Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اِرمیا 8:10 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

10 بنابراین زنان ایشان را به دیگران خواهم داد، و مزرعه‌های ایشان را به مالکان دیگر. زیرا که تمامی ایشان چه کوچک و چه بزرگ پر از طمع می‌باشند و همگی ایشان، چه نبی و چه کاهن، به فریب عمل می‌نمایند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

10 از این رو زنانِ ایشان را به دیگران خواهم داد، و مزرعه‌های ایشان را به غاصبان آنها، زیرا که از خُرد و بزرگ، جملگی در طمعِ سود نامشروعند؛ از نبی و کاهن، جملگی دغل‌کارند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

10 بنابراین زنان ایشان را به دیگران خواهم داد و مزرعه های ایشان را به مالکان دیگر. زیرا که جمیع ایشان چه خرد و چه بزرگ پر از طمع میباشند و همگی ایشان چه نبی و چه کاهن به فریب عمل مینمایند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

10 بنابراین زنان و مزرعه‌های ایشان را به دیگران خواهم داد؛ چون همهٔ آنها از کوچک تا بزرگ طمعکارند؛ حتی انبیا و کاهنان نیز فقط در پی آنند که مال مردم را به فریب تصاحب کنند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

10 پس من مزارع آنها را به مالکان جدید و زنهایشان را به مردان دیگر خواهم داد. همه، از کوچک و بزرگ کوشش می‌کنند با تقلّب و ناراستی پولدار شوند. حتّی انبیا و کاهنان هم مردم را فریب می‌دهند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

10 پس من مزرعه‌های آن‌ها را به مالکان جدید و زن‌هایشان را به مردان دیگر خواهم داد. همه، از کوچک و بزرگ کوشش می‌کنند با تقلّب و ناراستی پولدار شوند. حتّی انبیا و کاهنان هم مردم را فریب می‌دهند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اِرمیا 8:10
28 Iomraidhean Croise  

پس زن من برای شخصی دیگر آسیا کند، و دیگران بر او خم شوند.


و لکن اینان نیز از شراب گمراه شده‌اند و از باده سرگشته گردیده‌اند. هم کاهن و هم نبی از باده گمراه شده‌اند و از شراب بلعیده گردیده‌اند. از باده سرگشته شده‌اند و در رویا گمراه گردیده‌اند و در داوری مبهوت گشته‌اند.


به خاطر گناه طمع وی غضبناک شده، او را زدم، روی خود را مخفی ساخته، خشم نمودم و او به راه دل خود رو گردانیده، برفت.


پس خداوند مرا گفت: «این انبیا به اسم من به دروغ نبوت می‌کنند. من ایشان را نفرستادم و به ایشان امری نفرمودم و صحبت ننمودم، بلکه ایشان به رویاهای دروغین و سِحر پوچ و حیله دلهای خویش برای شما نبوت می‌کنند.


اگر به صحرا بیرون روم، اینک کشتگان شمشیر! و اگر به شهر داخل شوم، اینک بیماران از گرسنگی! زیرا که هم انبیا و کاهنان در سرزمین تجارت می‌کنند و هیچ نمی‌دانند.“»


مثل کبک که بر تخمهایی که ننهاده باشد، بنشیند، همچنان است کسی ‌که مال را به بی انصافی جمع کند. در نیمه عمرش آن را ترک خواهد کرد و در آخرت خود احمق خواهد بود.


«اما چشمان و دل تو، نیست جز برای حرص خودت و برای ریختن خون بی‌گناهان و برای ظلم و ستم تا آنها را به جا آوری.»


به خاطر تمام شرارتی که قوم اسرائیل و پسران یهودا، ایشان و پادشاهان و سروران و کاهنان و انبیای ایشان، و مردان یهودا و ساکنان اورشلیم کرده، خشم مرا برافروخته‌اند.


اینک تمامی زنانی که در خانه پادشاه یهودا باقی ‌مانده‌اند، نزد سروران پادشاه بابل بیرون برده خواهند شد و این زنان خواهند گفت: ”یارانت تو را اغوا نموده، بر تو غالب آمدند؛ و الان که پایهای تو در گِل فرو رفته است، از تو روی برگردانده‌اند.“


پس تمامی سرداران لشکر و یوحانان پسر قاریَح و یِزَنیا پسر هوشعیا و تمامی خلق از کوچک و بزرگ پیش آمدند،


انبیا به دروغ نبوت می‌کنند، و کاهنان به واسطه ایشان حکمرانی می‌نمایند، و قوم من این حالت را دوست می‌دارند، اما در آخر این چه خواهید کرد؟


به خاطر گناه انبیا و گناه کاهنانش، که خون عادلان را در درونش ریختند.


و نزد تو می‌آیند به گونه‌ای که قوم من می آیند. و مانند قوم من، پیش تو نشسته، سخنان تو را می‌شنوند، اما آنها را به جا نمی‌آورند. زیرا که ایشان به دهان خود سخنان شیرین می‌گویند. لیکن دل ایشان در‌ پی منافع ناحقشان می‌رود.


بنابراین چونکه مسکینان را پایمال کردید و هدایای گندم از ایشان گرفتید، خانه‌ها را از سنگهای تراشیده بنا خواهید نمود، اما در آنها ساکن نخواهید شد و تاکستانهای دلپسند غرس خواهید نمود، و لیکن شراب آنها را نخواهید نوشید.


در آن روز بر شما مَثَل خواهند زد و مرثیه سوزناک خواهند خواند و خواهند گفت: «به تمامی هلاک شده‌ایم. نصیب قوم مرا به دیگران داده است. چگونه آن را از من دور می‌کند و زمینهای مرا میان مرتدان تقسیم می‌نماید.


سران ایشان برای رشوه داوری می‌نمایند، و کاهنان ایشان برای مزد تعلیم می‌دهند، و انبیای ایشان برای نقره فال می‌گیرند، و بر خداوند تکیه کرده، می‌گویند: «مگر خداوند در میان ما نیست؟ پس بلا به ما نخواهد رسید.»


خداوند درباره انبیایی که قوم مرا گمراه می‌کنند، و زمانی که خوراک فراوان دارند، ندای صلح و سلامتی سر می‌دهند، و اگر کسی چیزی به دهان ایشان نگذارد، با او تدارک جنگ می‌بینند، چنین می‌گوید:


زیرا که اینک آن قوم تلخ و تندخو، یعنی کَلدانیان را برمی‌انگیزانم که در پهنه زمین می‌روند تا مسکنهایی را که از آنِ ایشان نیست، به تصرف آورند.


بنابراین، ثروت ایشان تاراج و خانه‌های ایشان ویران خواهد شد؛ خانه‌ها بنا خواهند نمود، اما در آنها ساکن نخواهند شد. تاکستانها غرس خواهند کرد، اما شراب آنها را نخواهند نوشید.


که دهان ایشان را باید بست. زیرا خانواده‌‌ها را به تمامی تباه می‌سازند و برای منافع نامشروع تعالیم ناشایسته می‌دهند.


زیرا که اسقف می‌باید چون وکیل خدا بی‌ملامت باشد و خودرأی یا تندخو یا میگسار یا خشن یا در پی منافع نامشروع نباشد،


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan