اِرمیا 2:27 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁷ که به چوب می‌گویند: ”تو پدر من هستی.“ و به سنگ که ”تو مرا زاییده‌ای.“ زیرا که پشت خود را به من کرده‌اند، نه رویشان را. اما در زمان مصیبت خود می‌گویند: ”برخیز و ما را نجات ده!“

هزارۀ نو

²⁷ آنان به چوب می‌گویند: ”تو پدر من هستی،“ و به سنگ که: ”تو مرا زاده‌ای!“ آنان پشت خود را به من کرده‌اند و نه روی خود را. اما به هنگام مصیبت فریاد برمی‌آورند که، ”برخیز و نجاتمان دِه!“

Persian Old Version

²⁷ که به چوب میگویند توپدر من هستی و به سنگ که تو مرا زاییدهای زیراکه پشت به من دادند و نه رو. اما در زمان مصیبت خود میگویند: برخیز و ما را نجات ده.

مژده برای عصر جدید

²⁷ شما که می‌گویید یک درخت، پدر شما و یک صخره، مادر شماست شرمسار خواهید شد. شما به عوض اینکه، به من روی آورید به من پشت کردید، پس این چیزها بر سر شما آمد. امّا وقتی شما دچار زحمتی می‌شوید، آنگاه از من می‌خواهید بیایم و شما را نجات دهم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁷ شما که می‌گویید یک درخت، پدر شما و یک صخره، مادر شما است، شرمسار خواهید شد. شما به‌عوض این‌که به من روی آورید به من پشت کردید، پس این ننگ بر سر شما خواهد آمد. امّا وقتی شما دچار زحمت می‌شوید، آنگاه از من می‌خواهید بیایم و شما را نجات دهم.

اِرمیا 2:27 Iomraidhean Croise

۲تواریخ 29:6

زیرا که پدران ما خیانت ورزیده، آنچه در نظر یهوه خدای ما ناپسند بود، به عمل آوردند و او را ترک کرده، روی خود را از مسکن خداوند تافتند و به او پشت کردند.

اِشعیا 26:16

‌ای خداوند، ایشان در حین تنگی، تو را خواهند طلبید. و چون ایشان را تنبیه نمایی، دعاهای مخفیانه خواهند ریخت.

اِرمیا 10:8

تمامی ایشان وحشی و احمق می‌باشند، تنبیه بتها چیزی جز چوب نیست.

اِرمیا 18:17

من مثل باد شرقی، ایشان را از حضور دشمنان پراکنده خواهم ساخت و در روز مصیبت ایشان، پشت خود را به ایشان نشان خواهم داد و نه روی را.»

اِرمیا 2:24

مثل گورخر هستی که به بیابان عادت داشته، در شهوت دل خود باد را بو می‌کشد. کیست که از شهوتش او را برگرداند؟ آنانی که او را می‌طلبند، خسته نخواهند شد و او را در ماهش خواهند یافت.

اِرمیا 22:23

‌ای که در لبنان ساکن هستی، و آشیانه خویش را در سروهای آزاد می‌سازی! هنگامی که غصه​ها و درد مثل زنی که می‌زاید، تو را فرو‌ گیرد، چه قدر بر تو افسوس خواهند کرد؟

اِرمیا 3:9

و واقع شد که به خاطر آسان‌گیری او در زناکاریش زمین آلوده گردید و او با سنگها و چوبها زنا نمود.

اِرمیا 30:7

وای بر ما، زیرا که آن روز، بزرگ است، و مثل آن، دیگری نیست، و آن، زمان تنگی یعقوب است، اما از آن نجات خواهد یافت.

اِرمیا 32:33

و پشت به من کرده‌اند و نه روی. و هرچند ایشان را تعلیم دادم، بلکه بارها و بارها تعلیم دادم، لیکن گوش نگرفتند و تنبیه نپذیرفتند.

اِرمیا 37:3

صِدقیای پادشاه، یِهوکَل پسر شِلِمیا و صِفَنیا پسر مَعَسیای کاهن را نزد اِرمیای نبی فرستاد که بگویند: «نزد یهوه خدای ما به جهت ما دعا نما.»

اِرمیا 42:2

و به اِرمیای نبی گفتند: «تمنا اینکه التماس ما نزد تو پذیرفته شود و به جهت ما و به جهت تمامی این باقیماندگان نزد یهوه خدای خود دعا کنی، زیرا که ما از آن قوم بزرگ اندکی باقی‌ مانده‌ایم، چنانکه چشمانت می‌بیند.

حزقیال 23:35

بنابراین خداوند یهوه چنین می‌فرماید: چونکه مرا فراموش کردی و مرا پشت سر خود انداختی، بنابراین تو نیز متحمل مجازات هرزگی و زناکاری خود خواهی شد.»

حزقیال 8:16

پس مرا به صحن اندرونی خانه خداوند آورد. و اینک نزد دروازه معبد خداوند، در میان ایوان و قربانگاه حدود بیست و پنج مرد بودند که پشتهای خود را به سوی معبد خداوند و رویهای خویش را به سوی مشرق داشتند و آفتاب را به طرف مشرق سجده می‌نمودند.

دانیال 9:7

‌ای خداوند، عدالت از آنِ تو است و رسوایی از آنِ ما است. چنانکه امروز شده است؛ از آنِ مردم یهودا و ساکنان اورشلیم و همه اسرائیلیان، چه نزدیک و چه دور، در همه سرزمینهایی که ایشان را به خاطر خیانتی که به تو ورزیده‌اند، در آنها پراکنده ساخته‌ای.

هوشع 4:12

قوم من از چوب خود درخواست می‌کنند و عصای ایشان به ایشان خبر می‌دهد. زیرا که روح زناکاری ایشان را گمراه کرده است و خدای خود را برای فاحشگی رها کرده‌اند.

هوشع 5:15

من روانه شده، به مکان خود خواهم برگشت تا ایشان به عصیان خود اعتراف نموده، روی مرا بطلبند. در تنگی خود صبح زود مرا خواهند طلبید.

هوشع 7:14

و از دل خود نزد من فریاد نمی‌نمایند، بلکه بر بسترهای خود شیون می‌کنند. برای روغن و شراب جمع شده، بر من فتنه می‌انگیزند.