Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




۲سموئیل 1:11 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

11 آنگاه داوود جامه خود را گرفته، آن را دريد و تمامی کسانی که همراهش بودند، چنين کردند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

11 آنگاه داوود جامۀ خویش گرفته، آن را درید، و همراهانش نیز جملگی چنین کردند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

11 آنگاه داود جامه خود را گرفته، آن را دریدو تمامی کسانی که همراهش بودند، چنین کردند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

11 داوود و افرادش وقتی این خبر را شنیدند از شدت ناراحتی لباسهای خود را پاره کردند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

11 آنگاه داوود و همراهانش جامهٔ خود را پاره کردند و

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

11 آنگاه داوود و همراهانش جامۀ خود را پاره کردند

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




۲سموئیل 1:11
15 Iomraidhean Croise  

و رِئوبین چون به ‌سر چاه برگشت و دید که یوسف در چاه نیست، لباس خود را چاک زد


و یعقوب لباس خود را پاره کرده، پلاس در بر کرد و روزهای بسیار برای پسر خود ماتم گرفت.


آنگاه لباس خود را چاک زدند و هر کس الاغ خود را بار کرده، به شهر برگشتند.


و تامار خاکستر بر سر خود ريخته، و جامه رنگارنگ که در برش بود، دريده، و دست خود را بر سر گذارده، روانه شد. و چون می‌رفت، به صدای بلند می‌گریست.


پس پادشاه برخاسته، جامه خود را دريد و به روی زمين دراز شد و تمامی خادمانش با جامه دريده در اطرافش ايستاده بودند.


و داوود به يوآب و تمامی قومی که همراهش بودند، گفت: «جامه خود را بدريد و پلاس بپوشيد و برای اَبنير سوگواری کنيد.» داوود پادشاه خود نیز در عقب جنازه رفت.


اما وقتی پادشاه اسرائیل نامه را خواند، لباس خود را دریده، گفت: «آیا من مرد خدا هستم که بمیرانم و زنده کنم که این شخص نزد من فرستاده است تا کسی را از جذامش شفا بخشم؟ پس بدانید و ببینید که او بهانه‌جویی از من می‌کند.»


چونکه دل تو نرم بود و هنگامی که کلام خداوند را درباره این مکان و ساکنانش شنیدی، در حضور او فروتن شدی و به حضور من فروتن شده، لباس خود را دریدی و به حضور من گریستی، بنابراین خداوند می گوید: من نیز تو را قبول فرمودم.


پس چون این سخن را شنیدم، جامه و ردای خود را چاک زدم و موی سر و ریش خود را کندم و متحیر نشستم.


و چون مُردِخای از هر آنچه شده بود اطلاع یافت، جامه خود را دریده، پلاس و خاکستر در بر کرد و به میان شهر بیرون رفته، به صدای بلند فریاد تلخ برآورد.


پادشاه و همه خادمانش که تمامی این سخنان را شنیدند، نه ترسیدند و نه جامه خود را چاک زدند.


و دل خود را چاک کنید نه لباس خویش را و به یهوه خدای خود بازگشت نمایید، زیرا که او رئوف و رحیم است و دیرخشم و مملو از محبت و از بلا منصرف می‌شود.


امّا چون آن دو رسول یعنی بَرنابا و پولُس شنیدند، لباسهای خود را دریده، در میان مردم افتادند و ندا کرده،


خوشی کنید با خوشحالان و ماتم نمایید با ماتمیان.


یوشَع و مشايخ اسرائيل جامه خود را چاک زده، پيش صندوق خداوند تا شامگاه رو به زمين افتادند، و خاک به‌ سرهای خود پاشيدند.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan