اِشعیا 26:10 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁰ هرچند بر شریر ترحم شود، عدالت را نخواهد آموخت. در زمین راستان شرارت می‌ورزد و جلال خداوند را مشاهده نمی نماید.

هزارۀ نو

¹⁰ لیکن هرچند بر شریر لطف شود، پارسایی را نمی‌آموزد. حتی در سرزمینِ صالحان نیز ستم روا می‌دارد، و کبریایی خداوند را نمی‌بیند.

Persian Old Version

¹⁰ هرچند بر شریر ترحم شود عدالت را نخواهد آموخت. در زمین راستان شرارت میورزد و جلال خداوند را مشاهده نمی نماید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁰ هر چند تو نسبت به گناهکاران رحیم هستی، اما آنان هرگز یاد نمی‌گیرند که خوبی کنند. آنان در این سرزمین خوبان به بدکاری خود ادامه می‌دهند و به جلال و عظمت تو توجه نمی‌کنند.

مژده برای عصر جدید

¹⁰ گرچه تو حتّی در مورد شریرانی که هیچ‌وقت نیکی و راستی را نمی‌آموزند، مهربان هستی. آنها حتّی در اینجا -‌در شهر نیکان- مرتکب شرارت می‌شوند و به بزرگی تو توجّهی ندارند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁰ اگرچه تو نسبت به شریران مهربانی کنی، ولی آن‌ها هیچ‌وقت نیکی را نمی‌آموزند. آن‌ها حتّی در اینجا، در شهر نیکان، مرتکب شرارت می‌شوند و به عظمت تو توجّهی ندارند.

اِشعیا 26:10 Iomraidhean Croise

۲پادشاهان 13:6

اما از گناهان خانه یِرُبعام که اسرائیل را مرتکب گناه ساخته بود، دوری ننموده، در آن گام برداشتند و اَشیره نیز در سامره ماند.

مزامیر 106:43

بارهای بسیار ایشان را خلاصی داد. لیکن به مشورتهای خویش بر او فتنه کردند و به ‌سبب گناه خویش خوار گردیدند.

مزامیر 143:10

مرا تعلیم ده تا اراده تو را به جا آورم، زیرا خدای من تو هستی. روح مهربان تو مرا در زمین هموار هدایت بنماید.

مزامیر 69:27

گناه بر گناه ایشان زیاده کن و در عدالت تو داخل نشوند.

خروج 8:15

اما فرعون چون ديد که آسايش پديد آمد، دل خود را سخت کرد و به ایشان گوش نگرفت، چنانکه خداوند گفته بود.

خروج 9:30

و اما تو و بندگانت، می‌دانم که هنوز از يهوه خدا نمی‌ترسید.»

خروج 9:34

و چون فرعون ديد که باران و تگرگ و رعدها متوقف شد، باز گناه ورزيده، دل خود را سخت ساخت؛ هم او و هم بندگانش.

امثال 1:32

زیرا که گمراهی جاهلان، ایشان را خواهد کشت و راحت غافلانه احمقان، ایشان را هلاک خواهد ساخت.

جامعه 3:16

و نیز زیر آفتاب دیدم که در جایگاه عدالت، ظلم است و در مکان انصاف، شرارت.

جامعه 8:11

از آنجا که حکم مجازات بر عمل بد به سرعت اجرا نمی‌شود، دل آدمیان در درون ایشان برای بدکرداری مصمم می‌گردد.

اِشعیا 1:21

شهر امین چگونه زناکار شده است! آنکه از انصاف پر می‌بود و عدالت در وی سکونت می‌داشت، اما حال، قاتلان!

اِشعیا 2:10

از ترس خداوند و از کبریای جلال او به صخره داخل شده، خویشتن را در خاک پنهان کن.

اِشعیا 24:5

زمین زیر ساکنانش آلوده می‌شود، زیرا که از شرایع تجاوز نموده و قوانین را تبدیل کرده و عهد جاودانی را شکسته‌اند.

اِشعیا 27:13

و در آن روز واقع خواهد شد که شیپور بزرگ نواخته خواهد شد و گم‌شدگان زمین آشور و رانده‌شدگان زمین مصر خواهند آمد. و خداوند را در کوه مقدس، یعنی در اورشلیم عبادت خواهند نمود.

اِشعیا 32:6

زیرا مرد رذل به خباثت سخن خواهد گفت و دلش شرارت را به عمل خواهد آورد تا ریاکاری را به جا آورده، به ضد خداوند به گمراهی سخن گوید و جان گرسنگان را تهی کند و آب را از تشنگان دور نماید.

اِشعیا 32:7

آلات مرد رذل نیز زشت است و تدبیرهای زشت می‌نماید تا مسکینان را به سخنان دروغ هلاک نماید، هنگامی که مسکینان به انصاف سخن می‌گویند.

اِشعیا 5:12

و در بزمهای ایشان عود و بربط و دف و نی و شراب می‌باشد. اما به عمل خداوند نگاه نمی‌کنند و به کار دستهای او نمی‌نگرند.

اِرمیا 2:7

و من شما را به زمین بستانها آوردم تا میوه‌ها و چیزهای آن را بخورید، اما چون داخل آن شدید، زمین مرا نجس ساختید و میراث مرا منفور گردانیدید.

اِرمیا 31:23

یهوه صِبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: «بار دیگر هنگامی که اسیران ایشان را برمی‌گردانم، این کلام را در سرزمین یهودا و شهرهایش خواهند گفت که؛ ‌”ای مسکن عدالت، و ای کوه قدوسیت، خداوند تو را برکت دهد.“

هوشع 11:7

قوم من مصمم شدند که از من رو برگردانند. پس هر‌چند ایشان، آن متعال را بخوانند، به هیچ روی آنان را بلند نخواهد کرد.

هوشع 13:6

چون چریدند، سیر شدند و چون سیر شدند، دل ایشان مغرور گردید، و از این جهت مرا فراموش کردند.

هوشع 9:3

در زمین خداوند ساکن نخواهند شد، بلکه اِفرایِم به مصر خواهد برگشت و ایشان در آشور چیزهای نجس خواهند خورد.

میکاه 2:10

برخیزید و بروید، زیرا که این استراحتگاه شما نیست، چونکه نجس شده است. شما را به هلاکت سخت، هلاک خواهد ساخت.

مَتّی 4:5

آنگاه ابلیس او را به شهر مقدس برد و بر کنگره معبد برپا داشته،

تثنیه 32:15

ليکن يِشورون فربه شده، لگد زد. تو فربه و تنومند و چاق شده‌اي. پس خدايی را که او را آفريده بود، ترک کرد. و صخره نجات خود را حقير شمرد.

مکاشفه 2:21

به او مهلت دادم تا توبه کند، امّا نمی‌خواهد از زنای خود توبه کند.

۱سموئیل 15:17

و سَموئيل گفت: «هنگامی که تو در نظر خود کوچک بودی، آيا رئيس قبایل اسرائيل نشدی؟ و آيا خداوند تو را مسح نکرد تا بر اسرائيل پادشاه شوی؟