Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اِرمیا 5:24 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

24 در دلهای خود نمی گویند که ”بیایید از یهوه خدای خود بترسیم که باران اول و آخر را در موسمش می‌بخشد و هفته‌های معین محصول را به جهت ما نگاه می‌دارد.“

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

24 در دل خویش نمی‌گویند: ”بیایید از یهوه خدایمان بترسیم، که باران پاییزی و بهاری را در موسمش عطا می‌کند، و هفته‌های معین به جهت حصاد را برای ما نگاه می‌دارد.“

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

24 و در دلهای خودنمی گویند که از یهوه خدای خود بترسیم که باران اول و آخر را در موسمش میبخشد و هفته های معین حصاد را به جهت ما نگاه میدارد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

24 من برای شما بارانهای پاییزی و بهاری فرستادم و همه ساله فصل برداشت محصول را به شما دادم؛ با وجود این، هرگز به فکرتان نرسید که احترام مرا نگاه‌دارید.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

24 با وجود این‌که من برای شما باران‌های پاییزی و بهاری فرستادم و همه‌ساله فصل برداشت محصول را به شما دادم، شما هرگز به فکرتان نرسید که احترام مرا نگاه‌ دارید.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اِرمیا 5:24
27 Iomraidhean Croise  

مادامی که جهان باقی است، کشت و درو، و سرما و گرما، و زمستان و تابستان، و روز و شب متوقف نخواهد شد.»


و ایلیای تِشبی که از ساکنان جلعاد بود، به اَخاب گفت: «به حیات یهوه خدای اسرائیل که به حضور او ایستاده‌ام قسم که در این سالها شبنم و باران جز به کلام من نخواهد بود.»


و برای من مثل باران انتظار می‌کشیدند و دهان خویش را مثل باران آخرین باز می‌کردند.


کیست که با حکمت، ابرها را بشمارد؟ و کیست که مشکهای آسمان را بریزد،


که بر روی زمین باران می‌باراند، و آب بر روی صخره‌ها جاری می‌سازد،


که آسمان‌ها را با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیا می‌نماید و گیاه را بر کوه‌ها می‌رویاند.


از زمین دیدار نموده، آن را سیراب می‌کنی و آن را بسیار توانگر می‌گردانی. رود خدا از آب پر است. غله ایشان را آماده می‌کنی، زیرا که به این طور تهیه کرده‌ای.


و کسی نیست که اسم تو را بخواند یا خویشتن را برانگیزد تا به تو بچسبد، زیرا که روی خود را از ما پوشیده‌ای و ما را به ‌سبب گناهان ما گداخته‌ای.


چون ندا درمی‌دهد، غوغای آبها در آسمان پدید می‌آید. ابرها از کرانهای زمین برمی‌آورد و برقها برای باران می‌سازد و باد را از خزانه‌های خود بیرون می‌آورد.


آیا در میان خدایان دروغین قومها، هستند خدایانی که باران ببارانند؟ و آیا آسمان می‌تواند بارش بدهد؟ مگر تو، ‌ای یهوه، خدای ما، همان نیستی؟ به تو امیدوار هستیم، چونکه تو کننده همه اینکارها می‌باشی.


خداوند یهوه صِبایوت چنین می‌گوید: «شرارت تو، تو را تنبیه کرده و گمراهی تو، تو را توبیخ نموده است. پس بدان و ببین که این امر زشت و تلخ است که یهوه خدای خود را ترک نمودی و ترس من در تو نیست.


پس بارش‌ها بازداشته شد، و باران بهاری نیامد. و تو را پیشانی زن فاحشه بوده، حیا را از خود دور کردی.


خداوند می گوید: آیا از من نمی ترسید؟ آیا از حضور من نمی‌لرزید؟ من دانه‌های شن را بر دریا حد گذاشته‌ام، که از آن نتواند گذشت، و اگر‌چه امواجش متلاطم شود، غالب نخواهد آمد و هرچند شورش نماید، اما از آن تجاوز نمی‌تواند کرد.


و رویهای خود را به سوی صَهیون نهاده، راه آن را خواهند پرسید و خواهند گفت: ”بیایید تا با عهد ابدی که فراموش نشود، به خداوند بپیوندیم.“


و بعد از آن قوم اسرائیل بازگشت نموده، یهوه خدای خویش و پادشاه خود داوود را خواهند جُست و در روزهای بازپسین با ترس به سوی خداوند و نیکویی او خواهند آمد.


«بیایید نزد خداوند بازگشت نماییم، زیرا که او دریده است و ما را شفا خواهد داد؛ او زده است و ما را شکسته‌بندی خواهد نمود.


‌ای پسران صَهیون، در یهوه خدای خویش وجد و شادی نمایید، زیرا که باران اولین را به اندازه‌اش به شما داده است و باران اول و آخر را در وقت برای شما بارانیده است.


من نیز حینی که سه ماه تا درو مانده بود، باران را از شما منع نمودم، و بر یک شهر بارانیدم و بر شهر دیگر نبارانیدم و بر یک قطعه باران آمد و قطعه دیگر که باران نیافت، خشک شد.


باران را در موسم باران آخر از خداوند بطلبید، از خداوند که برقها را می‌سازد. و او به ایشان باران فراوان، و به هر کس در زمینش نباتات خواهد بخشید.


تا پدر خود را که در آسمان است پسران شوید، زیرا که آفتاب خود را بر بدان و نیکان می‌تاباند و باران بر عادلان و ظالمان می‌باراند.


با وجودی که خود را بی‌شهادت نگذاشت، چون نیکویی می‌نمود و از آسمان باران بارانیده و فصل‌‌های بار آور بخشیده، دلهای شما را از خوراک و شادی پر می‌ساخت.»


و خداوند خزينه نيکوی خود، يعنی آسمان را برای تو خواهد گشود، تا باران زمين تو را در موسمش بباراند، و تو را در تمامی اعمال دستت مبارک سازد. به قومهای بسيار قرض خواهی داد، و تو قرض نخواهی گرفت.


پس‌ ای برادران، تا هنگام آمدن خداوند صبر کنید. اینک دهقان انتظار می‌کشد برای محصول گرانبهای زمین و برایش صبر می‌کند تا باران اوّلین و آخرین را بیابد.


اینها قدرت به بستن آسمان دارند تا در روزهای نبوّت ایشان باران نبارد و قدرت بر آبها دارند که آنها را به خون تبدیل نمایند و جهان را هر گاه بخواهند، به انواع بلایا مبتلا سازند.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan