اِرمیا 14:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² «یهودا سوگواری می‌کند و دروازه‌هایش بی‌قوت شده است. ماتم‌کنان بر زمین می‌نشینند، و فریاد اورشلیم بالا می‌رود.

هزارۀ نو

² «یهودا سوگوار است، و شهرهایش سوت و کور؛ مردمانش ماتم‌زده بر خاک می‌نشینند، و فریاد اورشلیم بلند است.

Persian Old Version

² «یهودا نوحه گری میکند و دروازه هایش کاهیده شده، ماتمکنان بر زمین مینشینند و فریاداورشلیم بالا میرود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² «سرزمین یهودا عزادار است؛ زندگی و جنب و جوش از شهرها رخت بربسته؛ مردم همه ماتم زده‌اند و صدای آه و ناله‌شان از اورشلیم به گوش می‌رسد.

مژده برای عصر جدید

² «یهودا سوگوار است و شهروندانش در حال مرگند. مردم از اندوه به روی زمین افتاده‌اند، و مردم اورشلیم برای کمک فریاد برمی‌آورند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² «یهودا سوگوار است و شهروندانش در حال مرگند. مردم از اندوه به روی زمین افتاده‌اند، و مردم اورشلیم برای کمک فریاد برمی‌آورند.

اِرمیا 14:2 Iomraidhean Croise

ایّوب 34:28

تا فریاد فقیر را به او برسانند، و او فغان مسکینان را بشنود.

مزامیر 144:14

و گاوان ما به بار سنگین باردار شوند و گوساله‌ای سقط نگردد و در کوچه‌های ما هیچ ناله‌ای نباشد.

خروج 2:24

و خدا ناله ايشان را شنيد و عهد خود را با ابراهيم و اسحاق و يعقوب به یاد آورد.

اِشعیا 15:5

دل من به جهت موآب فریاد برمی‌آورد. فراریانش تا به صوغَر و عِجلَت‌شِلشیا نعره می‌زنند، زیرا که ایشان به سربالایی لوحیت با گریه برمی‌آیند. زیرا که از راه حورونایم صدای هلاکت برمی‌آورند.

اِشعیا 24:11

غوغایی برای شراب در کوچه‌ها است. هرگونه شادمانی تاریک گردیده و شادی زمین رفع شده است.

اِشعیا 24:4

زمین ماتم می‌کند و پژمرده می‌شود. جهان بی‌قوت و پژمرده می‌گردد، شریفان اهل زمین بی‌قوت می‌شوند.

اِشعیا 24:7

شیره انگور ماتم می‌گیرد و مو بی‌قوت می‌گردد و تمامی شاددلان آه می‌کشند.

اِشعیا 3:26

و دروازه‌های وی شیون و ماتم خواهند کرد، و او متروک بر خاک خواهد نشست.

اِشعیا 33:9

زمین ماتم‌کنان بی‌قوت شده است و لبنان خجل گشته، تلف گردیده است و شارون مثل بیابان شده و باشان و کَرمِل برگهای خود را ریخته‌اند.

اِشعیا 5:7

زیرا که تاکستان یهوه صِبایوت خاندان اسرائیل است و مردان یهودا نهال شادمانی او می‌باشند. او برای انصاف انتظار کشید و اینک خونریزی! برای عدالت، و اینک ناله و فریاد!

اِرمیا 11:11

بنابراین خداوند چنین می‌گوید: اینک من بلایی را که از آن نتوانند رَست، بر ایشان خواهم آورد. و نزد من التماس خواهند کرد، اما ایشان را قبول نخواهم نمود.

اِرمیا 12:11

آن را ویران ساختند و آن ویران شده، نزد من ماتم گرفته است. تمامی سرزمین ویران شده، چونکه کسی این را در دل خود راه نمی‌دهد.

اِرمیا 12:4

زمین تا به کی ماتم خواهد نمود و گیاه تمامی صحرا خشک خواهد ماند؟ حیوانات و پرندگان به خاطر شرارت ساکنانش تلف شده‌اند، زیرا می‌گویند: «او به عاقبت ما توجهی ندارد.»

اِرمیا 18:22

و چون فوجی بر ایشان ناگهان بیاوری، نعره‌ای از خانه های‌ایشان شنیده شود. زیرا به جهت گرفتار کردنم چاله کنده‌اند و دامها برای پایهایم پنهان نموده‌اند.

اِرمیا 4:28

از این سبب جهان ماتم خواهد گرفت، و آسمان از بالا سیاه خواهد شد، زیرا که این را گفتم و اراده نمودم و پشیمان نخواهم شد و از آن بازگشت نخواهم نمود.»

اِرمیا 46:12

قومها رسوایی تو را می شنوند و جهان از ناله تو پر شده است، زیرا که پهلوان بر پهلوان می‌افتد و هر دوی ایشان با هم می‌افتند.»

اِرمیا 8:21

به خاطر جراحت دختر قوم خود مجروح شده و ماتم گرفته‌ام و حیرت مرا فرو گرفته است.

سوگنامه 2:8

یهوه قصد نموده است که حصارهای دختر صهیون را ویران سازد. پس آن را به ریسمان اندازه گرفته، دست خود را از هلاکت باز نداشته، بلکه خندق و حصار را به ماتم نشانده است که با هم نوحه می‌کنند.

سوگنامه 2:9

دروازه‌هایش به زمین فرو رفته است، پشت‌بندهایش را خراب و خرد ساخته است. پادشاه و سرورانش در میان قومها می‌باشند و هیچ شریعتی نیست. و انبیای او نیز رویا از جانب یهوه نمی‌بینند.

سوگنامه 5:10

به خاطر گرمای سوزناک قحطی، پوستمان مثل تنور سوخته شده است.

هوشع 4:3

بنابراین، زمین ماتم می‌کند و همه ساکنانش با حیوانات صحرا و پرندگان هوا بی قوت می‌شوند و ماهیان دریا نیز تلف می‌گردند.

یوئیل 1:10

صحرا خشک شده و زمین ماتم می‌گیرد، زیرا گندم تلف شده و شیره خشک گردیده و روغن برباد شده است.

یوئیل 1:11

‌ای زارعان، خجل شوید، و ‌ای باغبانان، شیون نمایید، به جهت گندم و جو، زیرا محصول زمین تلف شده است.

یوئیل 1:14

روزه را تعیین نمایید و محفل مقدس را فرا خوانید. مشایخ و تمامی ساکنان سرزمین را به خانه یهوه خدای خود جمع نموده، نزد خداوند التماس نمایید.

یوئیل 2:6

از حضور ایشان قومها می‌لرزند. تمامی رویها، رنگ پریده می‌شود.

حَجَّی 1:11

و من بر زمین و بر کوه‌ها خشکسالی فراخواندم، و نیز بر غله و شراب انگور و روغن زیتون و بر هر ‌آنچه زمین می‌رویاند و بر انسان و حیوان و تمامی مشقت‌های دستها.»

زَکریا 7:13

یهوه صِبایوت می‌گوید: «پس واقع خواهد شد، چنانکه من ندا کردم و ایشان نشنیدند، همچنان ایشان نیز فریاد خواهند برآورد و من نخواهم شنید.

۱سموئیل 5:12

و آنانی که نمردند، به خراجها مبتلا شدند. و فرياد شهر تا به آسمان بالا رفت.

۱سموئیل 9:16

«فردا مثل اين وقت شخصی را از زمين بِنيامين نزد تو می‌فرستم، او را مسح نما تا بر قوم من اسرائيل رئيس باشد و قوم مرا از دست فلسطينيان رهايی دهد. زيرا که بر قوم خود نظر کردم، چونکه التماس ايشان نزد من رسيد.»