1 പിന്നെ നാനു പുദിയ മോടമു പുദിയ ബൂമിമു മെലേഞ്ചെയ്. മുല്ലെലിയ മോടമു മുല്ലെലിയ ബൂമിമു മാഞ്ചുപോനയ്. ചമാത്തിരമു ഇഞ്ഞി കാണി.
ആരുമു അറിയദെ കള്ളെയ് ബന്റപല്ലെയാന്റു കറുത്താവു മടാങ്കിബന്റെയെയ്. എമ്മടെക്കു മോടത്തി ഉരേന്റ ബലിയ ഓച്ചെ കേട്ടുബരുവനുമു മോട കണ്ടുബാരദാവനുമു ചെയിവൊയ്. മോടഗേരത്തി കണ്ടുബന്റെനൊക്ക തീകോണ്ടു കത്തിയെരിഞ്ചുപോവൊയ്. ബൂമിമു അയിലി കീന്റെനുമൊക്ക തീ പുടിച്ചിച്ചു കാണദാവൊയ്.
എന്റെങ്കി ഈച്ചിര ബാക്കു തന്തപല്ലെതന്നെ നേരുകീന്റെര ബദുക്കിന്റ പുദിയ മോടത്തെക്കുമു പുദിയ ബൂമിക്കുമുബേണ്ടി നാമു കാത്തൊണ്ടുകീന്റ.
അയികവുഞ്ചിച്ചു ചമാത്തിരത്തിന്തു ഒരു ജാത്തി അത്തികോണ്ടുബന്റെനെ നാനു മെലേഞ്ചെയ്. അവോക്കു പത്തു കൊമ്പുമു ഏവു തിലേമു ഇന്തയ്. അവോണ്ട ഓരോ കൊമ്പിലിമു ബുളാങ്കിന്റ ഓരോ തൊപ്പിമു ഇന്തയ്. ഓരോ തിലേലിമു ഈച്ചിരനെ മച്ചരപറേന്റ ഓരോ പേരുമു ഇന്തയ്.
അയികവുഞ്ചിച്ചു നാനു ബലിയെനുമു ബെളുത്തെനുമാന ഒരു ബുളാങ്കിന്റ കച്ചാലെമു അയിലി ഒരുത്തെയ് ഉളേച്ചുകീന്റെനെമു മെലേഞ്ചെയ്. അദുന്റ മുല്ലെലക്കെലിന്തു മോടമു ബൂമിമു ഓടി ഒളിച്ചൊണ്ടയ്. അയിനെ പിന്നെ കണ്ടുബരുവനേകാണി.
ബുളാങ്കിന്റ കച്ചാലെലി ഉളേച്ചുകീന്റദു ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചു: “ഇമ്മലേ, നാനു ഒക്കാത്തിനെമു പുദിയെനാക്കിന്റെയ്.” പിന്നെ അദു എന്റൊന്റ പറേഞ്ചു: “എവുദു, ഈ ബാക്കു നമ്പുവപറ്റിന്റെനുമു നേരുകീന്റെനുമാന്റു.”
ബുക്കില കടെലാച്ചു ചുറുട്ടിന്റപല്ലെ മോട നീങ്കിപോനയ്. ഒക്കാ മലേമു ഒക്കാ തുരുത്തുമു അയിനയിനു ഇന്ത ജാഗത്തിന്തു നീങ്കിപോനയ്.