Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اِرمیا 3:25 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

25 در خجالت خود می‌خوابیم و رسوایی ما، ما را می پوشاند زیرا که هم ما و هم پدران ما از کودکی خود تا امروز به یهوه خدای خویش گناه ورزیده و صدای یهوه خدای خویش را نشنیده‌ایم.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

25 بیایید تا به شرمساری خود اِذعان کنیم، بیایید تا رسوایی‌مان را در بر بگیریم، زیرا هم ما و هم پدران ما، از جوانی تا به امروز، به یهوه خدای خویش گناه ورزیده، و آواز یهوه خدای خود را نشنیده‌ایم.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

25 در خجالت خود میخوابیم و رسوایی ما، ما رامی پوشاند زیرا که هم ما و هم پدران ما از طفولیت خود تا امروز به یهوه خدای خویش گناه ورزیده و آواز یهوه خدای خویش را نشنیدهایم.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

25 هم ما و هم پدرانمان از کودکی نسبت به خداوند، خدایمان گناه کرده‌ایم و دستورهای او را پیروی ننموده‌ایم؛ پس بگذار در شرمساری‌مان غرق شویم! بگذار رسوایی، ما را فرا گیرد!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

25 ما می‌بایست در شرم بخوابیم و رسوایی ما را بپوشاند. ما و اجداد ما، همیشه برضد خداوند، خدای ما گناه ورزیده، و هیچ‌وقت احکام او را اطاعت نکردیم.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

25 ما باید در شرم خود بخوابیم و رسوایی ما را بپوشاند، زیرا ما و اجداد ما همیشه بر ضد یَهْوه، خدای ما گناه ورزیده‌ایم و هیچ‌وقت احکام او را اطاعت نکردیم.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اِرمیا 3:25
38 Iomraidhean Croise  

با پدران خود گناه نموده‌ایم و عصیان ورزیده، شرارت کرده‌ایم.


پدران ما کارهای عجیب تو را در مصر نفهمیدند و زیادی رحمت تو را به یاد نیاوردند، بلکه نزد دریا یعنی دریای سرخ فتنه انگیختند.


جفا کنندگانم به رسوایی آراسته شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.


فقر و اهانت برای کسی است که رهنمود را ترک نماید، امّا هر ‌که تنبیه را قبول کند، محترم خواهد شد.


و صدای معلّمان خود را نشنیدم و به معلّمان خود گوش ندادم.


به یقین نشنیده و به راستی ندانسته و به یقین گوش تو قبل از این باز نشده بود. زیرا می‌دانستم که بسیار خیانتکار هستی و از رَحِم مادرت عاصی خوانده شدی.


اینک، تمامی شما که آتش می‌افروزید و کمر خود را به مشعلها می‌بندید، در روشنایی آتش خویش و در مشعلهایی که خود افروخته‌اید، روان باشید، اما این از دست من به شما خواهد رسید که در غم خواهید خوابید.


زیرا که ‌ای یهودا، شماره خدایان تو به اندازه شهرهای تو می‌باشد و مطابق شماره کوچه‌های اورشلیم، قربانگاههای رسوایی برپا داشتید، یعنی قربانگاهها به جهت بخور سوزانیدن برای بَعَل.


گندم کاشتند و خار درویدند، خویشتن را به رنج آورده، نفع نبردند. و از محصول شما به خاطر شدت خشم خداوند خجل گردیدند.


‌ای خداوند، به شرارت خود و به عصیان پدران خویش، اعتراف می‌نماییم، زیرا که به تو گناه ورزیده‌ایم.


‌ای خداوند، اگر‌چه گناهان ما بر ضد ما شهادت می‌دهد، اما به‌ خاطر اسم خود عمل نما، زیرا که ارتدادهای ما بسیار شده است و به تو گناه ورزیده‌ایم.


آیا این را خود بر خویشتن وارد نیاوردی، چونکه یهوه خدای خود را حینی که تو را رهبری می‌نمود، ترک کردی؟


خداوند یهوه صِبایوت چنین می‌گوید: «شرارت تو، تو را تنبیه کرده و گمراهی تو، تو را توبیخ نموده است. پس بدان و ببین که این امر زشت و تلخ است که یهوه خدای خود را ترک نمودی و ترس من در تو نیست.


«برو و به گوش اورشلیم ندا کرده، بگو، خداوند چنین می‌گوید: غیرت دوران جوانی‌ات را عشق دوران نامزدی‌ات را، حینی که از پی من در بیابان و در زمین بایر می‌آمدی، به‌ خاطر می‌آورم.


مثل دزدی که چون گرفتار شود، خجل گردد، همچنین خاندان اسرائیل با پادشاهان و سروران و کاهنان و انبیای ایشان خجل خواهند شد.


چرا از رَحِم بیرون آمدم تا مشقت و غم را مشاهده نمایم و روزهایم در سرافکندگی تلف شود؟


در حین سعادتمندی تو، به تو سخن گفتم، اما گفتی: ”گوش نخواهم گرفت.“ همین از کودکی عادت تو بوده است که به صدای من گوش ندهی.


فقط به گناهانت اعتراف نما که بر یهوه خدای خویش عاصی شدی و راههای خود را زیر هر درخت سبز برای بیگانگان منشعب ساختی و خداوند می‌گوید که شما صدای مرا نشنیدید.


به درستی که بعد از آنکه برگردانیده شدم، پشیمان گشتم و بعد از آنکه تعلیم یافتم، بر ران خود زدم. خجل شدم و رسوایی هم کشیدم، چونکه عار جوانی خویش را متحمل گردیدم.“


‌ای دختر قوم من، پلاس بپوش، و خویشتن را در خاکستر بغلطان. ماتم کن گویی برای پسر یگانه‌ات، مرثیه‌ای تلخ سر ده، زیرا که هلاک کننده به ناگاه بر ما می‌آید.


اما خداوند می‌گوید: آیا مرا خشمگین می‌سازند؟ نه، بلکه به خویشتن زیان می‌رسانند تا رویهای خود را رسوا سازند.


پس ما چرا می‌نشینیم؟ جمع بشوید تا به شهرهای حصاردار داخل شویم و در آنها ساکت باشیم. زیرا که یهوه خدای ما، ما را ساکت گردانیده و آب تلخ به ما نوشانیده است، از آن رو که به خداوند گناه ورزیده‌ایم.


و ایشان عجله نموده، برای ما ماتم برپا کنند تا چشمان ما اشکها بریزد و مژگان ما آبها جاری سازد.


تاج از سر ما افتاد؛ وای بر ما، زیرا که گناه کردیم.


پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و ما متحمل عصیان ایشان گردیده‌ایم.


که مرا گفت: «ای پسر انسان، من تو را نزد قوم اسرائیل می‌فرستم، یعنی نزد قوم فتنه انگیزی که به من فتنه انگیخته‌اند. ایشان و پدران ایشان تا به امروز بر من عصیان ورزیده‌اند.


و خداوند یهوه می‌گوید: بدانید که من این را به‌ خاطر شما نکرده‌ام. پس‌ ای خاندان اسرائیل، به خاطر راههای خود خجل و شرمسار باشید.


و به من نزدیک نخواهند آمد و به کهانت من نخواهند پرداخت و به هیچ‌ چیز از وسایل مقدس و یا وسایل بسیار مقدس من نزدیک نخواهند آمد، بلکه خجالت خویش و رجاسات خود را که به عمل آوردند، متحمل خواهند شد.


پلاس در برمی‌کنند و وحشت ایشان را می‌پوشاند و بر همه چهره‌ها،، خجلت و بر تمامی سرها کچلی می‌باشد.


و بسیاری از آنانی که در خاک زمین خوابیده اند، بیدار خواهند شد، اما اینان به جهت حیات جاودانی و آنان به جهت خجالت و حقارت جاودانی.


اسرائیل را مثل انگورها در بیابان یافتم. پدران شما را مثل نوبر انجیر در ابتدای موسمش دیدم. اما ایشان به بَعَل‌فغور رفتند و خویشتن را برای رسوایی نذیره ساختند و مانند معشوقه خود منفور شدند.


من مردمان را چنان به تنگ می‌آورم که کورانه راه خواهند رفت، زیرا که به خداوند گناه ورزیده‌اند. پس خون ایشان مثل غبار و گوشت ایشان مانند سرگین ریخته خواهد شد.


پس آن وقت چه ثمر داشتید از آن کارهایی که الان از آنها شرمنده‌اید که انجام آنها مرگ است؟


پس شما با ساکنان اين سرزمين عهد مبنديد و قربانگاه‌های ايشان را بشکنيد، ليکن شما سخن مرا نشنيديد. اين چه‌ کار است که کرده‌ايد؟


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan