اِرمیا 14:19 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁹ آیا یهودا را به تمامی ترک کرده‌ای؟ و آیا جانت صَهیون را منفور داشته است؟ چرا ما را چنان زده‌ای که برای ما هیچ علاجی نیست؟ برای صلح و سلامتی انتظار کشیدیم، اما هیچ خیری نیامد، و برای زمان شفا، و اینک وحشت پدید آمد.

هزارۀ نو

¹⁹ آیا یهودا را به‌تمامی طرد کرده‌ای؟ آیا جانت از صَهیون کراهت دارد؟ چرا ما را چنان زده‌ای که برایمان هیچ علاجی نیست؟ به امید سلامتی بودیم، اما خیری حاصل نشد؛ به امید زمان شفا، اما اینک رعب و وحشت بود.

Persian Old Version

¹⁹ آیا یهودا را بالکل ترک کردهای و آیا جانت صهیون را مکروه داشته است؟ چرا ما را چنان زدهای که برای ما هیچ علاجی نیست؟ برای سلامتی انتظار کشیدیم اما هیچ خیری نیامد وبرای زمان شفا و اینک اضطراب پدید آمد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁹ قوم اسرائیل می‌گویند: «ای خداوند، آیا یهودا را کاملاً ترک کرده‌ای؟ آیا از اهالی اورشلیم بیزار شده‌ای؟ چرا ما را آنچنان زده‌ای که هیچ درمانی برایمان نباشد؟ ما منتظر بودیم که شفایمان بدهی، ولی چنین نشد؛ در انتظار صلح و آرامش بودیم، اما اضطراب و ترس ما را فرا گرفت!

مژده برای عصر جدید

¹⁹ خداوندا، آیا یهودا را کاملاً طرد کرده‌ای؟ آیا از مردم صهیون نفرت داری؟ چرا چنان ضربه‌ای به ما وارد کردی که نمی‌توان علاجی برای آن پیدا کرد؟ ما در انتظار صلح بودیم، ولی خبری به ما نرسید؛ ما امید شفا داشتیم، ولی وحشت نصیبمان شد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁹ خداوندا، آیا یهودا را کاملاً طرد کرده‌ای؟ آیا از مردم صهیون نفرت داری؟ چرا چنان ضربه‌ای به ما وارد کردی که نمی‌توان علاجی برای آن پیدا کرد؟ ما در انتظار صلح بودیم، ولی خبری به ما نرسید؛ ما امید شفا داشتیم، ولی وحشت نصیبمان شد.

اِرمیا 14:19 Iomraidhean Croise

۲تواریخ 36:16

اما ایشان قاصدان خدا را اهانت نمودند و کلام او را خوار شمرده، انبیایش را مسخره کردند، چنانکه غضب خداوند بر قومش افروخته شد، به حدی که علاجی نبود.

ایّوب 30:26

لیکن چون امید نیکویی داشتم، بدی آمد، و چون انتظار نور کشیدم، ظلمت رسید.

مزامیر 78:59

چون خدا این را بشنید، غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت نفرت نمود.

مزامیر 89:38

لیکن تو ترک کرده‌ای و دور انداخته‌ای و با مسیح خود غضبناک شده‌ای.

امثال 29:1

کسی ‌که بعد از تنبیه بسیار گردنکشی می‌کند، ناگهان از پا درخواهد آمد و علاجی نخواهد بود.

اِرمیا 12:7

«من خانه خود را ترک کرده، میراث خویش را دور انداختم. و محبوب جانم را به ‌دست دشمنانش تسلیم نمودم.

اِرمیا 12:8

میراث من مثل شیر جنگل برای من گردید. او به ضد من صدای خود را بلند کرد، از این جهت از او نفرت کردم.

اِرمیا 15:1

و خداوند مرا گفت: «اگر‌چه هم موسی و هم سموئیل به حضور من می‌ایستادند، جان من به این قوم مایل نمی‌شد. ایشان را از حضور من دور انداز، تا بیرون روند.

اِرمیا 15:18

درد من چرا دایمی است؟ زخم من چرا مرگبار و علاج ناپذیر می‌باشد؟ آیا تو برای من مثل چشمه فریبنده و آب ناپایدار خواهی شد؟

اِرمیا 30:12

زیرا خداوند چنین می‌گوید: زخم تو علاج ناپذیر و جراحت تو مرگبار می‌باشد.

اِرمیا 30:13

کسی نیست که شکایت تو را فیصله دهد، تا التیام یابی. و برایت دواهای شفابخشنده‌ای نیست.

اِرمیا 51:5

زیرا که اسرائیل و یهودا، از سوی خدای خویش یهوه صِبایوت ترک نخواهند شد، اگرچه سرزمین ایشان از گناهی که به قدّوس اسرائیل ورزیده‌اند، پر شده است.

اِرمیا 6:30

نقره مردود نامیده می‌شوند، زیرا خداوند ایشان را ترک کرده است.»

اِرمیا 7:29

ای اورشلیم، موی خود را تراشیده، دور بینداز و بر بلندیها آواز مرثیه برافراز، زیرا خداوند نسل تحت غضب خود را رد و ترک کرده است.“

اِرمیا 8:15

برای صلح و سلامتی انتظار کشیدیم، اما هیچ خیر حاصل نشد؛ و برای زمان شفا، و اینک وحشت پدید آمد.

اِرمیا 8:22

آیا بلسان در جِلعاد نیست؟ و طبیبی در آن پیدا نمی‌شود؟ پس دختر قوم من چرا شفا نیافته است؟

سوگنامه 2:13

برای تو چه شهادت توانم آورد و تو را به چه چیز تشبیه توانم نمود، ‌ای دختر اورشلیم؟ و چه چیز را به تو مانند کنم، تو را‌ ای دختر باکره دختر صَهیون؟ زیرا که ویرانی تو مثل دریا بزرگ است و کیست که تو را شفا تواند داد؟

سوگنامه 2:22

ترسهای مرا از هر طرف مثل روز عید خواندی و کسی نبود که در روز غضب یهوه، نجات یابد یا باقی ماند. و آنانی را که به ناز تربیت کرده و بزرگ نموده بودم، دشمن من ایشان را هلاک کرده است.

سوگنامه 4:17

چشمان ما تا حال در انتظار یاری بیهوده ما کاهیده می‌شود. بر دیده‌بانگاههای خود انتظار کشیدیم، برای قومی که نجات نمی‌توانند داد.

سوگنامه 5:22

مگر آنکه ما را به تمامی رد نموده‌، و بر ما بی نهایت غضبناک باشی.

میکاه 1:12

زیرا که ساکنان ماروت به جای آسایش درد می‌کشند، زیرا که بلا از جانب خداوند، به دروازه اورشلیم آمده است.

۱تسالونیکان 5:3

زیرا هنگامی که می‌گویند: «سلامتی و امان است»، آنگاه هلاکت ایشان را ناگهان فرو خواهد گرفت؛ همچون درد زایمان زن حامله را. و هرگز رستگار نخواهند شد.