اِشعیا 41:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² کیست که کسی را از مشرق برانگیخت که عدالت او را نزد پایهای وی می‌خواند؟ او قومها را به وی تسلیم می‌کند و او را بر پادشاهان مسلط می‌گرداند. و ایشان را مثل غبار به شمشیر وی و مثل کاه که پراکنده می‌گردد، به کمان او تسلیم خواهد نمود.

هزارۀ نو

² آن کیست که فاتحی عادل از شرق برانگیخت، و او را به خدمت خویش برگماشت؟ که قومها را تسلیم وی می‌کند، و پادشاهان را مطیع وی می‌گرداند؛ که آنان را چون غبار به شمشیر وی می‌سپارد، و همچون کاه که بر باد شود، به کَمانش وامی‌گذارد.

Persian Old Version

² کیست که کسی را از مشرق برانگیخت که عدالت او را نزد پایهای وی میخواند؟ امتها را به وی تسلیم میکند و او رابر پادشاهان مسلط میگرداند. و ایشان را مثل غبار به شمشیر وی و مثل کاه که پراکنده میگرددبه کمان وی تسلیم خواهد نمود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² «چه کسی این مرد را از مشرق آورده است که هر جا قدم می‌گذارد آنجا را فتح می‌کند؟ چه کسی او را بر قومها و پادشاهان پیروز گردانیده است؟ شمشیر او سپاهیان آنان را مثل غبار به زمین می‌اندازد و کمانش آنان را چون کاه پراکنده می‌کند.

مژده برای عصر جدید

² «چه کسی آن فاتح را از شرق آورد و در همه‌جا به او پیروزی می‌‌دهد؟ چه کسی او را بر پادشاهان و ملّتها پیروز می‌گرداند؟ زیر ضربات شمشیرش، همه مثل گرد و خاک خُرد می‌شوند. تیرهایش همه را مثل کاه در برابر باد پراکنده می‌کند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² «چه کسی بود که فاتح عادلی را از شرق برانگیخت و او را به خدمت خود گماشت؟ چه کسی او را بر پادشاهان و ملّت‌ها پیروز می‌گرداند؟ زیر ضربات شمشیرش، همه مثل گرد و خاک خُرد می‌شوند. تیرهایش همه را مثل کاه در برابر باد پراکنده می‌کند.

اِشعیا 41:2 Iomraidhean Croise

پیدایش 11:31

پس تارَح پسر خود اَبرام و نواده خود لوط، پسر هاران، و عروس خود سارای، همسر پسرش اَبرام را برداشته، با ایشان از اور کلدانیان بیرون شدند تا به سرزمین کنعان بروند، و به حران رسیده، در آنجا توقف نمودند.

پیدایش 17:1

و چون اَبرام نود و نه ساله بود، خداوند بر اَبرام آشکار شده، گفت: «من هستم خدای قادر مطلق، پیش روی من گام بردار و کامل باش.

۲سموئیل 22:43

پس ايشان را مثل غبار زمين نرم می‌کنم. و مثل گل کوچه‌ها کوبيده، پايمال می‌سازم.

۲پادشاهان 13:7

و برای یِهواخاز، از قوم به جز پنجاه سوار و ده ارابه و ده هزار پیاده وانگذاشت زیرا که پادشاه اَرام ایشان را تلف ساخته، و ایشان را پایمال کرده، مثل غبار گردانیده بود.

۲تواریخ 36:23

«کوروش، پادشاه فارس چنین می‌فرماید: یهوه خدای آسمانها، تمامی ممالک زمین را به من داده است و او مرا امر فرموده است که خانه‌ای برای او در اورشلیم که در یهودا است، بنا نمایم. پس کیست از شما از تمامی قوم او؟ یهوه خدایش همراهش باشد و برود.»

عِزرا 1:2

«کوروش پادشاه فارس چنین می‌فرماید: یهوه خدای آسمانها تمامی ممالک زمین را به من داده و مرا امر فرموده است که خانه‌ای برای وی در اورشلیم که در یهودا است، بنا نمایم.

اِشعیا 40:24

هنوز غرس نشده و کاشته نگردیده‌اند و تنه آنها هنوز در زمین ریشه نزده است، که فقط بر آنها می‌دمد و پژمرده می‌شوند و گرد باد آنها را مثل کاه می‌رباید.

اِشعیا 41:25

کسی را از شمال برانگیختم، و او خواهد آمد و کسی را از مشرق آفتاب که اسم مرا خواهد خواند و او بر سروران مثل بر گِل پا خواهد نهاد و مانند کوزه‌گری که گِل را لگدمال می‌کند.

اِشعیا 41:3

ایشان را تعقیب نموده، به راهی که با پایهای خود نرفته بود، به سلامتی خواهد گذشت.

اِشعیا 42:6

«من که یهوه هستم تو را به عدالت خوانده‌ام و دست تو را گرفته، تو را نگاه خواهم داشت و تو را عهد قوم و نور قومها خواهم گردانید؛

اِشعیا 45:1

خداوند به مسیح خویش چنین می‌گوید، یعنی به کوروش که دست راست او را گرفتم تا به حضور وی قومها را مغلوب سازم و کمرهای پادشاهان را بگشایم تا درها را به حضور وی باز نمایم و دروازه‌ها دیگر بسته نشود:

اِشعیا 45:13

من او را به عدالت برانگیختم و تمامی راههایش را راست خواهم ساخت. او شهر مرا بنا کرده، اسیرانم را آزاد خواهد نمود، اما نه برای دستمزد و نه برای پاداش.» یهوه صِبایوت این را می گوید.»

اِشعیا 46:11

مرغ شکاری را از مشرق و مردی را که مشورت مرا انجام دهد، از جای دور می‌خوانم. من گفتم و به یقین به جا خواهم آورد و تقدیر نمودم و به یقین به وقوع خواهم رسانید.

اِشعیا 48:15

من صحبت نمودم و من او را خواندم و او را آوردم تا راه خود را کامیاب سازد.

سوگنامه 1:15

خداوند تمامی شجاعان مرا از میانم برداشته است. جماعتی را به ضد من خوانده است تا جوانان مرا در هم کوبند. خداوند دختر باکره یهودا را پایمال کرده است؛ همچون انگور در حوض شرابگیری!

عبرانیان 7:1

زیرا این مِلکیصِدِق، پادشاه سالیم و کاهن خدای تعالی، هنگامی که ابراهیم از شکست دادن پادشاهان مراجعت می‌کرد، او را استقبال کرده، به او برکت داد.

مکاشفه 16:12

و ششمین، پیاله خود را بر رود بزرگ فرات ریخت و آبش خشکید تا راه پادشاهانی که از مشرق آفتاب می‌آیند، حاضر شود.

مکاشفه 7:2

و فرشتهٔ دیگری دیدم که از محل طلوع آفتاب بالا می‌آید و مُهر خدای زنده را دارد. و به آن چهار فرشته‌ای که به ایشان داده شد که زمین و دریا را ضرر رسانند، به صدای بلند ندا کرده،