اِشعیا 26:16 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁶ ‌ای خداوند، ایشان در حین تنگی، تو را خواهند طلبید. و چون ایشان را تنبیه نمایی، دعاهای مخفیانه خواهند ریخت.

هزارۀ نو

¹⁶ خداوندا، ما در تنگی خویش تو را جُستیم؛ آنگاه که تأدیبمان می‌کردی، نجواهایمان را به حضورت ریختیم.

Persian Old Version

¹⁶ ای خداوند ایشان در حین تنگی، تو راخواهند طلبید. و چون ایشان را تادیب نمایی دعاهای خفیه خواهند ریخت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁶ خداوندا، تو قومت را تنبیه کردی و ایشان هنگام سختی، در خفا به درگاه تو دعا کردند.

مژده برای عصر جدید

¹⁶ ای خداوند تو قوم خود را مجازات کردی و آنها در حالت پریشانی به حضور تو دعا کردند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁶ ای خداوند، تو قوم خود را مجازات کردی و آن‌ها در پریشانی به حضور تو دعا کردند.

اِشعیا 26:16 Iomraidhean Croise

مزامیر 142:2

ناله خود را در حضور او خواهم ریخت. تنگی‌های خود را نزد او بیان خواهم کرد.

مزامیر 27:8

دل من به تو می‌گوید که گفته‌ای: «روی مرا بطلبید.» بلی، روی تو را‌ ای خداوند، خواهم طلبید.

مزامیر 42:4

چون این را به یاد می‌آورم، جان خود را بر خود می‌ریزم. چگونه با جماعت می‌رفتم و ایشان را به خانه خدا پیشروی می‌کردم، به صدای ترنم و سپاس در گروه عیدکنندگان.

مزامیر 50:15

پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو را خلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

مزامیر 77:3

خدا را یاد می‌کنم و پریشان می‌شوم. تفکّر می‌نمایم و روح من متحیّر می‌گردد، سلاه.

مزامیر 78:34

هنگامی که ایشان را کشت، او را طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا جستجو نمودند،

مزامیر 91:15

چون مرا خوانَد او را قبول خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود و او را نجات داده، سربلند خواهم ساخت.

اِشعیا 37:3

آنها به اِشعیا گفتند: «حِزِقیا چنین می‌گوید: ”امروز روز تنگی و تنبیه و اهانت است، زیرا که پسران به دهانه رَحِم رسیده‌اند، اما مادر را قوت زاییدن نیست.

اِرمیا 2:27

که به چوب می‌گویند: ”تو پدر من هستی.“ و به سنگ که ”تو مرا زاییده‌ای.“ زیرا که پشت خود را به من کرده‌اند، نه رویشان را. اما در زمان مصیبت خود می‌گویند: ”برخیز و ما را نجات ده!“

اِرمیا 22:23

‌ای که در لبنان ساکن هستی، و آشیانه خویش را در سروهای آزاد می‌سازی! هنگامی که غصه​ها و درد مثل زنی که می‌زاید، تو را فرو‌ گیرد، چه قدر بر تو افسوس خواهند کرد؟

اِرمیا 29:12

و مرا خواهید خواند و آمده، نزد من التماس خواهید کرد و من شما را قبول خواهم نمود.

سوگنامه 2:19

شبانگاه در ابتدای پاسها برخاسته، فریاد برآور و دل خود را مثل آب پیش روی خداوند بریز. و دستهای خود را به‌ خاطر جان کودکانت که از گرسنگی به‌ سر هر کوچه بیهوش می‌گردند، نزد او برافراز،

هوشع 5:15

من روانه شده، به مکان خود خواهم برگشت تا ایشان به عصیان خود اعتراف نموده، روی مرا بطلبند. در تنگی خود صبح زود مرا خواهند طلبید.

هوشع 7:14

و از دل خود نزد من فریاد نمی‌نمایند، بلکه بر بسترهای خود شیون می‌کنند. برای روغن و شراب جمع شده، بر من فتنه می‌انگیزند.

اعداد 21:7

و قوم نزد موسی آمده، گفتند: «گناه کرده‌ايم، زيرا که بر خداوند و بر تو شکايت آورده‌ايم. پس نزد خداوند دعا کن تا مارها را از ما دور کند.» و موسی به جهت قوم التماس نمود.

مکاشفه 3:19

هر ‌که را من دوست می‌دارم، توبیخ و تنبیه می‌نمایم. پس غیور شو و توبه نما.

داوران 10:15

قوم اسرائیل به خداوند گفتند: «گناه کرده‌ايم، پس مطابق آنچه در نظر تو پسند آيد به ما عمل نما، فقط امروز ما را رهايی ده.»

۱سموئیل 1:15

حَنّا در جواب گفت: «نه آقايم، بلکه زن شکسته‌دل هستم. شراب و باده ننوشيده‌ام، بلکه جان خود را به حضور خداوند ريخته‌ام.