اِرمیا 4:11 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹¹ در آن زمان به این قوم و به اورشلیم گفته خواهد شد که باد سوزان از بلندیهای بیابان به سوی دختر قوم من خواهد وزید، نه برای افشاندن و پاک کردن خرمن.

هزارۀ نو

¹¹ در آن هنگام به این قوم و به اورشلیم گفته خواهد شد: «بادی سوزان از بلندیهای خشکِ بیابان به سوی قوم عزیز من می‌وزد، اما نه به جهت افشاندن و پاک کردن خرمن!

Persian Old Version

¹¹ در آن زمان به این قوم و به اورشلیم گفته خواهد شد که باد سموم ازبلندیهای بیابان بسوی دختر قوم من خواهد وزیدنه برای افشاندن و پاک کردن خرمن.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

^11-12 در آن زمان خداوند از بیابان، بادی سوزان بر ایشان خواهد فرستاد نه بادی ملایم برای زدودن خاشاک خرمن، بلکه طوفانی شدید. به این ترتیب خداوند هلاکت قوم خود را اعلام می‌کند.

مژده برای عصر جدید

¹¹ زمانی می‌رسد که به مردم اورشلیم گفته خواهد شد که بادی سوزان از طرف بیابان می‌وزد. آن باد ملایمی نخواهد بود که کاه و پوشال را از گندم جدا می‌کند؛

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹¹ زمانی می‌رسد که به مردم اورشلیم گفته خواهد شد که بادی سوزان از طرف بیابان می‌وزد. آن باد ملایمی نخواهد بود که کاه و پوشال را از گندم جدا می‌کند؛

اِرمیا 4:11 Iomraidhean Croise

مزامیر 11:6

بر شریر دامها و آتش و گوگرد خواهد بارانید، و باد سموم سهم پیاله ایشان خواهد بود.

اِشعیا 22:4

بنابراین گفتم: «نظر خود را از من بگردانید، زیرا که با تلخی گریه می‌کنم. برای تسلی من درباره خرابی دختر قومم اصرار مکنید.

اِشعیا 27:8

چون او را دور ساختی، به اندازه با او جر و بحث نمودی. با باد سخت خویش، او را در روز باد شرقی قطع ساختی.

اِشعیا 41:16

آنها را خواهی افشاند و باد آنها را برداشته، گردباد آنها را پراکنده خواهد ساخت. لیکن تو از خداوند شادمان خواهی شد و به قدوس اسرائیل فخر خواهی نمود.

اِشعیا 64:6

زیرا که تمامی ما مثل شخص نجس شده‌ایم و همه اعمال عادلانه ما مانند پارچه کثیف می‌باشد. و همگی ما مثل برگ، پژمرده شده، گناهان ما مثل باد، ما را می‌رباید.

اِرمیا 13:24

و من ایشان را مثل کاه که پیش روی باد صحرا رانده شود، پراکنده خواهم ساخت.»

اِرمیا 14:17

«پس این کلام را به ایشان بگو: ”چشمان من شبانه‌روز اشک می‌ریزد و آرامی ندارد، زیرا که آن دوشیزه، یعنی دختر قوم من به جراحتی بزرگ و ضربه‌ای بی‌نهایت سخت شکسته شده است.

اِرمیا 23:19

اینک باد شدید غضب خداوند صادر شده چون گردبادی دور می‌زند و بر سر شریران فرود خواهد آمد.

اِرمیا 4:12

بادی شدیدتر از اینها برای من خواهد وزید و من نیز الان بر ایشان داوری‌ خواهم فرمود!»

اِرمیا 8:19

اینک صدای التماس دختر قوم من از سرزمین دور می‌آید که: «آیا خداوند در صَهیون نیست؟ مگر پادشاهش در آن نیست؟ پس چرا خشم مرا به بتهای خود و خدایان بیگانه برافروختند؟»

اِرمیا 9:1

کاش که سر من آب می‌بود و چشمانم چشمه اشک. تا روز و شب برای کشتگان دختر قوم خود گریه می‌کردم.

اِرمیا 9:7

بنابراین یهوه صِبایوت چنین می‌گوید: «اینک من ایشان را به کوره گذاشته، امتحان خواهم نمود. زیرا به‌ خاطر دختر قوم خود چه توانم کرد؟

سوگنامه 2:11

چشمان من از اشکها بی‌قوت شد و درونم به جوش آمده و جگرم به سبب ویرانی دختر قوم من بر زمین ریخته شده است. چونکه کودکان و شیرخوارگان در کوچه‌های شهر ضعف می‌کنند.

سوگنامه 3:48

به خاطر هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد.

سوگنامه 4:10

زنان مهربان، فرزندان خود را می‌پزند، به‌ دستهای خویش. و آنها در هلاکت دختر قوم من غذای ایشان هستند.

سوگنامه 4:3

شغالها نیز پستانهای خود را بیرون آورده، بچه های خویش را شیر می‌دهند. اما دختر قوم من مانند شتر مرغ بیابان، بیرحم گردیده است.

سوگنامه 4:6

زیرا که عصیان دختر قوم من از گناه سًدوم زیاده است، که در لحظه‌ای واژگون شد، و کسی دست یاری بر او ننهاد.

حزقیال 17:10

اینک غرس شده است، اما کامیاب نخواهد شد. بلکه چون باد شرقی بر آن بوزد، به تمامی خشک خواهد شد و در بوستانی که در آن رویید، پژمرده خواهد گردید.»

حزقیال 19:12

اما به غضب کنده شده و به زمین انداخته شد. و باد شرقی میوه‌اش را خشک کرد و شاخه‌های قویش شکسته و خشک گردید، آتش آنها را سوزانید.

هوشع 13:15

اگر‌چه در میان برادرانش ثمر آورد، اما باد شرقی می‌وزد و باد خداوند از بیابان برمی‌آید و منبع او خشک می‌گردد و چشمه‌اش می‌خشکد و همه اسباب نفیس خزانه وی را تاراج می‌نماید.

هوشع 13:3

بنابراین، ایشان مثل ابرهای صبح هستند، و مانند شبنمی که سریع می‌گذرد؛ مثل کاه که از خرمن پراکنده شود و مانند دود که از روزنه برآید.

هوشع 4:19

باد ایشان را در بالهای خود فرو خواهد پیچید و ایشان از قربانی‌های خویش خجل خواهند شد.

حَبَقوق 1:11

آنگاه مثل باد به شتاب رفته، عبور می‌کنند؛ اینان که قوّت خودشان خدایشان است، متحمل تقصیر خود خواهند شد.»

حَبَقوق 1:6

زیرا که اینک آن قوم تلخ و تندخو، یعنی کَلدانیان را برمی‌انگیزانم که در پهنه زمین می‌روند تا مسکنهایی را که از آنِ ایشان نیست، به تصرف آورند.

مَتّی 3:12

او غربال خود را در دست دارد و خرمن خود را نیکو پاک کرده، گندم خویش را در انبار ذخیره خواهد نمود، ولی کاه را در آتشی که خاموشی نمی‌پذیرد، خواهد سوزانید.» (متّی 3‏:13‏-17 ؛ مَرقُس 1‏:9‏-11؛ لوقا 3‏:21 و 22؛ یوحنا 1‏:31‏-34)

لوقا 3:17

او غربال خود را به ‌دست خود دارد و خرمن خویش را پاک کرده، گندم را در انبار خود ذخیره خواهد نمود و کاه را در آتشی که خاموشی نمی‌پذیرد، خواهد سوزانید.»