Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اِرمیا 17:16 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

16 و اما من از بودن شبان برای تو سر باز نزدم، و تو می‌دانی که روز بلا را نخواستم. آنچه از لبهایم بیرون آمد به حضور تو آشکار بود.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

16 من از شبانی برای تو نگریخته‌ام، و تو می‌دانی که روز هلاکت را نخواسته‌‌ام. آنچه بر لبانم جاری می‌شود، در حضورت آشکار است.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

16 واما من از بودن شبان برای پیروی تو تعجیل ننمودم و تو میدانی که یوم بلا را نخواستم. آنچه از لبهایم بیرون آمد به حضور تو ظاهر بود.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

16 خداوندا، من هیچگاه از تو نخواسته‌ام که بر آنها بلا نازل کنی و هرگز خواستار هلاکت ایشان نبوده‌ام؛ تو خوب می‌دانی که من تنها هشدارهای تو را به ایشان اعلام کرده‌ام.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

16 امّا ای خداوند، من هیچ‌وقت مصرّانه از تو نخواستم تا آنها را دُچار مصیبت کنی و من در آرزوی روزهای سیاه برای آنها نبودم. خداوندا، تو این را می‌دانی و از آنچه گفته‌ام آگاهی.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

16 امّا ای خداوند، من هیچ‌وقت مصرّانه از تو نخواستم تا آن‌ها را دُچار مصیبت کنی، و من در آرزوی روزهای سیاه برای آن‌ها نبودم. خداوندا، تو این‌ را می‌دانی و از آنچه گفته‌ام آگاهی.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اِرمیا 17:16
21 Iomraidhean Croise  

اما تو، ‌ای خداوند، مرا می‌شناسی؛ مرا دیده، دل مرا نزد خود امتحان کرده‌ای. ایشان را مثل گوسفندان برای قربانی بیرون کش، و ایشان را به جهت روز قتل تعیین نما.


و اگر این را نشنوید، جان من در خفا به خاطر تکبّر شما گریه خواهد کرد و چشم من زارزار گریسته، اشکها خواهد ریخت، از این جهت که گله خداوند به اسیری برده شده است.


‌ای خداوند، تو این را می‌دانی، پس مرا به یاد آورده، از من دیدار نما و انتقام مرا از ستمکارانم بگیر و به دیرغضبی خویش مرا تلف منما و بدان که به‌ خاطر تو رسوایی را کشیده‌ام.


آیا بدی به عوض نیکویی داده خواهد شد؟ زیرا که برای جان من گودال کنده‌اند. به یاد آور که چگونه به حضور تو ایستاده بودم تا درباره ایشان سخن نیکو گفته، شدت خشم تو را از ایشان برگردانم.


‌ای خداوند، مرا فریفتی، پس فریفته شدم. از من قویتر بودی و غالب شدی. تمامی روز مضحکه شدم و هر کس مرا مسخره می‌کند.


پس گفتم که «او را اعلام نخواهم نمود و بار دیگر به اسم او سخن نخواهم گفت»، آنگاه در دل من همچون آتش افروخته شد و در استخوانهایم بسته گردید و از خودداری خسته شده، باز نتوانستم ایستاد.


کاش که سر من آب می‌بود و چشمانم چشمه اشک. تا روز و شب برای کشتگان دختر قوم خود گریه می‌کردم.


ایشان از آنانی که در محکمه حکم می‌کنند، نفرت دارند و راستگویان را نیز!


و چگونه چیزی را از آنچه برای شما مفید باشد، دریغ نداشتم، بلکه آشکارا و خانه به خانه شما را تعلیمتان می‌دادم.


زیرا که از اعلام نمودن شما به تمامی ارادهٔ خدا کوتاهی نکردم.


زیرا که فخر ما این است، یعنی شهادت وجدان ما که به قدّوسیت و صداقت خدایی، نه به حکمت جسمانی، بلکه به فیض الهی در جهان رفتار نمودیم، علاوه بر این نسبت به شما.


زیرا مثل بسیاری نیستیم که کلام خدا را به ارزانی به حراج گذاشته باشیم، بلکه از ساده‌دلی و از جانب خدا در حضور خدا در مسیح سخن می‌گوییم.


بنابراین، ای برادران عزیز من، هر کس در شنیدن تند و در گفتن آهسته و در خشم سست باشد.


ای برادران من، بسیار معلّم نشوید، چونکه می‌دانید که بر ما معلمان داوری سخت‌تر خواهد شد.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan