Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اِرمیا 5:22 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

22 خداوند می گوید: آیا از من نمی ترسید؟ آیا از حضور من نمی‌لرزید؟ من دانه‌های شن را بر دریا حد گذاشته‌ام، که از آن نتواند گذشت، و اگر‌چه امواجش متلاطم شود، غالب نخواهد آمد و هرچند شورش نماید، اما از آن تجاوز نمی‌تواند کرد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

22 خداوند می‌فرماید: آیا از من نمی‌ترسید؟ آیا در حضور من نمی‌لرزید؟ من دانه‌های شن را بر دریا حد قرار دادم، سدی دائمی که از آن نتواند گذشت. اگرچه امواجش به تلاطم آید، غلبه نتواند یافت؛ و هرچند به خروش آید، از آن تجاوز نتواند کرد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

22 خداوندمی گوید آیا از من نمی ترسید و آیا از حضور من نمی لرزید که ریگ را به قانون جاودانی، حد دریاگذاشتهام که از آن نتواند گذشت و اگرچه امواجش متلاطم شود غالب نخواهد آمد و هرچند شورش نماید اما از آن تجاوز نمی تواندکرد؟

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

22 آیا نباید به من احترام بگذارید؟ آیا نباید در حضور من، ترس وجودتان را فرا گیرد؟ من که شن را به عنوان قانونی جاودانی، سرحد دریاها قرار دادم؛ اگرچه دریاها خروش برآورند و امواجشان به تلاطم آیند، از این حد نمی‌توانند بگذرند!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

22 من خداوند هستم؛ چرا حرمت مرا نگاه نمی‌دارید؟ چرا در حضور من از ترس نمی‌لرزید؟ من شن و ماسه را مرز دریا قرار دادم، مرزی که ‌آب دریا هیچ‌گاه از آن رد نمی‌شود. اگر دریا به تلاطم آید، نمی‌تواند از آن تجاوز کند و اگر امواج آن خروشان شوند، نمی‌توانند آن مرز را بشکنند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

22 من خداوند هستم؛ چرا حرمت مرا نگاه نمی‌دارید؟ چرا در حضور من از ترس نمی‌لرزید؟ من شن و ماسه را مرز دریا قرار دادم، مرزی که آب دریا هیچ‌گاه از آن رد نمی‌شود. اگرچه دریا به تلاطم درآید، نمی‌تواند از آن فراتر رود، و اگر امواج آن خروشان شوند، نمی‌توانند آن مرز را بشکنند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اِرمیا 5:22
29 Iomraidhean Croise  

و خدا گفت: «آبهای زیر آسمان در یکجا جمع شوند و خشکی ظاهر گردد.» و چنین شد.


و او روانه شده، جسد آن مرد را در راه افتاده، و الاغ و شیر را نزد جسد ایستاده یافت، و شیر جسد را نخورده و الاغ را ندریده بود.


به اطراف سطح آبها حد می‌گذارد تا کران روشنایی و تاریکی.


بنابراین مردمان از او می‌ترسند، اما او بر تمامی دانادلان نمی‌نگرد.»


و کیست که دریا را به درها مسدود ساخت، وقتی که به در جست و از رحم بیرون آمد؟


حدی برای آنها قرار داده‌ای که از آن نگذرند و برنگردند تا زمین را بپوشانند.


از ترس تو موی بر تنم راست شد؛ از داوری‌های تو ترسیدم.


آبهای دریا را مثل توده جمع می‌کند و ژرفاها را در خزانه‌ها ذخیره می‌نماید.


اگر‌چه آبهایش آشوب کنند و به جوش آیند و کوه‌ها از سرکشی آن پریشان گردند، سلاه.


خداوند سلطنت گرفته است، پس قوم‌ها بلرزند! بر کروبین می نشیند، زمین به لرزه درآید!


چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان او تجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.


چون آمدم، چرا کسی نبود؟ و چون ندا کردم، چرا کسی جواب نداد؟ آیا دست من کوتاه شده که نتواند نجات دهد؟ یا در من قدرتی نیست که رهایی دهم؟ اینک به توبیخ خود دریا را خشک می‌کنم و رودها را بیابان می‌سازم که ماهی آنها از بی‌آبی متعفن شود و از تشنگی بمیرد.


مثل آتشی که خُرده‌چوبها را مشتعل سازد و آب را به جوش آورد- تا نام خود را بر دشمنانت بشناسانی و قومها از دیدن تو به لرزه درآیند.


‌ای آنانی که از کلام خداوند می‌لرزید، سخن او را بشنوید. برادران شما که از شما نفرت دارند، و شما را به خاطر اسم من از خود می‌رانند، می گویند: ”خداوند جلال یابد، تا شادی شما را ببینم.“ لیکن ایشان خجل خواهند شد.


‌ای پادشاه قومها، کیست که از تو نترسد؟ زیرا که این به تو می‌شاید! چونکه در تمامی حکیمان قومها، و در تمامی ممالک ایشان، مانند تو کسی نیست.


خداوند یهوه صِبایوت چنین می‌گوید: «شرارت تو، تو را تنبیه کرده و گمراهی تو، تو را توبیخ نموده است. پس بدان و ببین که این امر زشت و تلخ است که یهوه خدای خود را ترک نمودی و ترس من در تو نیست.


خداوند که آفتاب را به جهت روشنایی روز و قانونهای ماه و ستارگان را برای روشنایی شب قرار داده است و دریا را به حرکت می‌آورد تا امواجش خروش نمایند و اسم او یهوه صِبایوت می‌باشد، چنین می‌گوید.


از حضور من فرمانی صادر شده است که در سراسر قلمرو سلطنتم، مردم می‌باید به حضور خدای دانیال لرزان و ترسان باشند زیرا که او خدای زنده است و تا به ابد پاینده. و پادشاهی او بی‌زوال و سلطنت او بی انتها است.


بنابراین‌ ای اسرائیل، به اینطور با تو عمل خواهم نمود و چونکه به اینطور با تو عمل خواهم نمود، پس‌ ای اسرائیل، خویشتن را آماده ساز تا با خدای خود ملاقات نمایی.


آن که غرفه‌های خود را در آسمان بنا می‌کند و طاقهای خود را بر زمین بنیاد می‌نهد و آبهای دریا را ندا در‌ داده، آنها را به روی زمین می‌ریزد، نام او یهوه می‌باشد.


آن مردان از خداوند سخت‌ ترسان شدند و برای خداوند قربانی‌ها تقدیم کردند و نذرها نمودند.


دریا را توبیخ می‌کند و آن را می‌خشکاند و تمامی رودها را خشک می‌سازد. باشان و کَرمِل بی قوت می‌شوند و گل لبنان پژمرده می‌گردد.


و از قاتلان جسم که قادر بر کشتن روح نیستند، مترسید، بلکه از او بترسید که قادر است روح و جسم را در جهنّم هلاک کند.


عیسی بی‌درنگ برخاسته، باد را نهیب داد و به دریا گفت: «ساکن شو و خاموش باش!» که باد ساکن شده، آرامی کامل پدید آمد.


بلکه به شما نشان می‌دهم که از که باید ترسید؛ از او بترسید که بعد از کشتن، قدرت دارد که به جهنم بیاندازد. بلی، به شما می‌گویم، از او بترسید.


اگر به عمل نمودن تمامی کلمات اين شريعت که در اين کتاب نوشته شده است، هوشيار نشوی و از اين نام مجيد و مهيب، يعنی يهوه خدايت، نترسی،


کیست که از تو نترسد، ای خداوند، و کیست که نام تو را تمجید ننماید؟ زیرا که تو تنها قدّوس هستی و همه ملّتها آمده، در حضور تو پرستش خواهند کرد، زیرا که اعمال عادلانه تو آشکار گردیده است.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan