اِرمیا 43:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ چون اِرمیا از گفتن هرآنچه یهوه خدای ایشان فرموده بود تا او به مردم بازگوید، فارغ شد، یعنی از گفتن تمامی آن کلام که یهوه خدای ایشان اِرمیا را برای بیان آنها نزد مردم فرستاده بود،

هزارۀ نو

¹ چون اِرمیا از گفتن هرآنچه یهوه خدای ایشان فرموده بود تا او به مردم بازگوید، فارغ شد، یعنی از گفتن تمامی آن کلام که یهوه خدای ایشان اِرمیا را برای بیان آنها نزد مردم فرستاده بود،

Persian Old Version

¹ و چون ارمیا فارغ شد از گفتن به تمامی قوم، تمامی کلام یهوه خدای ایشان راکه یهوه خدای ایشان آن را به واسطه او نزد ایشان فرستاده بود یعنی جمیع این سخنان را،

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ وقتی پیغام خداوند را به طور کامل به آنها اعلام نمودم،

مژده برای عصر جدید

¹ من تمام چیزهایی را که خداوند، خدای آنها، مرا فرستاده‌ بود تا به آنها بگویم گفتم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ من تمام چیزهایی را که یَهْوه، خدای آن‌ها، مرا فرستاده‌ بود تا به آن‌ها بگویم، گفتم.

اِرمیا 43:1 Iomraidhean Croise

پیدایش 19:14

پس لوط بیرون رفته، با دامادان خود که دختران او را گرفتند، صحبت کرده، گفت: «برخیزید و از این مکان بیرون شوید، زیرا خداوند این شهر را نابود می‌کند.» اما به نظر دامادان مسخره آمد.

خروج 24:3

پس موسی آمده، همه سخنان خداوند و همه اين احکام را به قوم باز ‌گفت و تمامی قوم به يک زبان در جواب گفتند: «همه سخنانی که خداوند گفته است، به جا خواهیم آورد.»

اِرمیا 1:17

پس تو کمر خود را ببند و برخاسته، هر ‌آنچه را من به تو امر فرمایم، به ایشان بگو و از ایشان هراسان مباش، مبادا تو را پیش روی ایشان پریشان سازم.

اِرمیا 1:7

اما خداوند مرا گفت: «مگو من جوان هستم، زیرا هر جایی که تو را بفرستم، خواهی رفت و به هر ‌چه تو را امر فرمایم، سخن خواهی گفت.

اِرمیا 26:2

«خداوند چنین می‌گوید: در صحن خانه خداوند بایست و به ضد تمامی شهرهای یهودا که به خانه خداوند برای عبادت می‌آیند، همه سخنانی را که تو را امر فرمودم که به ایشان بگویی، بگو و سخنی کم مکن.

اِرمیا 26:8

و چون اِرمیا از گفتن هر ‌آنچه خداوند او را امر فرموده بود که به تمامی قوم بگوید، فارغ شد، کاهنان و انبیا و تمامی قوم او را گرفته، گفتند: «به یقین خواهی مرد!

اِرمیا 42:21

پس امروز شما را آگاه ساختم، اما شما نه به سخن یهوه خدای خود، و نه به هیچ‌ چیزی که به واسطه من نزد شما فرستاد، گوش گرفتید.

اِرمیا 42:22

پس الان یقین بدانید که شما در مکانی که می‌خواهید بروید و در آن ساکن شوید، از شمشیر و قحطی و طاعون خواهید مرد.»

اِرمیا 5:12

خداوند را انکار نموده، می‌گویند که ”او نیست، بلا به ما نخواهد رسید، و روی شمشیر و قحطی را نخواهیم دید.

اِرمیا 51:63

و چون از خواندن این طومار فارغ شدی، سنگی به آن ببند و آن را به میان فُرات بینداز.

مَتّی 28:20

وایشان را تعلیم دهید که همه آنچه را که به شما حکم کرده‌ام، حفظ کنند. و اینک من هر روزه تا پایان این عصر همراه شما می‌باشم.»

اعمال رسولان 20:27

زیرا که از اعلام نمودن شما به تمامی ارادهٔ خدا کوتاهی نکردم.

اعمال رسولان 5:20

«بروید و در معبد ایستاده، تمام سخنان این حیات را به مردم بگویید.

۱سموئیل 8:10

و سَموئيل تمامی سخنان خداوند را به قوم که از او پادشاه خواسته بودند، بيان کرد.