۱سموئیل 2:16 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁶ و آن مرد به او می‌گفت: «پيه را اول بسوزانند و بعد هر‌ چه دلت می‌خواهد، برای خود بگير.» او می‌گفت: «نه، بلکه همین الان بده، و گرنه به زور می‌گيرم.»

هزارۀ نو

¹⁶ و اگر آن شخص در پاسخ می‌گفت: «بگذار نخست چربی سوزانده شود و بعد هر چه دلت می‌خواهد، برگیر»، خدمتکار پاسخ می‌داد: «نه، بلکه همین الآن بده، وگرنه به زور خواهم ستاند.»

Persian Old Version

¹⁶ و آن مرد به وی میگفت: «پیه را اول بسوزانند و بعد هرچه دلت میخواهدبرای خود بگیر.» او میگفت: «نی، بلکه الان بده، والا به زور میگیرم.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁶ اگر کسی اعتراض می‌نمود و می‌گفت: «اول بگذار چربی آن بر مذبح سوزانده شود، بعد هر قدر گوشت می‌خواهی بردار.» آن نوکر می‌گفت: «نه، گوشت را حالا به من بده، و گرنه خودم به زور می‌گیرم.»

مژده برای عصر جدید

¹⁶ اگر آن شخص می‌گفت: «صبر کنید تا اول چربی آن بسوزد و بعد هرقدر گوشت که می‌خواهید ببرید.» خادم به او می‌گفت: «خیر، همین حالا بده، وگرنه بزور از تو می‌گیرم.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁶ اگر آن شخص می‌گفت: «صبر کنید تا اوّل چربی آن بسوزد و بعد هرقدر گوشت که می‌خواهید ببرید»، خادم به او می‌گفت: «خیر، همین حالا بده، وگرنه به‌زور از تو می‌گیرم.»

۱سموئیل 2:16 Iomraidhean Croise

نِحِمیا 5:15

اما والیان اول که قبل از من بودند، بر قوم بار سنگین نهاده، علاوه بر چهل مثقال نقره، نان و شراب نیز از ایشان می‌گرفتند و خادمان ایشان بر قوم حکمرانی می‌کردند. لیکن من به خاطر ترس خدا چنین نکردم.

لاویان 3:16

سپس کاهن آن را بر قربانگاه بسوزاند. این خوراک هدیه آتشین برای عطر خوشبوست. تمامی پیه از آن خداوند است.

میکاه 3:5

خداوند درباره انبیایی که قوم مرا گمراه می‌کنند، و زمانی که خوراک فراوان دارند، ندای صلح و سلامتی سر می‌دهند، و اگر کسی چیزی به دهان ایشان نگذارد، با او تدارک جنگ می‌بینند، چنین می‌گوید:

داوران 18:25

پسران دان او را گفتند: «صدای تو در ميان ما شنيده نشود، مبادا مردان تندخو بر شما هجوم آورند و جان خود را با جانهای اهل خانه‌ات هلاک سازي.»

۱سموئیل 2:15

و نيز قبل از سوزانيدن پيه، خادم کاهن آمده، به کسی ‌که قربانی می‌گذرانيد، می‌گفت: «گوشت به جهت کباب برای کاهن بده، زيرا گوشت پخته از تو نمی‌گيرد بلکه خام.»

۱سموئیل 2:17

پس گناهان آن جوانان به حضور خداوند بسيار عظيم بود، زيرا که مردمان هدايای خداوند را خوار می‌شمردند.