Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اِرمیا 20:18 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

18 چرا از رَحِم بیرون آمدم تا مشقت و غم را مشاهده نمایم و روزهایم در سرافکندگی تلف شود؟

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

18 چرا از رَحِم به در آمدم تا شاهد مشقت و غم باشم، و روزگار خویش به شرمساری به سر آورم؟

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

18 چرا ازرحم بیرون آمدم تا مشقت و غم را مشاهده نمایم و روزهایم در خجالت تلف شود؟

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

18 من چرا به دنیا آمدم؟ آیا تنها برای اینکه در تمام زندگی شاهد سختی و اندوه باشم و عمر خود را در شرمساری و رسوایی به سر برم؟

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

18 چرا من به دنیا آمدم؟ آیا برای تحمّل غم و ناراحتی و با شرمساری مُردن به این دنیا آمدم؟

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

18 چرا من به دنیا آمدم؟ آیا برای تحمّل غم و ناراحتی و با شرمساری مُردن به این دنیا آمدم؟

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اِرمیا 20:18
27 Iomraidhean Croise  

و خودش سفر یک روزه به بیابان کرده، رفت و زیر درخت اَردجی نشست و برای خویشتن مرگ را خواسته، گفت: «ای خداوند بس است! جان مرا بگیر، زیرا که از پدرانم بهتر نیستم.»


«انسان که از زن زاده می‌شود، روزهایش اندک است و پر از زحمات.


کاش که مرا در عالم مردگان پنهان کنی؛ و تا غضبت فرو نشیند، مرا پوشیده سازی؛ و برایم زمانی تعیین نمایی تا مرا به یاد آوری.


چرا روشنایی به مفلوکان عطا می‌شود، و زندگی به تلخ جانان؟


بلکه انسان برای مشقت زاده می‌شود، چنانکه جرقه‌ها بالا می‌پرد.


زیرا روزهایم مثل دود تلف شد و استخوانهایم مثل آتش تنور سوخته گردید.


تو عار و خجالت و رسوایی مرا می‌دانی و تمامی خصمانم پیش نظر تواند.


از کف پا تا به‌ سر در آن تندرستی نیست، بلکه جراحت و کوفتگی و زخم متعفن، که نه بخیه شده و نه بسته گشته و نه با روغن التیام شده است.


‌ای شما که عدالت را می‌شناسید! و ‌ای قومی که شریعت من در دل شما است! مرا بشنوید. از سرزنش مردمان مترسید و از دشنام ایشان هراسان مشوید.


وای بر من، که تو، ‌ای مادرم، مرا مرد جنگجو و ستیزه‌گر برای تمامی این سرزمین زاییدی. نه به ربا دادم و نه ربا گرفتم. با این حال، هر یک از ایشان مرا لعنت می‌کنند.


درد من چرا دایمی است؟ زخم من چرا مرگبار و علاج ناپذیر می‌باشد؟ آیا تو برای من مثل چشمه فریبنده و آب ناپایدار خواهی شد؟


در خجالت خود می‌خوابیم و رسوایی ما، ما را می پوشاند زیرا که هم ما و هم پدران ما از کودکی خود تا امروز به یهوه خدای خویش گناه ورزیده و صدای یهوه خدای خویش را نشنیده‌ایم.»


کاش که از غم خود تسلی می‌یافتم. دل من در درونم به درد آمده است.


‌ای تمامی رهگذران، آیا این در نظر شما هیچ است؟ ملاحظه کنید و ببینید؛ آیا غمی مثل غم من بوده است که بر من عارض گردیده و یهوه در روز شدت خشم خویش مرا به آن دچار ساخته است؟


من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مصیبت دیده‌ام.


چرا بی‌انصافی را به من نشان می‌دهی؟ و چرا بر ستم، بی‌تفاوت نظر می نمایی؟ غضب و ظلم پیش روی من می‌باشد. نزاع پدید می‌آید و جدال سر بلند می کند.


به راستی به شما می‌گویم که شما گریه و زاری خواهید کرد و جهان شادی خواهد نمود. شما غمگین می‌شوید، لیکن غصه شما به خوشی تبدیل خواهد شد.


و ایشان از حضور اهل شورا شادخاطر رفتند از آنرو که شایسته آن شمرده شدند که به خاطر اسم او رسوایی کشند


و از این جهت این زحمات را می‌کشم، بلکه عار ندارم، چون می‌دانم به که ایمان آوردم و مرا یقین است که او قادر است که امانت مرا تا به آن روز حفظ کند.


زیرا که شما را صبر لازم است تا ارادهٔ خدا را به جا آورده، وعده را بیابید.


و دیگران از استهزاها و تازیانه‌ها بلکه از بندها و زندان آزموده شدند.


و به سوی رهبر و کامل کنندهٔ ایمان یعنی عیسی چشم بدوزیم که به خاطر آن خوشی که پیش رو داشت، بی‌حرمتی را ناچیز شمرده، متحمّل صلیب گردید و به ‌دست راست تخت خدا نشسته است.


بنابراین عار او را برگرفته، بیرون از لشکرگاه به سوی او برویم.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan