اِشعیا 13:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ وحی درباره بابل که اِشعیا پسر آموص آن را دید:

هزارۀ نو

¹ وحی‌‌ دربارۀ بابِل که اِشعیا پسر آموص دید:

Persian Old Version

¹ وحی درباره بابل که اشعیا ابن آموص آن را دید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ این است پیامی که اشعیا پسر آموص دربارهٔ بابِل از خدا دریافت کرد:

مژده برای عصر جدید

¹ این پیامی است که اشعیا پسر آموص، دربارهٔ بابل از خدا دریافت کرد:

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ این وحی‌ای است دربارهٔ بابِل که به اِشعیا پسر آموص رسید:

اِشعیا 13:1 Iomraidhean Croise

۲پادشاهان 9:25

ییهو به بدقَر، سردار خود گفت: «او را برداشته، در قسمت ملک نابوت یِزرِعیلی بینداز و به یاد آور که چگونه وقتی که من و تو با هم از عقب پدرش اَخاب می‌تاختیم، خداوند این وحی را درباره او فرمود.

اِشعیا 1:1

رویای اِشعیا پسر آموص که آن را درباره یهودا و اورشلیم، در روزهای عُزّیا و یوتام و آحاز و حِزِقیا پادشاهان یهودا دید.

اِشعیا 13:19

و بابل که جلال ممالک و مایه فخر کَلدانیان است، همچون سُدوم و عَموره به دست خدا واژگون خواهد شد.

اِشعیا 14:28

در سالی که آحاز پادشاه مُرد، این وحی نازل شد:

اِشعیا 15:1

وحی درباره موآب: زیرا که در شبی ”عار“ موآب خراب و هلاک شده است، زیرا در شبی ”قیر“ موآب خراب و هلاک شده است.

اِشعیا 17:1

وحی درباره دمشق: اینک دمشق از میان شهرها برداشته می‌شود، و توده خراب خواهد گردید.

اِشعیا 19:1

وحی درباره مصر: اینک خداوند بر ابر تیزرو سوار شده، به مصر می‌آید و بتهای مصر از حضور او خواهد لرزید و دلهای مصریان در درون ایشان گداخته خواهد شد.

اِشعیا 20:2

در آن وقت خداوند به واسطه اِشعیا پسر آموص صحبت نموده، گفت: «برو و پلاس را از کمر خود بگشا و نعلین را از پای خود بیرون کن.» و او چنین کرده، عریان و پا برهنه راه می‌رفت.

اِشعیا 21:13

وحی درباره عربستان: ای قافله‌های دِدانیان، در بوته‌زارهای عربستان منزل کنید.

اِشعیا 22:1

وحی درباره وادی رویا: الان تو را چه شد که همگی بر بامها برآمدید؟

اِشعیا 22:25

و یهوه صِبایوت می‌گوید: در آن روز آن میخی که در مکان محکم دوخته شده، از جای خود به در خواهد آمد و خُرد شده، خواهد افتاد و باری که بر آن است، تلف خواهد شد.» زیرا خداوند این را گفته است.

اِشعیا 43:14

خداوند که ولی شما و قدوس اسرائیل است، چنین می‌گوید: «به خاطر شما به بابل فرستادم و همه ایشان را مثل فراریان فرود خواهم آورد وکلدانیان را نیز در کشتیهای شادی ایشان.

اِرمیا 24:1

و بعد از آنکه نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل یِکُنیا پسر یِهویاقیم پادشاه یهودا را با رئیسان یهودا و صنعتگران و آهنگران از اورشلیم اسیر نموده، به بابل برد، خداوند دو سبد انجیر را که پیش معبد خداوند گذاشته شده بود، به من نشان داد

اِرمیا 28:8

انبیایی که از زمان قدیم قبل از من و قبل از تو بوده‌اند، درباره سرزمینهای بسیار و ممالک بزرگ به جنگ و بلا و طاعون نبوت کرده‌اند.

اِرمیا 50:1

کلامی که خداوند درباره بابل و سرزمین کَلدانیان به واسطه اِرمیای نبی گفت:

اِرمیا 51:51

”ما خجل گشته‌ایم، از آن رو که اهانت را شنیدیم و رسوایی چهره ما را پوشانیده است. زیرا که غریبان به مکانهای مقدس خانه خداوند داخل شده‌اند.“»

حزقیال 12:10

پس به ایشان بگو، ”خداوند یهوه چنین می‌گوید: این وحی اشاره به رئیسی است که در اورشلیم می‌باشد و به تمامی خاندان اسرائیل که ایشان در میان آنها می‌باشند.“

دانیال 5:28

”پِرِس“؛ پادشاهی تو تقسیم گشته و به مادها و پارسیان بخشیده شده است.»

دانیال 5:6

آنگاه رخسار پادشاه دگرگون شد و فکرهایش او را پریشان ساخت و بندهای کمرش سست شده، زانوانش به هم می‌خورد.

ناحوم 1:1

وحی درباره نینوا. کتاب رویای ناحوم القوشی.

حَبَقوق 1:1

وحی‌ای که حَبَقوق نبی آن را دید.

زَکریا 12:1

وحی کلام خداوند درباره اسرائیل. این سخن خداوند است که آسمانها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد و روح انسان را در درون او سرشت.

زَکریا 9:1

وحی کلام خداوند به ضد سرزمین حَدراخ است. و دمشق محل آن می‌باشد، زیرا که نگاه انسان، و نگاه تمامی قبایل اسرائیل، به سوی خداوند است.

مَلاکی 1:1

وحی کلام خداوند درباره اسرائیل به واسطه ملاکی.

مَتّی 1:11

و یوشیا، یِکُنیا و برادرانش را در زمان تبعید به بابِل آورد.

مکاشفه 14:8

و فرشته‌ای دیگر از عقب او آمده، گفت: «منهدم شد بابِل بزرگ که از شراب خشم زنای خود، همهٔ ملّتها را نوشانید.»