اِرمیا 25:3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³ «از سال سیزدهم یوشیا پسر آمون پادشاه یهودا تا امروز، که بیست و سه سال باشد، کلام خداوند بر من نازل می‌شد و من به شما سخن می‌گفتم و بارها صحبت می‌نمودم، اما شما گوش نمی دادید.

هزارۀ نو

³ «از سالِ سیزدهمِ یوشیا پادشاه یهودا پسر آمون تا به امروز، به مدت بیست و سه سال کلام خداوند بر من نازل گشته و من بارها با شما سخن گفته‌ام، اما شما بدان گوش نسپرده‌اید؛

Persian Old Version

³ «از سال سیزدهم یوشیا ابن آمون پادشاه یهودا تا امروز که بیست و سه سال باشدکلام خداوند بر من نازل میشد و من به شما سخن میگفتم و صبح زود برخاسته، تکلم مینمودم اما شما گوش نمی دادید.

مژده برای عصر جدید

³ «مدّت بیست و سه سال‌-یعنی از سیزدهمین سال سلطنت یوشیا پسر آمون تا به امروز‌- خداوند با من سخن گفته و من در رساندن پیامهای او به شما غفلت نکرده‌ام. امّا شما اعتنایی به آنها نکردید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ «مدّت بیست و سه سال‌، یعنی از سیزدهمین سال سلطنت یوشیا پسر آمون تا به امروز‌، خداوند با من سخن گفته و من در رساندن پیام‌های او به شما غفلت نکرده‌ام. امّا شما اعتنایی به آن‌ها نکردید.

اِرمیا 25:3 Iomraidhean Croise

پیدایش 22:3

بامدادان، ابراهیم برخاسته، الاغ خود را پالان نهاد و دو نفر از نوکران خود را با پسر خویش اسحاق برداشته و هیزم برای قربانی سوختنی شکسته، روانه شد و به سوی آن مکانی که خدا او را فرموده بود، رفت.

۱پادشاهان 22:3

پادشاه اسرائیل به خادمان خود گفت: «آیا نمی‌دانید که راموت‌جلعاد از آنِ ماست و ما از گرفتنش از دست پادشاه اَرام غفلت ورزیده‌ایم؟»

۲پادشاهان 17:13

و خداوند به واسطه تمامی انبیا و تمامی رویابینان بر اسرائیل و بر یهودا شهادت می‌داد و می‌گفت: «از راههای زشت خود بازگشت نمایید و اوامر و قوانین مرا مطابق تمامی شریعتی که به پدران شما امر فرمودم و به واسطه خادمان خود انبیا که نزد شما فرستادم، نگاه دارید.»

۲تواریخ 24:19

و او انبیا نزد ایشان فرستاد تا ایشان را به سوی یهوه برگردانند و ایشان آنها را هشدار دادند، اما ایشان گوش نگرفتند.

۲تواریخ 34:1

یوشیا هشت ساله بود که پادشاه شد و در اورشلیم سی و یکسال سلطنت نمود.

۲تواریخ 34:3

و در سال هشتم سلطنت خود، حینی که هنوز جوان بود، به طلبیدن خدای پدر خود داوود شروع کرد و در سال دوازدهم به پاک ساختن یهودا و اورشلیم از مکانهای بلند و اَشیره‌ها و تمثالها و بتها آغاز نمود.

۲تواریخ 34:8

و در سال هجدهم سلطنت خود، بعد از آنکه سرزمین و معبد را پاک ساخته بود، شافان پسر اَصَلیا و مَعَسیا حاکم شهر و یوآخ پسر یوآحاز وقایع نگار را برای تعمیر خانه یهوه خدای خود فرستاد.

۲تواریخ 36:15

و یهوه خدای پدر ایشان به ‌دست قاصدان خویش نزد ایشان پیغام فرستاد، بلکه صبح زود برخاسته، ایشان را ارسال نمود، زیرا که بر قوم خود و بر مسکن خویش شفقت نمود.

مزامیر 81:13

‌ای کاش که قوم من به من گوش می‌گرفتند و اسرائیل در طریقهای من روان می‌بودند.

خروج 8:20

و خداوند به موسی گفت: «بامدادان برخاسته پيش روی فرعون بايست. اينک به سوی آب بيرون می‌آيد. و او را بگو: ”خداوند چنين می‌گويد: 'قوم مرا رها کن تا مرا عبادت نمايند.

اِشعیا 55:2

چرا نقره را برای آنچه نان نیست، و مشقت خویش را برای آنچه سیر نمی‌کند، صرف می‌کنید. گوش داده، از من بشنوید و چیزهای نیکو را بخورید تا گوشت جانتان گردد.

اِرمیا 1:2

که کلام خداوند در دوران یوشیا پسر آمون، پادشاه یهودا، در سال سیزدهم از سلطنت وی بر او نازل شد.

اِرمیا 11:7

زیرا از روزی که پدران شما را از سرزمین مصر برآوردم تا امروز، ایشان را تأکید سخت نمودم و بارها تأکید نموده، گفتم: ”از سخن من اطاعت کنید.“

اِرمیا 19:15

«یهوه صِبایوت، خدای اسرائیل، چنین می‌گوید: اینک من بر این شهر و بر همه روستاهایش، تمامی بلایا را که درباره‌اش گفته‌ام، وارد خواهم آورد، زیرا که گردن خود را سخت گردانیده، کلام مرا نشنیدند.»

اِرمیا 22:21

در حین سعادتمندی تو، به تو سخن گفتم، اما گفتی: ”گوش نخواهم گرفت.“ همین از کودکی عادت تو بوده است که به صدای من گوش ندهی.

اِرمیا 25:4

و گرچه خداوند تمامی خادمان خود انبیا را نزد شما فرستاد و بارها ایشان را فرستاد، اما نشنیدید و گوش خود را فرا نگرفتید تا به آن توجه نمایید.

اِرمیا 26:5

و اگر کلام بندگانم انبیا را که من ایشان را نزد شما فرستادم، اطاعت ننمایید، با آنکه من بارها ایشان را نزد شما فرستادم، اما شما گوش نگرفتید.

اِرمیا 29:19

چونکه خداوند می‌گوید: کلام مرا که به واسطه خادمان خود انبیا نزد ایشان فرستادم، نشنیدند با آنکه پی در پی آن را فرستادم، اما خداوند می‌گوید که شما نشنیدید.“

اِرمیا 32:33

و پشت به من کرده‌اند و نه روی. و هرچند ایشان را تعلیم دادم، بلکه بارها و بارها تعلیم دادم، لیکن گوش نگرفتند و تنبیه نپذیرفتند.

اِرمیا 35:14

سخنان یوناداب پسر رِکاب که به پسران خود وصیت نمود که شراب ننوشید، نگاه داشته می‌شود و تا امروز شراب نمی‌نوشند و وصیت پدر خود را اطاعت می‌نمایند؛ اما من بارها به شما سخن گفتم و صحبت نمودم، ولی مرا اطاعت نکردید.

اِرمیا 35:15

و خادمان خود انبیا را نزد شما فرستادم و بارها ایشان را فرستاده، گفتم: ”هر کدام از راه بد خود بازگشت نمایید و کارهای خود را اصلاح کنید و خدایان غیر را پیروی منمایید و آنها را عبادت مکنید تا در سرزمینی که به شما و به پدران شما داده‌ام ساکن شوید.“ اما شما گوش نگرفتید و مرا اطاعت ننمودید.

اِرمیا 36:1

و در سال چهارم یِهویاقیم پسر یوشیا پادشاه یهودا واقع شد که این کلام از جانب خداوند بر اِرمیا نازل شده، گفت:

اِرمیا 36:2

«طوماری برای خود گرفته، تمامی سخنانی را که من درباره اسرائیل و یهودا و همه قومها به تو گفتم از روزی که به تو صحبت نمودم، یعنی از دوران یوشیا تا امروز در آن بنویس.

اِرمیا 44:4

و من تمامی خادمان خود انبیا را پی در پی نزد شما فرستادم و گفتم: ”این کار زشت را که من از آن نفرت دارم، به عمل نیاورید.“

اِرمیا 7:13

و حال خداوند می‌گوید: از آن رو که تمام این کارها را به جا آوردید، با آنکه من بارها با شما صحبت نموده، سخن گفتم، اما نشنیدید، و شما را خواندم، اما جواب ندادید،

اِرمیا 7:25

از روزی که پدران شما از زمین مصر بیرون آمدند تا امروز، تمامی خادمان خود انبیا را نزد شما فرستادم. بلکه من تا به این روز، پی در پی و بارها آنها را فرستادم.

حزقیال 33:4

و اگر کسی صدای شیپور را شنیده، به آن هشدار توجه نکند، آنگاه شمشیر آمده، او را گرفتار خواهد ساخت و خونش بر گردنش خواهد بود.

زَکریا 1:4

شما مثل پدران خود مباشید که انبیای گذشته ایشان را ندا کرده، گفتند ”یهوه صِبایوت چنین می‌گوید از راههای زشت خود و از کارهای بد خویش بازگشت نمایید.“ اما خداوند می‌گوید که ایشان نشنیدند و به من گوش ندادند.

مَرقُس 1:35

بامدادان عیسی قبل از سپیدهٔ صبح برخاسته، بیرون رفت و به محل خلوتی آمده، در آنجا به دعا مشغول شد.

یوحنا 8:2

و صبحگاهان باز به معبد آمد و چون تمامی قوم نزد او آمدند، نشسته، ایشان را تعلیم می‌داد.

یوحنا 8:47

کسی ‌که از خدا است، کلام خدا را می‌شنود و از این سبب شما نمی‌شنوید که از خدا نیستید.»

۲تیموتائوس 4:2

که به کلام موعظه کنی و در فرصت و غیر فرصت مواظب باشی و تنبیه و توبیخ و نصیحت نمایی با کمال تحمّل و تعلیم.