اِرمیا 18:23 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²³ اما تو، ‌ای خداوند، تمامی مشورتهایی را که ایشان به قصد جان من نموده‌اند، می‌دانی. پس عصیان ایشان را میامرز و گناه ایشان را از نظر خویش محو مساز، بلکه ایشان به حضورت سرنگون شوند، و در حین غضب خویش، با ایشان عمل نما.

هزارۀ نو

²³ اما تو ای خداوند، همۀ دسیسه‌های ایشان را می‌دانی، دسیسه‌هایی را که به قصد جان من کرده‌اند. پس تقصیرشان را کفّاره مکن، و گناهشان را از نظرت محو مساز. بگذار در حضورت سرنگون شوند، و با ایشان به هنگام خشم خویش عمل نما.

Persian Old Version

²³ اما توای خداوند تمامی مشورتهایی را که ایشان به قصد جان من نمودهاند میدانی. پس عصیان ایشان رامیامرز و گناه ایشان را از نظر خویش محو مسازبلکه ایشان به حضور تو لغزانیده شوند و در حین غضب خویش، با ایشان عمل نما.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²³ خداوندا، تو از تمام توطئه‌های ایشان برای کشتن من آگاهی؛ پس آنها را نبخش و گناهشان را از نظرت دور مدار؛ ایشان را به هنگام خشم و غضب خود، داوری فرما و در حضور خود هلاک نما!»

مژده برای عصر جدید

²³ امّا ای خداوند، تو تمام توطئه‌های آنها را برای کشتن من می‌دانی. شرارت آنها را نبخش و از گناه آنها نگذر. در خشم خودت با آنها رفتار کن، آنها را بر زمین زده و درهم بشکن.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²³ امّا ای خداوند، تو تمام توطئه‌های آن‌ها را برای کشتن من می‌دانی. شرارت آن‌ها را نبخش و از گناه آن‌ها نگذر. در خشم خودت با آن‌ها رفتار کن؛ آن‌ها را بر زمین زده و درهم بشکن.»

اِرمیا 18:23 Iomraidhean Croise

مزامیر 119:126

وقت است که خداوند عمل کند، زیرا که شریعت تو را باطل نموده‌اند.

مزامیر 35:4

خجل و رسوا شوند آنانی که قصد جان من دارند و آنانی که بداندیش منند، برگردانیده و خجل شوند.

مزامیر 56:8

تو شمار آوارگی‌هایم را نگاه داشته‌ای. اشکهایم را در مشک خود بگذار. آیا آنها در دفتر تو نیست؟

مزامیر 59:5

امّا تو، ‌ای یَهوْه، خدای صِبایوت، خدای اسرائیل! بیدار شده، همه ملّتها را مکافات برسان و بر خائنان بدکار شفقت مفرما، سلاه.

اِشعیا 10:3

پس در روز بازخواست، در حینی که خرابی از دور می‌آید، چه خواهید کرد؟ و به سوی که برای کمک خواهید گریخت؟ و دولت خود را کجا خواهید انداخت؟

اِشعیا 2:9

و مردم خوار شده و مردان پست می‌شوند. بنابراین ایشان را نخواهی آمرزید.

اِرمیا 11:23

و برای ایشان کسی باقی نخواهد ماند، زیرا که من بر اهل عَناتوت، در سال مجازات ایشان، بلا خواهم فرستاد.»

اِرمیا 15:15

‌ای خداوند، تو این را می‌دانی، پس مرا به یاد آورده، از من دیدار نما و انتقام مرا از ستمکارانم بگیر و به دیرغضبی خویش مرا تلف منما و بدان که به‌ خاطر تو رسوایی را کشیده‌ام.

اِرمیا 17:18

باشد که ستمکاران من سرافکنده شوند، اما من سرافکنده نشوم. ایشان هراسان شوند، اما من هراسان نشوم. روز بلا را بر ایشان بیاور و ایشان را به هلاکت دو برابر هلاک کن.

اِرمیا 17:4

و تو خود، ملک خویش را که به تو داده‌ام، برباد خواهی داد و دشمنانت را در سرزمینی که نمی‌شناسی، خدمت خواهی نمود. زیرا آتشی در خشم من افروخته‌اید که تا به ابد مشتعل خواهد بود.»

اِرمیا 18:18

آنگاه گفتند: «بیایید تا به ضد اِرمیا تدبیرها نماییم، زیرا که شریعت از کاهنان و مشورت از حکیمان و کلام از انبیا برباد نخواهد رفت. پس بیایید تا او را به زبان خود بزنیم و هیچ سخنش را گوش ندهیم.»

اِرمیا 26:11

پس کاهنان و انبیا، سران و تمامی قوم را خطاب کرده، گفتند: «این شخص سزاوار قتل است، زیرا چنانکه به گوشهای خود شنیدید که به خلاف این شهر نبوت کرد.»

اِرمیا 26:8

و چون اِرمیا از گفتن هر ‌آنچه خداوند او را امر فرموده بود که به تمامی قوم بگوید، فارغ شد، کاهنان و انبیا و تمامی قوم او را گرفته، گفتند: «به یقین خواهی مرد!

اِرمیا 37:15

و سروران بر اِرمیا خشم نموده، او را زدند و او را در خانه یوناتان کاتب به زندان انداختند، زیرا آن را زندان ساخته بودند.

اِرمیا 38:4

پس آن سروران به پادشاه گفتند: «تمنا اینکه این مرد کشته شود، زیرا که به این منوال دستهای مردان جنگی را که در این شهر باقی ‌مانده‌اند و دستهای تمامی قوم را سست می‌کند، چونکه مثل این سخنان به ایشان می‌گوید. زیرا که این مرد سعادت این قوم را نمی طلبد، بلکه ضرر ایشان را.»

اِرمیا 6:15

آیا چون مرتکب اعمال زشت شدند، خجل گردیدند؟ نه! هیچ خجل نشدند، در آنان اثری از نجابت نیست. در میان افتادگان خواهند افتاد و حینی که من به ایشان مکافات رسانم، خواهند لغزید.» خداوند می گوید.

اِرمیا 6:21

بنابراین خداوند چنین می‌گوید: ”اینک من پیش روی این قوم سنگهای لغزش دهنده خواهم نهاد و پدران و پسران با هم از آنها لغزش خواهند خورد و ساکن زمین با همسایه‌اش هلاک خواهند شد.“»

اِرمیا 7:20

بنابراین خداوند یهوه چنین می‌گوید: اینک خشم و غضب من بر این مکان، بر انسان و بر حیوان و بر درختان صحرا و بر محصول زمین ریخته خواهد شد. افروخته شده، خاموش نخواهد گردید.

اِرمیا 8:12

آیا چون مرتکب اعمال زشت شدند خجل گردیدند؟ نه، هیچ خجل نشدند، چیزی از نجابت در آنها نیست. بنابراین خداوند می گوید: در میان افتادگان خواهند افتاد، و حینی که من به ایشان مکافات رسانم، خواهند لغزید.»

سوگنامه 3:60

تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند، دیده‌ای.

سوگنامه 3:61

‌ای خداوند، اهانتهای ایشان را و همه دسیسه‌هایی را که به ضد من کردند، شنیده‌ای!

لوقا 21:22

زیرا که همان است روزهای انتقام، تا آنچه نوشته شده است، تمام شود.

رومیان 2:5

ولی تو به خاطر سرسختی و دل ناتوبه‌کار خود، غضب را ذخیره می‌کنی برای خود در روز غضب و ظهور داوری عادلانه خدا،