيرد، آبهای اردن، يعنی آبهايی که از بالا می‌آيد، شکافته شده، مثل توده بر روی هم خواهد ايستاد.»


آنگاه پسران خود را تعليم داده، گوييد که ”اسرائيل بر خشکی از اين اُردن عبور کردند.


و واقع شد که چون تمامی شاهان اَموريانی که به آن طرف اُردن به سمت غربی بودند، و تمامی شاهان کنعانيانی که به کناره دريا بودند، شنيدند که خداوند آب اُردن را پيش روی قوم اسرائیل خشکانيد تا ما عبور کنیم، دلهايشان از ترس آب شد و برای مقابله با قوم اسرائیل، ديگر روحیه در ايشان نماند.


و چون آن سيصد نفر شیپورها را به صدا درآوردند، خداوند شمشير هر کس را بر رفيقش و بر تمامی لشکر گردانيد، و لشکر ايشان تابيت‌شِطّه به سوی صِرِره و تا مرز آبِل‌مِحوله که نزد طَبّات است، فرار کردند.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan