اِرمیا 21:7 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ و خداوند می‌گوید که بعد از آن صِدقیا، پادشاه یهودا و خادمانش و این قوم یعنی آنانی را که از طاعون و شمشیر و قحط در این شهر باقیمانده باشند، به ‌دست نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل و به ‌دست دشمنان ایشان و به ‌دست جویندگان جان ایشان تسلیم خواهم نمود تا ایشان را به دم شمشیر بکشد. و او بر ایشان رحم و شفقت و گذشت نخواهد نمود.“

هزارۀ نو

⁷ همچنین خداوند می‌فرماید: پس از آن، صِدِقیا پادشاه یهودا و خادمانش و مردمان این شهر را که از طاعون و شمشیر و قحطی جان به در برده‌اند، به دست نبوکدنصر پادشاه بابِل و به دست دشمنانشان و آنان که قصد جانشان دارند، خواهم سپرد. او آنان را به دَم شمشیر از پا در خواهد آورد و بر ایشان رحم و شفقت و گذشت نخواهد کرد.“

Persian Old Version

⁷ وخداوند میگوید که بعد از آن صدقیا پادشاه یهودا و بندگانش و این قوم یعنی آنانی را که از وباو شمشیر و قحط در این شهر باقیمانده باشند بهدست نبوکدرصر پادشاه بابل و بهدست دشمنان ایشان و بهدست جویندگان جان ایشان تسلیم خواهم نمود تا ایشان را به دم شمشیر بکشد و اوبر ایشان رافت و شفقت و ترحم نخواهد نمود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ سرانجام خود صدقیا، پادشاه یهودا و شما درباریان و همهٔ آنانی را که از وبا و شمشیر و قحطی جان به در برده باشند به دست نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل و لشکریانش خواهم سپرد، به دست کسانی که تشنهٔ خونتان هستند تا بدون ترحم و دلسوزی همه را بکشند.»

مژده برای عصر جدید

⁷ امّا در مورد تو و درباریان و مردمی که از جنگ و قحطی و بیماری جان سالم به در می‌برند، اجازه خواهم داد تا نبوکدنصر و دشمنانتان که قصد جان شما را دارند، همهٔ شما را به اسارت ببرند. نبوکدنصر شما را خواهد کُشت. او بدون ترحّم و دلسوزی همه را از دَم تیغ خواهد گذرانید. من خداوند چنین گفته‌ام.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ امّا در مورد تو و درباریان و مردمی که از جنگ و قحطی و بیماری جان سالم به در می‌برند، من اجازه خواهم داد تا نبوکدنصر و دشمنانتان که قصد جان شما را دارند، همۀ شما را به اسارت ببرند. نبوکدنصر شما را خواهد کُشت. او بدون ترحّم و دل‌سوزی همه را از دَم تیغ خواهد گذراند. من، خداوند، چنین گفته‌ام.»

اِرمیا 21:7 Iomraidhean Croise

اِشعیا 27:11

چون شاخه‌هایش خشک شود، شکسته خواهد شد. پس زنان آمده، آنها را خواهند سوزانید، زیرا که ایشان قوم بیفهم هستند. بنابراین آفریننده ایشان بر ایشان ترحم نخواهد نمود و خالق ایشان بر ایشان شفقت نخواهد کرد.

اِشعیا 47:6

بر قوم خود خشم نموده و میراث خویش را بی‌حرمت کرده، ایشان را به ‌دست تو تسلیم نمودم. بر ایشان رحمت نکرده، یوغ خود را بر پیران بسیار سنگین ساختی.

اِرمیا 13:14

و خداوند می‌گوید: ایشان را یعنی پدران و پسران را با یکدیگر به هم خواهم‌ انداخت. از هلاک ساختن ایشان دلسوزی و شفقت و رحم نخواهم نمود.“

اِرمیا 14:12

چون روزه گیرند، ناله ایشان را نخواهم شنید و چون قربانی سوختنی و هدیه آردی بگذرانند، ایشان را قبول نخواهم فرمود، بلکه من ایشان را به شمشیر و قحطی و طاعون هلاک خواهم ساخت.»

اِرمیا 15:5

زیرا‌ ای اورشلیم، کیست که بر تو ترحم نماید؟ کیست که برای تو ماتم گیرد؟ و کیست که راه خود را کج کند تا از صلح و سلامتی تو بپرسد؟

اِرمیا 15:9

زاینده هفت نوزاد زبون شده، جان بداد، و آفتاب او که هنوز روز باقی بود، غروب کرد و او خجل و رسوا گردید. خداوند می‌گوید: من بقیه ایشان را، پیش روی دشمنان ایشان، به شمشیر خواهم سپرد.»

اِرمیا 19:7

مشورت یهودا و اورشلیم را در این مکان پوچ خواهم گردانید و ایشان را در برابر دشمنانشان و به ‌دست آنانی که قصد جان ایشان دارند، به دم هلاک خواهم‌ کرد و لاشه​های ایشان را خوراک پرندگان هوا و حیوانات زمین خواهم ساخت.

اِرمیا 20:4

زیرا خداوند چنین می‌گوید: اینک من تو را مایه ترس خودت و تمامی دوستانت می‌گردانم. ایشان به شمشیر دشمنان خود خواهند افتاد و چشمانت خواهد دید و تمامی یهودا را به ‌دست پادشاه بابل تسلیم خواهم کرد که او ایشان را به بابل به اسیری برده، ایشان را به شمشیر به قتل خواهد رسانید.

اِرمیا 22:25

و تو را به ‌دست آنانی که قصد جان تو دارند، و به ‌دست آنانی که از ایشان ترسانی، و به ‌دست نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل، و به ‌دست کَلدانیان تسلیم خواهم نمود.

اِرمیا 27:6

و الان من تمامی این سرزمینها را به ‌دست بنده خود نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل دادم و نیز حیوانات صحرا را به او بخشیدم تا او را بندگی نمایند.

اِرمیا 32:4

و صِدقیا پادشاه یهودا از دست کَلدانیان نخواهد رست، بلکه به یقین به ‌دست پادشاه بابل تسلیم شده، دهانش با دهان وی صحبت خواهد نمود و چشمش چشم او را خواهد دید.

اِرمیا 34:3

و تو از دستش رهایی نخواهی یافت. بلکه به یقین گرفتار شده، به ‌دست او تسلیم خواهی گردید و چشمان تو چشمان پادشاه بابل را خواهد دید و دهانش با دهان تو گفتگو خواهد کرد و به بابل خواهی رفت.“

اِرمیا 36:29

و به یِهویاقیم پادشاه یهودا بگو: ”خداوند چنین می‌فرماید: تو این طومار را سوزانیدی و گفتی چرا در آن نوشتی که پادشاه بابل به یقین خواهد آمد و این سرزمین را خراب کرده، انسان و حیوان را از آن نابود خواهد ساخت.

اِرمیا 37:17

آنگاه صِدقیای پادشاه فرستاده، او را آورد و پادشاه در خانه خود مخفیانه از او درخواست نموده، گفت که «آیا کلامی از جانب خداوند هست؟» اِرمیا گفت: «هست.» و گفت: «به ‌دست پادشاه بابل تسلیم خواهی شد!»

اِرمیا 50:17

اسرائیل مثل گوسفند، پراکنده گردید. شیران او را تعقیب کردند. اول پادشاه آشور او را خورد و آخر این نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل استخوانهای او را خرد کرد.»

سوگنامه 2:20

و بگو: ای یهوه، نگاه کن، و ملاحظه فرما که چنین عمل را به چه کس نموده‌ای؟ آیا می‌شود که زنان میوه رَحِم خود و کودکانی را که به ناز تربیت کرده بودند، بخورند؟ و آیا می‌شود که کاهنان و انبیا در قُدس خداوند کشته شوند؟

سوگنامه 2:22

ترسهای مرا از هر طرف مثل روز عید خواندی و کسی نبود که در روز غضب یهوه، نجات یابد یا باقی ماند. و آنانی را که به ناز تربیت کرده و بزرگ نموده بودم، دشمن من ایشان را هلاک کرده است.

حزقیال 23:28

زیرا خداوند یهوه چنین می‌گوید: اینک تو را به ‌دست آنانی که از ایشان نفرت داری و به ‌دست آنانی که جانت از ایشان متنفر است، تسلیم خواهم نمود.

حزقیال 7:9

و چشم من شفقت نخواهد کرد و رحمت نخواهم فرمود، بلکه مکافات راههایت را به سر خود تو خواهم آورد و اعمال زشت تو در میانت خواهد بود و خواهید دانست که زننده تو من یهوه هستم.

حزقیال 8:18

بنابراین من نیز در غضب، عمل خواهم نمود و چشم من شفقت نخواهد کرد و رحمت نخواهم فرمود و اگر چه به صدای بلند به گوش من فریاد برآورند، ایشان را قبول نخواهم نمود.»

حزقیال 9:10

پس چشم من نیز شفقت نخواهد کرد و من رحمت نخواهم فرمود، بلکه اعمال ایشان را بر سر خود ایشان خواهم آورد.»

تثنیه 28:50

قومی مهيب صورت که طرف پيران را نگاه ندارد و بر جوانان ترحم ننمايد.