اِرمیا 18:16 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁶ تا سرزمین خود را مایه وحشت و ریشخند ابدی بگردانند، به حدی که هر ‌که از آن گذر کند، متحیر شده، سر خود را خواهد جنبانید.

هزارۀ نو

¹⁶ و تا سرزمینشان را مایۀ وحشت بسازند، و تا به ابد مایۀ انگشت به دهان ماندن مردمان؛ چندان که هر که از آنجا بگذرد، متحیر شده، سَر تکان دهد.

Persian Old Version

¹⁶ تا زمین خود رامایه حیرت و سخریه ابدی بگردانند به حدی که هرکه از آن گذر کند متحیر شده، سر خود راخواهد جنبانید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁶ از این رو سرزمینشان چنان ویران خواهد شد که هر کس از آن عبور کند، حیرت نماید و از تعجب سر خود را تکان دهد.

مژده برای عصر جدید

¹⁶ آنها این سرزمین را به جایی وحشتناک و منفور مبدّل کرده‌اند. هرکس از آنجا می‌گذرد، از دیدن آن حیرت می‌کند و از روی تعجّب سر خود را تکان می‌دهد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁶ آن‌ها این سرزمین را به‌جایی وحشتناک و منفور مبدّل کرده‌اند؛ هر‌کس از آنجا می‌گذرد، از دیدن آن حیرت می‌کند و از روی تعجّب سَرخود را تکان می‌دهد.

اِرمیا 18:16 Iomraidhean Croise

۱پادشاهان 9:8

و این خانه درس عبرتی خواهد گردید به طوری که هر ‌که نزد آن بگذرد، انگشت به دهان خواهد ماند و خواهد گفت: ”خداوند به این زمین و به این خانه چرا چنین عمل نموده است؟“

۲تواریخ 29:8

پس خشم خداوند بر یهودا و اورشلیم افروخته شد و ایشان را مایه هراس و دهشت و ریشخند ساخت، چنانکه شما به چشمان خود می‌بینید.

مزامیر 109:25

و من نزد ایشان عار گردیده‌ام. چون مرا می‌بینند، سر خود را می‌جنبانند.

مزامیر 22:7

هر که مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند و سرهای خود را می‌جنبانند. می‌گویند:

مزامیر 44:14

ما را در میان قومها ضرب‌المثل ساخته‌ای. تکان دادن سر در میان قوم‌ها.

اِشعیا 37:22

کلامی که خداوند درباره‌اش گفته این است: آن باکره دختر صَهیون تو را حقیر شمرده، مسخره نموده است و دختر اورشلیم سر خود را به تو تکان داده است.

اِشعیا 6:11

آنگاه من گفتم: «ای خداوند تا به کی؟» او گفت: «تا وقتی که شهرها ویران گشته، غیر مسکون باشد و خانه‌ها بدون آدمی و زمین خراب و متروک گردد.

اِرمیا 19:8

و این شهر را مایه حیرت و ریشخند خواهم گردانید، به حدی که هر ‌که از آن عبور کند، متحیر شده، به خاطر تمامی بلایایش ریشخند خواهد نمود.

اِرمیا 25:9

خداوند می‌گوید: اینک من فرستاده، تمامی قبایل شمال را با خادم خود نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل گرفته، ایشان را بر این سرزمین و بر ساکنانش و بر همه قومهایی که به اطراف آن می‌باشند، خواهم آورد و آنها را به تمامی هلاک کرده، دهشت و مسخره و خرابی ابدی خواهم ساخت.

اِرمیا 29:18

و ایشان را به شمشیر و قحط و طاعون تعقیب خواهم نمود و در میان تمامی ممالک جهان پریشان خواهم ساخت تا برای همه قومهایی که ایشان را در میان آنها رانده‌ام، لعنت و دهشت و مسخره و ننگ باشند.

اِرمیا 42:18

زیرا که یهوه صِبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: همان‌گو‌نه که خشم و غضب من بر ساکنان اورشلیم ریخته شد، غضب من به بر شما نیز به محض ورودتان به مصر بر شما ریخته خواهد شد و شما مورد نفرین و دهشت و لعنت و تمسخر خواهید شد و این مکان را دیگر نخواهید دید.»

اِرمیا 44:12

و باقیماندگان یهودا را که رفتن به مصر و ساکن شدن در آنجا را مصمم بودند، خواهم گرفت تا تمامی ایشان در سرزمین مصر هلاک شوند. و ایشان به شمشیر و قحطی خواهند افتاد و از کوچک و بزرگ به شمشیر و قحطی از بین رفته، خواهند مرد و به نفرین و دهشت و لعنت و تمسخر دچار خواهند گردید.

اِرمیا 48:27

آیا اسرائیل برای تو اسباب تمسخر نبود؟ و آیا او در میان دزدان یافت شد به حدی که هر وقت که درباره او سخن می‌گفتی، سر خود را می‌جنبانیدی؟

اِرمیا 49:13

زیرا خداوند می‌گوید: به ذات خودم قسم می‌خورم، که بُصره به وحشت و تمسخر و ویرانی و لعنت دچار خواهد شد و تمامی شهرهایش خرابه ابدی خواهد گشت.

اِرمیا 49:17

اِدوم محل تعجب خواهد گشت، به حدی که هر که از آن عبور نماید، متحیر شده، به خاطر همه صدماتش سوت خواهد زد.

اِرمیا 50:13

به خاطر خشم خداوند مسکون نخواهد شد، بلکه به تمامی ویران خواهد گشت. و هر ‌که از بابل عبور نماید، متحیر شده، به جهت تمام بلایایش سوت خواهد زد.

اِرمیا 51:37

بابل به تپه‌ها و مسکن شغالها و محل دهشت و مسخره تبدیل شده، هیچ کس در آن ساکن نخواهد شد.

اِرمیا 51:43

شهرهایش مایه دهشت گشته، به زمین خشک و بیابان تبدیل شده. زمینی که هیچ انسانی در آن ساکن نشود، و کسی از آن عبور نکند.

اِرمیا 9:11

اورشلیم را به توده‌ها و مسکن شغالها تبدیل می‌کنم و شهرهای یهودا را ویران و متروک خواهم ساخت.»

سوگنامه 1:12

‌ای تمامی رهگذران، آیا این در نظر شما هیچ است؟ ملاحظه کنید و ببینید؛ آیا غمی مثل غم من بوده است که بر من عارض گردیده و یهوه در روز شدت خشم خویش مرا به آن دچار ساخته است؟

حزقیال 12:19

و به اهل سرزمین بگو ،خداوند یهوه درباره ساکنان اورشلیم و اهل سرزمین اسرائیل چنین می‌فرماید: که نان خود را با اضطراب خواهند خورد و آب خود را هراسان خواهند نوشید. زیرا که سرزمین آنها به خاطر ظلم تمامی ساکنانش، از هر‌ چه در آن است، تهی خواهد شد.

حزقیال 27:36

تجار قوم‌ها بر تو سوت می‌زنند و تو محل دهشت گردیده، دیگر تا به ابد نخواهی بود.“»

حزقیال 36:3

از این رو نبوت کرده، بگو که خداوند یهوه چنین می‌فرماید: از آن جهت که ایشان شما را از هر طرف ویران کرده و له نموده‌اند جزو املاک بقیه قومها بشوید و در دهن غیبت‌کنندگان بیفتید و طایفه​ها در مورد شما به بدگویی بپردازند،

حزقیال 6:14

من دست خود را بر ایشان دراز کرده، سرزمین را در تمام مسکنهایشان خرابتر و ویرانتر از بیابان رِبله خواهم ساخت. آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم.»

لاویان 26:32

و من زمین را ویران خواهم ساخت، به حدی که دشمنان شما که در آن ساکن باشند، متحیر خواهند شد.

لاویان 26:43

اما زمین از نبود ایشان متروکه خواهد شد و حینی که بدون ایشان متروکه است، از سبّت‌های خود بهره خواهد برد، و ایشان سزای تقصیرات خود را خواهند پذیرفت، به خاطر اینکه احکام مرا رد کردند، و دل ایشان از قوانین من کراهت داشت.

میکاه 6:16

زیرا که قوانین عُمری نگاه داشته می‌شود، و تمامی کارهای خاندان اَخاب! به مشورت‌های ایشان گام برمی‌دارید. از این رو تو را به ویرانی و ساکنانت را به ریشخند تسلیم خواهم ساخت، پس عار قوم مرا متحمل خواهید شد.»

مَتّی 27:39

و رهگذران سرهای خود را جنبانیده کفرگویان

مَرقُس 15:29

و راهگذاران او را دشنام داده و سر خود را جنبانیده، می‌گفتند: «هان‌، ای کسی‌ که معبد را خراب می‌کنی و در سه روز آن را بنا می‌کنی،

تثنیه 28:59

آنگاه خداوند بلايای تو و بلايای فرزندان تو را عجيب خواهد ساخت، يعنی بلايای عظيم و طولانی و مرضهای سخت و مزمن.

تثنیه 29:23

و تمامی زمين آن را که کبريت و شوره و آتش شده، نه کاشته می‌شود و نه حاصل می‌رويد و هيچ علف در آن رشد نمی کند و مثل ویرانی سُدوم و عَموره و اَدمه و صِبوئيم که خداوند در غضب و خشم خود آنها را واژگون ساخت، گشته است.