2 Ênuk anăn kâo gơ̆ Y-Đaniel dôk kơŭ kyăm jih tlâo hruê kăm.
Tơdah kâo hmư̆ jih klei anăn kâo dôk gŭ hia, kơŭ kyăm êjai lu hruê; leh anăn kâo ăt dôk kăm ƀơ̆ng huă, wah lač ti anăp Aê Diê hlăm adiê.
Kâo lač kơ Aê Diê, Boh Tâo kâo, “Si ngă ih wơr bĭt hĕ kâo leh? Si ngă kâo dôk kơŭ kyăm, kyua pô roh ktư̆ juă kâo?”
Kyuadah Ih jing Aê Diê, Pô mgang kâo; si ngă Ih lui hĕ kâo lĕ? Si ngă kâo dôk kơŭ kyăm kyua pô roh ktư̆ juă?
“Hơ̆k bĕ mbĭt hŏng ƀuôn Yêrusalem leh anăn dôk mơak kyua ñu, Ơ jih jang phung diih khăp kơ ñu; hơ̆k mơak bĕ mbĭt hŏng ñu, Ơ jih jang phung diih kơŭ kyăm kơ ñu.
Ơ, čiăng kơ boh kŏ kâo jing kbăng êa, leh anăn ală kâo jing akŏ êa ală, snăn kâo dưi hia hruê mlam kyua phung anak mniê phung ƀuôn sang kâo djiê leh!
Leh klei anăn, ñu lač kơ kâo, “Ơ Y-Đaniel, đăm huĭ ôh, kyuadah mơ̆ng hruê tal êlâo hĭn ih mâo ai tiê čiăng thâo săng leh anăn bi luă gŭ ih pô ti anăp Aê Diê ih, Aê Diê hmư̆ leh klei ih blŭ, leh anăn kâo hriê kyua klei ih blŭ anăn.
Yêsu lač kơ diñu, “Dưi mơ̆ phung arăng jak kơ klei huă mnăm bi kuôl ung mô̆ kơŭ kyăm êjai êkei dôk mô̆ dôk mbĭt hŏng diñu? Hruê srăng truh tơdah arăng mă êkei dôk mô̆ mơ̆ng diñu, hlăk anăn diñu srăng kăm ƀơ̆ng huă.
kơ ai tiê kâo ênguôt êdimi leh anăn rŭng răng nanao.
Brei diih ênguôt, kơŭ kyăm leh anăn hia. Brei klei diih tlao bliư̆ jing klei kơŭ kyăm, leh anăn klei diih hơ̆k bliư̆ jing klei ênguôt hnĭng.
Hlei pô čiăng ngă jhat kơ diñu, pui kbiă mơ̆ng ƀăng êgei diñu leh anăn čuh phung roh diñu; hlei pô ngă jhat kơ diñu srăng tŭ klei djiê msĕ snăn yơh.