اِرمیا 32:30 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁰ زیرا که قوم اسرائیل و پسران یهودا از کودکی خود پیوسته شرارت ورزیدند و خداوند می‌گوید که قوم اسرائیل به کارهای دستهای خود خشم مرا دایم برافروختند.

هزارۀ نو

³⁰ زیرا بنی‌اسرائیل و بنی‌یهودا، از روزگار جوانی کاری جز انجام آنچه در نظر من بد است، نکرده‌اند. آری، خداوند می‌فرماید که بنی‌اسرائیل کاری جز برانگیختن خشم من با عمل دستان خود نکرده‌اند.

Persian Old Version

³⁰ زیرا که بنیاسرائیل و بنی یهودا از طفولیت خود پیوسته شرارت ورزیدند و خداوند میگوید که بنیاسرائیل به اعمال دستهای خود خشم مرادایم بهیجان آوردند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁰ مردم اسرائیل و یهودا از همان ابتدا همواره گناه کرده‌اند و با کارهایشان مرا به خشم آورده‌اند.

مژده برای عصر جدید

³⁰ از همان ابتدا، مردمان اسرائیل و یهودا با کارهای خود مرا ناخشنود و خشمگین می‌ساختند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁰ از همان ابتدا، مردمان اسرائیل و یهودا با کارهای خود مرا ناخشنود و خشمگین ساخته‌اند.

اِرمیا 32:30 Iomraidhean Croise

پیدایش 8:21

و خداوند بوی خوش بویید و خداوند در دل خود گفت: «بعد از این دیگر زمین را به سبب انسان لعنت نکنم، زیرا که خیال دل انسان از کودکی بد است، و بار دیگر همه وحوش را هلاک نکنم، چنانکه کردم.

اِشعیا 63:10

اما ایشان عاصی شده، روح قدوس او را اندوهگین ساختند، پس برگشته، دشمن ایشان شد و او خود با ایشان جنگ نمود.

اِرمیا 11:17

زیرا یهوه صِبایوت که تو را غرس نموده بود، بلایی بر تو فرموده است، زیرا خاندان اسرائیل و خاندان یهودا به ضد خود مرتکب شرارت شده‌اند و برای بَعَل بخور‌ سوزانیده، خشم مرا برافروخته‌اند.

اِرمیا 2:7

و من شما را به زمین بستانها آوردم تا میوه‌ها و چیزهای آن را بخورید، اما چون داخل آن شدید، زمین مرا نجس ساختید و میراث مرا منفور گردانیدید.

اِرمیا 22:21

در حین سعادتمندی تو، به تو سخن گفتم، اما گفتی: ”گوش نخواهم گرفت.“ همین از کودکی عادت تو بوده است که به صدای من گوش ندهی.

اِرمیا 25:6

و از پی خدایان غیر نروید و آنها را عبادت و پرستش منمایید و به کارهای دستهای خود غضب مرا شعله‌ور مسازید، مبادا بر شما بلا برسانم.“

اِرمیا 25:7

اما خداوند می‌گوید: «مرا اطاعت ننمودید بلکه خشم مرا به کارهای دستهای خویش برای بلای خود به هیجان آوردید.»

اِرمیا 3:25

در خجالت خود می‌خوابیم و رسوایی ما، ما را می پوشاند زیرا که هم ما و هم پدران ما از کودکی خود تا امروز به یهوه خدای خویش گناه ورزیده و صدای یهوه خدای خویش را نشنیده‌ایم.»

اِرمیا 30:14

تمامی دوستانت تو را فراموش کرده، درباره تو احوالپرسی نمی‌نمایند، زیرا که تو را به صدمه دشمن و به تنبیه بیرحمی به خاطر زیادی عصیانت و فزونی گناهانت، مبتلا ساخته‌ام.

اِرمیا 36:2

«طوماری برای خود گرفته، تمامی سخنانی را که من درباره اسرائیل و یهودا و همه قومها به تو گفتم از روزی که به تو صحبت نمودم، یعنی از دوران یوشیا تا امروز در آن بنویس.

اِرمیا 44:3

به خاطر شرارتی که کردند و خشم مرا برافروختند از اینکه رفته، بخور‌ سوزانیدند و خدایان غیر را که نه ایشان و نه شما و نه پدران شما آنها را شناخته بودید، عبادت نمودند.

اِرمیا 44:8

زیرا که در سرزمین مصر که به آنجا برای سکونت رفته‌اید، برای خدایان غیر بخور سوزانیده، خشم مرا به کارهای دستهای خود شعله‌ور می‌سازید تا من شما را ریشه‌کن کنم و شما در میان تمامی قومهای سرزمین به لعنت و تمسخر دچار گردید.

اِرمیا 8:19

اینک صدای التماس دختر قوم من از سرزمین دور می‌آید که: «آیا خداوند در صَهیون نیست؟ مگر پادشاهش در آن نیست؟ پس چرا خشم مرا به بتهای خود و خدایان بیگانه برافروختند؟»

حزقیال 20:28

زیرا که چون ایشان را به سرزمینی که دست خود را برافراشته بودم که آن را به ایشان بدهم، در‌آوردم، هر جا که تپه‌ای بلند و درختی پر برگ دیدند، قربانیهای خود را در آنجا قربانی نمودند و قربانی‌های خشم‌برانگیز خود را تقدیم نمودند. و در آنجا هدایای خوشبوی خود را آوردند و در آنجا هدایای ریختنی‌شان را ریختند.

حزقیال 20:8

اما ایشان از من عاصی شده، نخواستند که به من گوش دهند. و هر کس از ایشان چیزهای زشتی را که به آن چشم دوخته بود، از خود دور نکرد و بتهای مصر را ترک ننمود. آنگاه گفتم که خشم خود را بر ایشان خواهم ریخت و غضب خویش را در میان سرزمین مصر بر ایشان جاری خواهم کرد.

حزقیال 23:3

و ایشان در مصر زنا کرده، در جوانی خود زناکار شدند. در آنجا سینه‌های ایشان را مالیدند و پستانهای بکرشان را افشردند.