6 ഏച്ചുമു അപ്പോച്ചോലെരളുമു ഒന്റകൂടിയിപ്പടെക്കു അയിര ഏച്ചുന്റൊന്റ കേട്ടരു: “കറുത്താവേ, ഇപ്പൊണാച്ചു നീയു ഇച്ചുറായേലു നെരേയക്കു അയിരണ്ട നാടു മടാക്കി കൊടുക്കിന്റെയെയ്?”
അയിങ്കു ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ പറേഞ്ചു: “ഏലിയാവു ബന്തിച്ചു ഒക്കാ കാരിയത്തിനെമു നേരെമാടുവു എന്റ കാരിയ നേരുതന്നെയാന്റു.”
അയിങ്കു ഏച്ചു അവോണ്ടൊന്റ: “നീക്കു എന്നെനെ ബേണു” എന്റു കേട്ടു. അയിങ്കു അവൊ അദുന്റൊന്റ: “നീ ഇഞ്ച നാടിലി അദിഗാര നടാത്തുവടെക്കു എന്റ ഈ രാണ്ടു മക്കളിലി ഒരുത്തെനെ ഇഞ്ച ബലാത്തു ബരിലിമു ഒരുത്തെനെ ഇഞ്ച ഇടാത്തുബരിലിമു ഉളേപ്പിപ്പെ എന്റു എനാക്കു ബാക്കു താ” എന്റു പറേഞ്ച.
പിന്നെ ഏച്ചു ഒലിവുമലേലി പോയി ഉളേച്ചിന്തു. എമ്മടെക്കു അദുന്റ ബൊവുകെട്ടിയ മാത്തിര അദുവാത്തെക്കു പോച്ചു അദുന്റൊന്റ കേട്ടരു: “പറേത്തെ, ദേവരുഗുടിനെപറ്റി നീ പറേഞ്ച ഈ കാരിയമൊക്ക എപ്പൊ നടാപ്പൊയ്? നീയു മടാങ്കിബന്റെങ്കുമു ലോഗ അവചാനിക്കിന്റെങ്കുമുകീന്റ അടിയള എന്നെനായിപ്പൊയ്?”
അയിങ്കു ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ പറേഞ്ചു: “ഏലിയാവു ബന്തിച്ചു ഒക്കാ കാരിയത്തിനെമു നേരെമാടുവു എന്റ കാരിയ നേരുതന്നെയാന്റു. എന്റെങ്കി മയിച്ചമഗെനാച്ചു ബന്റെയെയ് ചാലദിഗ കട്ടപ്പടുവെന്റുമു ഒക്കായിമു അയിനെ ബേണ്ടെന്റു ബെപ്പൊരെന്റുമു അയിനെപറ്റി എവുദികീന്റെയെയ് എന്നെഗു?
ഒരു ജിന കുറെ പരീച്ചെമാരുവ ഏച്ചുന്റൊന്റ: “ഈച്ചിര റാജാവാച്ചു ബന്റെയെയ് എപ്പൊണാച്ചു” എന്റു കേട്ടരു. അയിങ്കു ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ പറേഞ്ചു: “നിങ്കട കണ്ണുക്കു കണ്ടുബന്റപല്ലെയല്ല ഈച്ചിര റാജാവാച്ചു ബന്റെയെയ്.
മയിച്ചെര ഏച്ചു പറേഞ്ചെനെ കേട്ടിന്തൊണ്ടിപ്പടെക്കു അദു അയിരക്കു ഒരു കദെ ഇട്ടുകൊടുത്തു. ഏച്ചു എരുച്ചലേമു പട്ടണത്തിന്റ അടുക്കബന്തു എത്തിന്തു. അയിമാത്തിരമല്ല ഈച്ചിര റാജാവാച്ചു ബിരേ ബരുവു എന്റു നെരേയ ഒക്കായിമു നിനേപ്പനുമു ചെയിദരു.
എന്റ അപ്പെയ് എനാക്കു അദിഗാര തന്തിച്ചു എന്നെ റാജാവാക്കിത്തു. അങ്ങാണെതന്നെ നാനുമു നിങ്കക്കു അദിഗാര തന്റെയ്.
പത്തുറോച്ചു അയിനെ മെലേഞ്ചിച്ചു ഏച്ചുന്റൊന്റ: “കറുത്താവേ, ഏങ്കു എന്നെയെയ് പറ്റുവൊയ്” എന്റു കേട്ടു.