Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اِرمیا 50:5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

5 و رویهای خود را به سوی صَهیون نهاده، راه آن را خواهند پرسید و خواهند گفت: ”بیایید تا با عهد ابدی که فراموش نشود، به خداوند بپیوندیم.“

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

5 آنان راه صَهیون را خواهند پرسید، و روی به سوی آن نهاده، خواهند گفت: ”بیایید تا با عهدی جاودانی که هرگز از یاد نرود به خداوند بپیوندیم!“

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

5 و رویهای خود را بسوی صهیون نهاده، راه آن را خواهند پرسید و خواهندگفت بیایید و به عهد ابدی که فراموش نشود به خداوند ملصق شویم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

5 آنها راه اورشلیم را جویا خواهند شد تا به آنجا بازگردند. ایشان با تمام قلب به سوی من باز خواهند گشت و با من عهدی ابدی خواهند بست و آن را هرگز نخواهند شکست.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

5 آنها راه صهیون را می‌پرسند و به همان راه می‌روند. آنها با من عهدی ابدی خواهند بست و هرگز آن را نخواهند شکست.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

5 آن‌ها راه صهیون را خواهند پرسید و از همان راه خواهند رفت. با من عهدی ابدی خواهند بست و هرگز آن‌ را نخواهند شکست.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اِرمیا 50:5
26 Iomraidhean Croise  

و عهد خویش را در میان خود و تو، و نسلت بعد از تو استوار گردانم که پشت بر پشت عهد جاودانی باشد، تا تو را و بعد از تو نسل تو را خدا باشم.


يقين خانه من با خدا چنين نيست. ليکن عهد جاودانی با من بسته است، که در همه‌چيز آراسته و استوار است. و تمامی نجات و تمامی مسرت من اين است، هرچند آن را رشد نمی‌دهد.


او در جواب گفت: «به جهت یهوه، خدای لشکرها غیرت بزرگی دارم زیرا که قوم اسرائیل عهد تو را ترک نموده، قربانگاههای تو را منهدم ساخته، و انبیای تو را به شمشیر کشته‌اند، و من به تنهایی باقی‌ مانده‌ام و قصد هلاکت جان من نیز دارند.»


ایلیا در جواب گفت: «به جهت یهوه خدای لشکرها غیرت بزرگی دارم، زیرا که قوم اسرائیل عهد تو را ترک کرده، قربانگاههای تو را منهدم ساخته‌اند و انبیای تو را به شمشیر کشته‌اند و من به تنهایی باقی‌ مانده‌ام و قصد هلاکت جان من نیز دارند.»


از قوت تا قوت می‌روند و هر یک از ایشان در صهیون نزد خدا حاضر می‌شوند.


و در آنجا شاهراهی و طریقی خواهد بود و ”طریق مقدس“ نامیده خواهد شد و نجسان از آن عبور نخواهند کرد، بلکه تنها به جهت ایشان خواهد بود. و هر که در آن راه روان شود، اگر چه هم جاهل باشد، گمراه نخواهد گردید.


گوش خود را فرا داشته، نزد من بیایید و تا جان شما زنده گردد، بشنوید. و من با شما عهد جاودانی، یعنی محبت وفادارانه‌ام به داوود را خواهم بست.


و در آن روزها خاندان یهودا با خاندان اسرائیل راه خواهند رفت و ایشان از زمین شمال به آن زمینی که سهم پدران ایشان ساختم، با هم خواهند آمد.


«نشانه‌ها برای خود برپا نما و علامتها به جهت خویشتن برپا کن و دل خود را به سوی شاهراه، به راهی که رفته‌ای، متوجه ساز. ای باکره اسرائیل، برگرد و به این شهرهای خود مراجعت نما.


زیرا روزی خواهد بود که دیده بانان بر کوهستان اِفرایم ندا خواهند کرد که ”برخیزید و نزد یهوه خدای خود به صَهیون برآییم!“»


و عهد جاودانی با ایشان خواهم بست که از نیکویی نمودن به ایشان بر نخواهم گشت و ترس خود را در دل ایشان خواهم نهاد تا از من دوری نورزند.


خداوند چنین می‌گوید: «بر راهها بایستید و ملاحظه نمایید و درباره راههای قدیم درخواست نمایید که راه نیکو کدام است تا در آن گام برداشته، برای جان خود استراحت بیابید. لیکن ایشان جواب دادند که ”در آن گام برنخواهیم داشت.“


و هنگامی که خواهران بزرگ و کوچک خود را پذیرفته باشی، آنگاه راههای خود را به یاد آورده، خجل خواهی شد. و من ایشان را به‌ جای دختران به تو خواهم داد، لیکن نه بر اساس عهد خویش با تو.


و ایشان را در آن سرزمین بر کوه‌های اسرائیل یک قوم خواهم ساخت. و یک پادشاه بر تمامی ایشان سلطنت خواهد نمود و دیگر دو قوم نخواهند بود و دیگر به دو مملکت تقسیم نخواهند شد.


و مردم یهودا و قوم اسرائیل با هم جمع خواهند شد و یک رهبر به جهت خود خواهند گماشت. و ایشان از آن سرزمین برخواهند آمد، زیرا که روز یِزرِعیل، روز بزرگی خواهد بود.


و بعد از آن قوم اسرائیل بازگشت نموده، یهوه خدای خویش و پادشاه خود داوود را خواهند جُست و در روزهای بازپسین با ترس به سوی خداوند و نیکویی او خواهند آمد.


«بیایید نزد خداوند بازگشت نماییم، زیرا که او دریده است و ما را شفا خواهد داد؛ او زده است و ما را شکسته‌بندی خواهد نمود.


اگر کسی بخواهد ارادهٔ او را به عمل آرد، دربارهٔ تعلیم خواهد دانست که از خدا است، یا آنکه من از خود سخن می‌رانم.


و چون رسید و فیض خدا را دید، شادخاطر شده، همه را نصیحت نمود که با عزمی محکم نسبت به خداوند وفادار باشند.


و نه‌ چنانکه امید داشتیم، بلکه اوّل خود را به خداوند و به ما مطابق اراده خدا دادند.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan