اِرمیا 2:30 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁰ پسران شما را بی جهت زده‌ام زیرا که ادب نمی‌شوند. شمشیر شما مثل شیر درنده انبیای شما را هلاک کرده است.

هزارۀ نو

³⁰ فرزندان شما را عبث زده‌ام، زیرا که ادب نمی‌شوند؛ شمشیر خودتان همچون شیر درّنده انبیای شما را هلاک کرده است.

Persian Old Version

³⁰ پسران شما را عبث زدهام زیرا که تادیب رانمی پذیرند. شمشیر شما مثل شیر درنده انبیای شما را هلاک کرده است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁰ فرزندان شما را تنبیه کرده‌ام، ولی چه فایده، چون خود را اصلاح نکردند! همچون شیری که شکار خود را می‌کشد، شما هم انبیای مرا کشته‌اید.

مژده برای عصر جدید

³⁰ من تو را مجازات کردم، ولی فایده‌ای نداشت؛ و نمی‌گذاری تو را اصلاح کنم. مثل شیر غرّان تمام انبیا را کشتی.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁰ من تو را مجازات کردم، ولی فایده‌ای نداشت؛ تو نمی‌گذاری تو را اصلاح کنم. مثل شیر غرّان تمام انبیا را کشتی.

اِرمیا 2:30 Iomraidhean Croise

۱پادشاهان 19:10

او در جواب گفت: «به جهت یهوه، خدای لشکرها غیرت بزرگی دارم زیرا که قوم اسرائیل عهد تو را ترک نموده، قربانگاههای تو را منهدم ساخته، و انبیای تو را به شمشیر کشته‌اند، و من به تنهایی باقی‌ مانده‌ام و قصد هلاکت جان من نیز دارند.»

۱پادشاهان 19:14

ایلیا در جواب گفت: «به جهت یهوه خدای لشکرها غیرت بزرگی دارم، زیرا که قوم اسرائیل عهد تو را ترک کرده، قربانگاههای تو را منهدم ساخته‌اند و انبیای تو را به شمشیر کشته‌اند و من به تنهایی باقی‌ مانده‌ام و قصد هلاکت جان من نیز دارند.»

۲تواریخ 24:21

اما ایشان بر او توطئه نموده، او را به حکم پادشاه در صحن خانه خداوند سنگسار کردند.

۲تواریخ 28:22

و چون او را به تنگ آورده بود، همین آحاز پادشاه به خداوند بیشتر خیانت ورزید.

۲تواریخ 36:16

اما ایشان قاصدان خدا را اهانت نمودند و کلام او را خوار شمرده، انبیایش را مسخره کردند، چنانکه غضب خداوند بر قومش افروخته شد، به حدی که علاجی نبود.

نِحِمیا 9:26

با این همه بر تو فتنه انگیخته و سرکشی کرده، شریعت تو را پشت سر خود انداختند و انبیای تو را که برای ایشان شهادت می‌آوردند تا به سوی تو بازگشت نمایند، کشتند و اهانت بزرگی به عمل آوردند.

اِشعیا 1:5

چرا دیگر ضرب یابید و زیاده فتنه نمایید؟ تمامی سر بیمار است و تمامی دل مریض.

اِشعیا 59:3

زیرا که دستهای شما به خون و انگشتهای شما به شرارت آلوده شده است. لبهای شما به دروغ صحبت می‌نماید و زبانهای شما به شرارت سخن می‌گوید.

اِشعیا 9:13

و این قوم به سوی زننده خودشان بازگشت ننموده و یهوه صِبایوت را نطلبیده‌اند.

اِرمیا 31:18

«به راستی اِفرایم را شنیدم که برای خود ماتم گرفته، می‌گفت: ”مرا تنبیه نمودی و تنبیه شدم، مثل گوساله‌ای که کارآزموده نشده باشد. مرا برگردان تا برگردانیده شوم، زیرا که تو یهوه خدای من هستی.

اِرمیا 46:14

«به مصر خبر دهید و به مِجدُل اعلام نمایید و به نوف و تَحفَنحیس اطلاع دهید. بگویید: ”برپا شوید و خود را آماده سازید، زیرا که شمشیر، اطرافیانت را هلاک کرده است.

اِرمیا 5:3

‌ای خداوند، آیا چشمان تو دنبال راست نیست؟ ایشان را زدی، اما غمگین نشدند. و ایشان را تلف نمودی، اما نخواستند ادب شوند. رویهای خود را از سنگ سختتر گردانیدند، و نخواستند بازگشت نمایند.

اِرمیا 7:28

و به ایشان بگو: ”اینان قومی می‌باشند که سخن یهوه خدای خویش را نمی شنوند و تنبیه نمی پذیرند. زیرا راستی از میان رفته و از دهان ایشان قطع شده است.

سوگنامه 4:13

به خاطر گناه انبیا و گناه کاهنانش، که خون عادلان را در درونش ریختند.

حزقیال 22:24

«ای پسر انسان، او را بگو: تو زمینی هستی که پاک نخواهی شد. و باران در روز غضب بر تو نخواهد بارید.

حزقیال 24:13

در ناپاکی‌های تو هرزگی است. چونکه تو را تطهیر نمودم. اما پاک نشدی. بنابراین تا غضب خود را بر تو به پایان نرسانم، دیگر از نجاست خود پاک نخواهی شد.

دانیال 9:13

تمامی این بلا مطابق آنچه در تورات موسی نوشته شده، بر ما روی داده است. در ضمن نزد یهوه خدای خود درخواست ننمودیم تا از نااطاعتی خود بازگشت نموده، راستی تو را بفهمیم.

صَفَنیا 3:2

از کسی فرمان نمی‌برد، تنبیه نمی‌پذیرد و بر خداوند توکل نمی‌نماید و بر خدای خود نزدیک نمی‌شود.

مَتّی 23:29

وای بر شما ‌ای کاتبان و فریسیان ریاکار! که مقبره‌های انبیا را بنا می‌کنید و آرامگاه صادقان را زینت می‌دهید

اعمال رسولان 7:52

کیست از انبیا که پدران شما به او جفا نکردند؟ و آنانی را کشتند که از آمدن آن عادلی که شما عملا تسلیم کنندگان و قاتلان او شدید، پیش خبر دادند.

۱تسالونیکان 2:15

که عیسی خداوند و انبیای خود را کشتند و بر ما جفا کردند. ایشان ناپسند خدا هستند و مخالف تمامی مردم،

مکاشفه 16:9

و مردم به حرارت شدید سوخته شدند و به اسم آن خدا که بر این بلایا قدرت دارد، کفر گفتند و توبه نکردند تا او را تمجید نمایند.