اِرمیا 17:4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ و تو خود، ملک خویش را که به تو داده‌ام، برباد خواهی داد و دشمنانت را در سرزمینی که نمی‌شناسی، خدمت خواهی نمود. زیرا آتشی در خشم من افروخته‌اید که تا به ابد مشتعل خواهد بود.»

هزارۀ نو

⁴ تو خود آنچه را به تو به میراث بخشیدم بر باد خواهی داد، و من تو را در سرزمینی که نمی‌شناسی، به خدمت دشمنانت در خواهم آورد، زیرا که آتش خشم مرا برافروخته‌ای، که تا به ابد شعله‌ور خواهد ماند.»

Persian Old Version

⁴ و تو از خودت نیز ملک خویش را که به تو دادهام بیزرع خواهی گذاشت و دشمنانت را در زمینی که نمی دانی خدمت خواهی نمود زیرا آتشی در غضب من افروختهاید که تا به ابد مشتعل خواهد بود.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ و مجبور خواهید شد این سرزمین را که به میراث به شما داده بودم ترک کنید و دشمنانتان را در سرزمینهای دور دست بندگی نمایید، چون آتش خشم مرا شعله‌ور ساخته‌اید، آتشی که هرگز خاموش نخواهد شد!

مژده برای عصر جدید

⁴ سرزمینی را که من به شما دادم تسلیم دیگران خواهید کرد، و من شما را وادار می‌کنم در مملکتی که چیزی دربارهٔ آن نمی‌دانید در خدمت دشمنان خود در آیید، چون خشم من مثل آتشی است که هیچ‌وقت خاموش نخواهد شد.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ سرزمینی را که من به شما دادم تسلیم دیگران خواهید کرد، و من شما را وادار خواهم کرد که دشمنان خود را در مملکتی که چیزی دربارۀ آن نمی‌دانید، خدمت کنید، چون خشم من مثل آتشی است که تا ابد خاموش نخواهد شد.»

اِرمیا 17:4 Iomraidhean Croise

۱پادشاهان 9:7

آنگاه اسرائیل را از روی زمینی که به ایشان دادم، ریشه​کن خواهم ساخت و این خانه را که به جهت اسم خود تقدیس نمودم، از حضور خویش دور خواهم‌ انداخت و اسرائیل در میان تمامی قومها ضرب‌المثل و مضحکه خواهد شد.

۲پادشاهان 25:21

و پادشاه بابل، ایشان را در رِبله در زمین حَمات زده، به قتل رسانید. پس یهودا از سرزمین خود به اسیری رفت.

نِحِمیا 9:28

اما چون آسایش یافتند، بار دیگر به حضور تو شرارت ورزیدند و ایشان را به ‌دست دشمنانشان واگذاشتی که بر ایشان سلطه رانند. و چون باز نزد تو التماس نمودند، ایشان را از آسمان قبول نمودی و مطابق رحمتهای عظیمت، بارهای بسیار ایشان را رهایی دادی.

اِشعیا 14:3

و در روزی که خداوند تو را از درد و اضطرابت و بندگی سخت که بر تو می‌نهادند، خلاصی بخشد، واقع خواهد شد،

اِشعیا 30:33

زیرا که توفِت از قبل مهیا شده و برای پادشاه آماده گردیده است. آن را عمیق و وسیع ساخته است که توده‌اش، آتش و هیزم بسیار است و نفس خداوند مثل رودی از گوگرد آن را مشتعل خواهد ساخت.

اِشعیا 5:25

بنابراین خشم خداوند بر قوم خود مشتعل شده و دست خود را بر ایشان دراز کرده، ایشان را مبتلا ساخته است. کوه‌ها بلرزیدند و لاشه​های ایشان در میان کوچه‌ها مثل فضولات گردیده‌اند. با این همه، غضب او فرو ننشست، و دست او تا کنون دراز است.

اِشعیا 50:11

اینک، تمامی شما که آتش می‌افروزید و کمر خود را به مشعلها می‌بندید، در روشنایی آتش خویش و در مشعلهایی که خود افروخته‌اید، روان باشید، اما این از دست من به شما خواهد رسید که در غم خواهید خوابید.

اِشعیا 66:24

و ایشان بیرون رفته، لاشه​های مردمانی را که بر من عاصی شده‌اند، ملاحظه خواهند کرد. زیرا کرم ایشان نخواهد مرد و آتش ایشان خاموش نخواهد شد و ایشان نزد تمامی بشر منفور خواهند بود.

اِرمیا 12:7

«من خانه خود را ترک کرده، میراث خویش را دور انداختم. و محبوب جانم را به ‌دست دشمنانش تسلیم نمودم.

اِرمیا 15:14

و تو را همراه دشمنانت به سرزمینی که نمی‌شناسی، خواهم کوچانید. زیرا آتشی در خشم من افروخته شده، شما را خواهد سوزانید.»

اِرمیا 16:13

بنابراین من شما را از این سرزمین به سرزمینی که شما و پدران شما آن را نمی‌شناختند، خواهم‌ انداخت و در آنجا شبانه‌روز خدایان غیر را عبادت خواهید نمود، زیرا که من بر شما به لطف نظر نخواهم نمود.“

اِرمیا 18:23

اما تو، ‌ای خداوند، تمامی مشورتهایی را که ایشان به قصد جان من نموده‌اند، می‌دانی. پس عصیان ایشان را میامرز و گناه ایشان را از نظر خویش محو مساز، بلکه ایشان به حضورت سرنگون شوند، و در حین غضب خویش، با ایشان عمل نما.

اِرمیا 2:14

آیا اسرائیل غلام یا خانه زاد است؟ پس چرا غارت شده باشد؟

اِرمیا 21:12

‌ای خاندان داوود خداوند چنین می‌فرماید: بامدادان به انصاف داوری نمایید و مظلومان را از دست ظالمان برهانید، مبادا شدت خشم من به خاطر بدی کارهای شما مثل آتش صادر گردد و مشتعل شده، خاموش کننده‌ای نباشد.“»

اِرمیا 22:28

آیا این مرد، کنیاهو ظرفی خوار شکسته می‌باشد؟ آیا ظرفی ناپسندیده است؟ چرا او با فرزندانش به سرزمینی که آن را نمی‌شناسند، انداخته و افکنده شده‌اند؟

اِرمیا 5:19

و چون شما گویید که ”یهوه خدای ما چرا تمامی این بلاها را بر ما وارد آورده است؟“ آنگاه تو به ایشان بگو: ”از این جهت که مرا ترک کردید و خدایان غیر را در زمین خویش عبادت نمودید. پس غریبان را در سرزمینی که از آنِ شما نباشد، بندگی خواهید نمود.“

اِرمیا 5:29

خداوند می‌گوید: آیا به خاطر این کارها مجازات نخواهم رسانید و آیا جان من از چنین ملتی انتقام نخواهد کشید؟

اِرمیا 7:20

بنابراین خداوند یهوه چنین می‌گوید: اینک خشم و غضب من بر این مکان، بر انسان و بر حیوان و بر درختان صحرا و بر محصول زمین ریخته خواهد شد. افروخته شده، خاموش نخواهد گردید.

سوگنامه 1:12

‌ای تمامی رهگذران، آیا این در نظر شما هیچ است؟ ملاحظه کنید و ببینید؛ آیا غمی مثل غم من بوده است که بر من عارض گردیده و یهوه در روز شدت خشم خویش مرا به آن دچار ساخته است؟

سوگنامه 5:2

میراث ما از آنِ غریبان و خانه‌های ما از آنِ اجنبیان گردیده است.

حزقیال 21:31

و خشم خود را بر تو خواهم ریخت و آتش خشم خود را بر تو خواهم دمید. و تو را به ‌دست مردان وحشی که برای هلاک نمودن چالاک هستند، تسلیم خواهم نمود.

حزقیال 7:24

من شریرترین قومها را خواهم آورد و خانه‌های ایشان را تصرف خواهند نمود و تکبّر زورآوران را قطع خواهم ساخت و آنها مکانهای مقدس ایشان را بی‌عصمت خواهند نمود.

تثنیه 28:25

خداوند تو را پيش روی دشمنانت پراکنده خواهد ساخت. از يک راه بر ايشان بيرون خواهی رفت، و از هفت راه از حضور ايشان خواهی گريخت، و در تمامی ممالک جهان مایه بُهت و وحشت خواهی بود.