Tơdah ñu kdŭn dôk hlăm sa boh ƀuôn, snăn jih jang phung Israel srăng djă ba klei kuĭ kơ ƀuôn anăn, leh anăn drei srăng ktŭng ƀuôn anăn mŭt hlăm tlung, wăt sa klŏ boh tâo điêt amâo srăng lŏ dôk tinăn ôh.”
“Nĕ anei, Kâo bi kdơ̆ng hŏng ih, Ơ čư̆ thâo bi rai,” Yêhôwa lač, “pô bi rai jih lăn ala; Kâo srăng yơr kngan Kâo ngă kơ ih, leh anăn bi klŭng ih mơ̆ng ping čư̆, leh anăn mjing ih sa boh čư̆ pui ƀơ̆ng leh.
Snăn kyua diih arăng srăng kai čư̆ Siôn msĕ si sa boh hma; ƀuôn Yêrusalem srăng jing sa kăm mnơ̆ng rai leh, leh anăn čư̆ sang yang srăng jing kmrơ̆ng kpal.
Ih kbiă leh čiăng bi mtlaih phung ƀuôn sang Ih, čiăng bi mtlaih pô Ih trôč leh êa ƀâo mngưi. Ih ktrăm bi mčah leh boh kŏ pô ƀai, brei gơ̆ dôk asei lưng mơ̆ng boh kŏ truh ti jơ̆ng. (Sêla)