18 Mniê anăn wĭt lač, “Mnăm bĕ, Ơ khua kâo.” Ñu mđing mtam čeh ti kngan ñu leh anăn brei kơ gơ̆ mnăm.
Brei mniê êra pô kâo srăng lač, ‘Kâo kwưh kơ ih, mđing bĕ čeh ih brei kâo mnăm êa,’ leh anăn ñu srăng lač, ‘Mnăm bĕ, leh anăn kâo srăng bi mnăm mơh aseh samô ih’ — brei pô anăn jing mniê Ih čuăn leh kơ dĭng buăl Ih Y-Isăk. Hŏng klei anăn kâo srăng thâo Ih bi êdah leh klei jăk hŏng khua kâo.”
Ñu mđing mtam čeh ñu mơ̆ng mra leh anăn lač, ‘Mnăm bĕ, leh anăn kâo srăng bi mnăm mơh aseh samô ih.’ Snăn kâo mnăm, leh anăn ñu bi mnăm mơh wăt aseh samô.
Êjai gơ̆ nao mă ba êa, ñu iêô gơ̆ leh anăn lač, “Djă ba kơ kâo sa klŏ kpŭng.”
Ñu ha ƀăng êgei ñu blŭ hŏng klei thâo mĭn, leh anăn ñu mtô hŏng klei êmhač.
Ti knhal tuč, brei jih jang diih mâo klei mĭn bi mguôp, thâo bi săng bi pap, bi khăp hdơ̆ng ayŏng adei, mâo ai tiê jăk leh anăn klei mĭn luă gŭ.