اِشعیا 5:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² او زمین آن را کنده، از سنگها پاک کرده، و مو بهترین در آن کاشت و برجی در میانش بنا کرد و حوضی برای شراب نیز در آن کند. آنگاه منتظر می‌بود تا انگور بیاورد، اما انگور بد آورد.

هزارۀ نو

² او زمینِ آن را کند و آن را از سنگها زُدود، و بهترین موها را در آن غرس کرد. برجی نیز در میانش ساخت، و چَرخُشتی در آن کَند؛ آنگاه به انتظار نشست تا انگور بیاورد، اما انگورِ تلخ آورد.

Persian Old Version

² و آن را کنده از سنگها پاک کرده و موبهترین در آن غرس نمود و برجی در میانش بناکرد و چرخشتی نیز در آن کند. پس منتظر میبودتا انگور بیاورد اما انگور بد آورد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² او زمینش را کند و سنگهایش را دور ریخت، و بهترین درختان مو را در آن کاشت. درون آن برج دیدبانی ساخت، چرخشتی نیز در آن کند. چشم انتظار انگور نشست، اما تاکستانش انگور ترش آورد.

مژده برای عصر جدید

² او زمین را کَند و از سنگلاخ‌ها پاک ساخت. مرغوبترین تاک‌ها را در آن کاشت. بُرجی برای نگاهبانی آن بنا کرد و چرخشتی برای فشردن انگورهای آن ساخت. و برای رسیدن فصل برداشت انگورها به انتظار نشست، امّا تمام انگورها ترش بودند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² او زمین را کَند و از سنگلاخ‌ها پاک ساخت و مرغوب‌ترین تاک‌ها را در آن کاشت. بُرجی برای نگاهبانی آن بنا کرد و چرخُشتی برای فشردن انگورهای آن ساخت. سپس در انتظار نشست تا انگورها خوب برسند، امّا تمام انگورها ترش بودند.

اِشعیا 5:2 Iomraidhean Croise

۲سموئیل 7:10

و به جهت قوم خود اسرائيل مکانی تعيين کردم و ايشان را غرس نمودم تا در مکان خويش ساکن شده، باز جا‌به‌جا نشوند و شريران، ديگر ايشان را مثل سابق ذليل نسازند،

نِحِمیا 13:15

در آن روزها، در یهودا بعضی را دیدم که چرخشتها را در روز سبّت می‌فشردند و بافه‌ها می‌آوردند و الاغها را بار می‌کردند و شراب و انگور و انجیر و هر گونه بار را نیز در روز سبّت به اورشلیم می‌آوردند. پس ایشان را به خاطر فروختن آذوقه در آن روز اخطار دادم.

مزامیر 80:8

مو را از مصر بیرون آوردی. ملّتها را بیرون کرده، آن را غرس نمودی.

مزامیر 80:9

زمین را پیش روی آن را وسعت دادی. پس ریشه خود را نیکو زده، زمین را پر ساخت.

خروج 33:16

زيرا به چه چيز معلوم می‌شود که من و قوم تو منظور نظر تو شده‌ايم، آيا نه از آمدن تو با ما؟ پس من و قوم تو از تمامی قومهايی که بر روی زمينند، متمایز خواهيم شد.»

اِشعیا 1:8

و دختر صَهیون مثل سایه‌بان در تاکستان و مانند کَپَر در بوستان خیار و مثل شهر محاصره شده، متروک است.

اِشعیا 5:7

زیرا که تاکستان یهوه صِبایوت خاندان اسرائیل است و مردان یهودا نهال شادمانی او می‌باشند. او برای انصاف انتظار کشید و اینک خونریزی! برای عدالت، و اینک ناله و فریاد!

اِرمیا 11:17

زیرا یهوه صِبایوت که تو را غرس نموده بود، بلایی بر تو فرموده است، زیرا خاندان اسرائیل و خاندان یهودا به ضد خود مرتکب شرارت شده‌اند و برای بَعَل بخور‌ سوزانیده، خشم مرا برافروخته‌اند.

اِرمیا 2:21

من تو را مو اصیل و تخم تمام نیکو غرس نمودم، پس چگونه نهال مو بیگانه برای من گردیده‌ای؟

هوشع 10:1

اسرائیل تاک برومند است که میوه برای خود می‌آورد. هر‌ چه میوه زیاد می‌آورد، قربانگاهها را زیاد می‌سازد و هر‌ چه زمینش نیکوتر می‌شود، تمثالها را نیکوتر بنا می‌کند.

میکاه 4:8

و تو، ‌ای برج گله، و ‌ای کوه دختر صَهیون، این به تو خواهد رسید و سلطنت اول، یعنی مملکت دختر اورشلیم خواهد آمد.

اعداد 23:9

زيرا از سر صخره‌ها او را می‌بينم. و از کوه‌ها او را مشاهده می‌نمايم. اينک قومی است که به تنهايی ساکن می‌شود، و خود را در ميان قومها نمی‌شمارد.

مَتّی 21:19

و در کناره راه یک درخت انجیر دیده، نزد آن آمد و جز برگ بر آن هیچ نیافت. پس آن را گفت: «از این به بعد میوه تا به ابد بر تو نشود!» که در همان لحظه درخت انجیر خشکید!

مَتّی 21:33

«و مَثَلی دیگر بشنوید: صاحب‌خانه‌ای بود که تاکستانی غرس نموده حصاری گرد آن کشید. و چَرخُشتی در آن کند و برجی بنا نمود. پس آن را به دهقانان سپرده عازم سفر شد.

مَتّی 21:34

و چون موسم میوه نزدیک شد، غلامان خود را نزد دهقانان فرستاد تا میوه‌های او را بردارند.

مَرقُس 11:13

ناگاه درخت انجیری که برگ داشت از دور دیده، آمد تا شاید چیزی بر آن بیابد. امّا چون نزد آن رسید، جز برگ بر آن هیچ نیافت، زیرا که موسم انجیر نرسیده بود.

مَرقُس 12:1

پس به مَثَل‌ها به ایشان آغاز سخن نمود که «شخصی تاکستانی غرس نموده، حصاری گرد آن کشید و چَرخُشتی بساخت و برجی بنا کرده، آن را به دهقانان سپرد و سفر کرد.

مَرقُس 12:2

و در موسم، نوکری نزد دهقانان فرستاد تا از میوهٔ باغ از باغبانان بگیرد.

رومیان 9:4

که ایشان اسرائیلی‌اند و پسرخواندگی و جلال و عهدها و امانت شریعت و عبادت و وعده‌ها از آن ایشان است؛

۱قرنتیان 9:7

کیست که هرگز از خرجی خود جنگ کند؟ یا کیست که تاکستانی غرس نموده، از میوه‌اش نخورد؟ یا کیست که گلّه‌ای بچراند و از شیر گلّه ننوشد؟

تثنیه 32:6

آيا خداوند را چنين مکافات می‌دهيد، ای قوم احمق و نادان؟ آيا او پدر و مالک تو نيست؟ او که تو را آفريد و استوار نمود؟

داوران 16:4

و بعد از آن واقع شد که شَمشون دلباخته زنی در وادی سورِق شد که اسمش دليله بود.