اِرمیا 10:19 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁹ وای بر من، به خاطر صدمه من. زخم مرا علاجی نیست! اما گفتم، «این مصیبت من است، و باید آن را تحمل کنم.»

هزارۀ نو

¹⁹ وای بر من، به سبب جراحتم! زخم مرا علاجی نیست! اما گفتم، «این مصیبت من است، و باید آن را تحمل کنم.»

Persian Old Version

¹⁹ وای بر من بهسبب صدمه من.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁹ در آن روزها مردم یهودا فریاد کرده، خواهند گفت: «زخمهایمان چقدر عمیق است! امیدی به شفا نیست! ولی باید تحمل کنیم چون این مجازات ماست!

مژده برای عصر جدید

¹⁹ مردم اورشلیم با فریاد گفتند: «چه ضربهٔ سختی برما وارد شده! زخمهای ما التیام نمی‌یابد! ما می‌پنداشتیم که می‌توانیم آن را تحمّل کنیم!

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁹ مردم اورشلیم با فریاد گفتند: «چه ضربۀ سختی بر ما وارد شده! زخم‌های ما التیام نمی‌یابد! ما می‌پنداشتیم که می‌توانیم آن‌ را تحمّل کنیم!

اِرمیا 10:19 Iomraidhean Croise

مزامیر 39:9

من بی زبان بودم و زبان خود را باز نکردم، زیرا که تو این را کرده‌ای.

مزامیر 77:10

پس گفتم: «این ضعف من است.» چه شگفت انگیز است سالهای دست راست آن متعال!

اِشعیا 8:17

من برای خداوند که روی خود را از خاندان یعقوب مخفی می‌سازد، انتظار کشیده، امیدوار او خواهم بود.

اِرمیا 14:17

«پس این کلام را به ایشان بگو: ”چشمان من شبانه‌روز اشک می‌ریزد و آرامی ندارد، زیرا که آن دوشیزه، یعنی دختر قوم من به جراحتی بزرگ و ضربه‌ای بی‌نهایت سخت شکسته شده است.

اِرمیا 14:7

‌ای خداوند، اگر‌چه گناهان ما بر ضد ما شهادت می‌دهد، اما به‌ خاطر اسم خود عمل نما، زیرا که ارتدادهای ما بسیار شده است و به تو گناه ورزیده‌ایم.

اِرمیا 17:13

‌ای خداوند، که امید اسرائیل هستی، همگانی که تو را ترک نمایند، خجل خواهند شد. آنانی که از تو روی گردانند، بر خاک نوشته خواهند شد، چونکه خداوند را که چشمه آب حیات ‌است، ترک نموده‌اند.

اِرمیا 4:19

درون من! درون من! پرده های دل من از درد سوراخ شد و قلب من در درونم پریشان گردیده، ساکت نتوانم شد، چونکه تو، ‌ای جان من، صدای شیپور و نعره جنگ را شنیده‌ای.

اِرمیا 4:31

زیرا که صدایی شنیدم مثل صدای زنی که درد زایمان دارد و ضجّه‌ای همچون زنی که نخست‌زاده خویش را بزاید، یعنی صدای دختر صَهیون را که آه می‌کشد و دستهای خود را دراز کرده، می‌گوید: «وای بر من! زیرا که جان من به خاطر قاتلان بیهوش شده است!»

اِرمیا 8:21

به خاطر جراحت دختر قوم خود مجروح شده و ماتم گرفته‌ام و حیرت مرا فرو گرفته است.

اِرمیا 9:1

کاش که سر من آب می‌بود و چشمانم چشمه اشک. تا روز و شب برای کشتگان دختر قوم خود گریه می‌کردم.

سوگنامه 1:2

شبانگاه زارزار گریه می‌کند، و اشکهایش بر گونه‌هایش می‌باشد. از تمامی عاشقانش برای او تسلی دهنده‌ای نیست. همه دوستانش به او خیانت ورزیده، دشمن او شده‌اند.

سوگنامه 3:48

به خاطر هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد.

میکاه 7:9

غضب خداوند را متحمل خواهم شد، زیرا به او گناه ورزیده‌ام، تا آنگاه که شکایت مرا رسیدگی کند و دادرسی‌ام نماید. او مرا به روشنایی بیرون خواهد آورد، و عدالت او را مشاهده خواهم نمود.