اِستر 4:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ و چون مُردِخای از هر آنچه شده بود اطلاع یافت، جامه خود را دریده، پلاس و خاکستر در بر کرد و به میان شهر بیرون رفته، به صدای بلند فریاد تلخ برآورد.

هزارۀ نو

¹ چون مُردِخای از تمامی آنچه انجام شده بود آگاهی یافت، جامه بر تن درید و پلاس و خاکستر در بر کرده، به میان شهر درآمد و با صدای بلند به تلخی بگریست.

Persian Old Version

¹ و چون مردخای از هرآنچه شده بود اطلاع یافت، مردخای جامه خود را دریده، پلاس با خاکستر در بر کرد و به میان شهر بیرون رفته، به آواز بلند فریاد تلخ برآورد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ وقتی مردخای از این توطئه باخبر شد، از شدت غم، لباس خود را پاره کرد و پلاس پوشیده خاکستر بر سر خود ریخت و با صدای بلند گریهٔ تلخی سر داده از میان شهر گذشت

مژده برای عصر جدید

¹ وقتی مردخای از این امر اطّلاع یافت، از شدّت ناراحتی لباس خود را درید و پلاس بر تن کرد. خاکستر بر سر خود ریخت و در کوچه‌های شهر راه می‌رفت و با صدای بلند گریه و زاری می‌کرد،

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ وقتی مُردِخای از این امر اطّلاع پیدا کرد، از شدّت ناراحتی لباس خود را درید و پلاس بر تن کرد و خاکستر بر سَرخود ریخته در کوچه‌های شهر راه می‌رفت و با صدای بلند گریه و زاری می‌کرد

اِستر 4:1 Iomraidhean Croise

پیدایش 27:34

عیسو چون سخنان پدر خود را شنید، نعره‌ای عظیم و بی‌نهایت تلخ برآورده، به پدر خود گفت: «ای پدرم، به من، به من نیز برکت بده!»

پیدایش 37:34

و یعقوب لباس خود را پاره کرده، پلاس در بر کرد و روزهای بسیار برای پسر خود ماتم گرفت.

۲سموئیل 1:11

آنگاه داوود جامه خود را گرفته، آن را دريد و تمامی کسانی که همراهش بودند، چنين کردند.

۲سموئیل 13:19

و تامار خاکستر بر سر خود ريخته، و جامه رنگارنگ که در برش بود، دريده، و دست خود را بر سر گذارده، روانه شد. و چون می‌رفت، به صدای بلند می‌گریست.

اِستر 4:2

و تا روبروی دروازه پادشاه آمد، زیرا که جایز نبود که کسی با لباس پلاس داخل دروازه پادشاه بشود.

اِستر 4:3

و در هر ولایتی که امر و فرمان پادشاه به آن رسید، یهودیان را ماتم بزرگی همراه با روزه و گریه و نوحه گری بود و بسیاری در پلاس و خاکستر خوابیدند.

ایّوب 1:20

آنگاه ایوب برخاسته، جامه خود را چاک زد و سر خود را تراشید و به زمین افتاده، سجده کرد

ایّوب 2:8

و او تکه سفالی گرفت تا خود را با آن بخراشد و در میان خاکستر نشسته بود.

ایّوب 42:6

از این جهت از خویشتن کراهت دارم و در خاک و خاکستر توبه می‌نمایم.»

اِشعیا 15:4

حِشبون و اِلعاله فریاد برمی آورند. صدای ایشان تا یاهَص شنیده می‌شود. بنابراین مردان مسلح موآب ناله می‌کنند و جانهایشان در ایشان می‌لرزد.

اِشعیا 22:4

بنابراین گفتم: «نظر خود را از من بگردانید، زیرا که با تلخی گریه می‌کنم. برای تسلی من درباره خرابی دختر قومم اصرار مکنید.

اِشعیا 37:1

و واقع شد که چون حِزِقیای پادشاه این را شنید، لباس خود را چاک زده و پلاس پوشیده، به خانه خداوند داخل شد.

اِشعیا 37:2

و اِلیاقیم مباشر خانه و شِبنای کاتب و مشایخ کاهنان را آراسته به پلاس نزد اِشعیا پسر آموص نبی فرستاد.

اِشعیا 58:5

آیا روزه‌ای که من می‌پسندم مثل این است؟ روزی که آدمی جان خود را برنجاند و سر خود را مثل نی خم ساخته، پلاس و خاکستر زیر خود بگستراند؟ آیا این را روزه و روز مقبول خداوند می‌خوانی؟

حزقیال 21:11

او آن را برای صیقل یافتن داد تا آن را به ‌دست گیرند. و این شمشیر تیز شده و صیقل یافته تا به ‌دست کشتار کننده داده شود.

حزقیال 21:6

پس تو، ‌ای پسر انسان، ناله کن! با شکستگی کمر و مرارت سخت به نظر ایشان ناله بکش.

دانیال 9:3

پس روی خود را به سوی خداوند خدا متوجه ساختم تا با دعا و التماسها و روزه و پلاس و خاکستر درخواست نمایم؛

میکاه 1:8

به این سبب ماتم گرفته، شیون خواهم نمود و برهنه و عریان راه خواهم رفت و مثل شغالها ماتم خواهم گرفت و مانند شترمرغها نوحه گری خواهم کرد.

صَفَنیا 1:14

روز بزرگ خداوند نزدیک است، نزدیک است و به زودی هر چه تمامتر می‌رسد. صدای روز خداوند تلخ است مرد جنگاور در آن فریاد برمی‌آورد.

مَتّی 11:21

«وای بر تو ‌ای خورَزین! وای بر تو ‌ای بیت‌صیدا! زیرا اگر معجزاتی که در شما ظاهر گشت، در صور و صِیدون ظاهر می‌شد، مدتها قبل در پلاس و خاکستر توبه می‌نمودند.

اعمال رسولان 14:14

امّا چون آن دو رسول یعنی بَرنابا و پولُس شنیدند، لباسهای خود را دریده، در میان مردم افتادند و ندا کرده،

یوشع 7:6

یوشَع و مشايخ اسرائيل جامه خود را چاک زده، پيش صندوق خداوند تا شامگاه رو به زمين افتادند، و خاک به‌ سرهای خود پاشيدند.

مکاشفه 11:3

و به دو شاهد خود خواهم داد که پلاس در بر کرده، مدّت هزار و دویست و شصت روز نبوّت نمایند.»