13 നീ ഊടെക്കു ബരുവടെക്കു നാനു തോവാച്ചു പട്ടണത്തിന്ത ചമേയത്തി കറുപോച്ചാത്തു ബെച്ചുക്കബന്ത എന്റ പുദേപ്പുമു ബുക്കുമു എടുത്തൊണ്ടു ബരോണു. തോലിലി മാണ ബുക്കു എന്നെനാച്ചുമു എടുത്തൊണ്ടു ബരോണു.
നിങ്കട കുപ്പെയത്തെക്കുബേണ്ടി ആരെങ്കില കേച്ചു കൊടുത്തെങ്കി അയിരക്കു നിങ്കട പുദേപ്പുമുകൂടി കൊടുത്തുകാമി.
അങ്ങാണെ നാങ്ക തോവാച്ചു പട്ടണത്തിന്തു കപ്പെലുക്കു അത്തികോണ്ടു നേരെ ചമത്തൊക്കിയെ തുരുത്തുക്കു ബന്ത. അവുടിന്തു പിറ്റുജിന കടേലുകരെയാത്തുകീന്റ നവപൊലി അങ്ങടിക്കു പോന.
അയിനെകോണ്ടു അയിര മൂച്ചിയെ നാടുകായെ തോവാച്ചു പട്ടണത്തെക്കു ബന്തരു. അവുടെബെച്ചു ലൂക്കോച്ചാന നാനുമു അയിരണ്ടൊന്റ കൂടിനെയ്.
“എന്നെ ഇഞ്ഞി നീങ്ക മെലേയെരി” എന്റു പവുലോച്ചു പറേഞ്ചെനെകോണ്ടാന്റു അയിരക്കു അത്തെനെ അദിഗ ചങ്കടമാനെയെയ്. പിന്നെ അയിര അദു കപ്പെലുക്കു അത്തിന്റ ജാഗബരെ അദുന്റൊന്റയെ പോനരു.
ഈ ചമേയബരെ നാങ്ക തിന്റുകുടിപ്പ കാണദെമു ചിന്തെച്ചീരെ കാണദെമു പെട്ടു കേട്ടൊണ്ടുമു ഇപ്പ കുള്ളുകൊട്ടിലു കാണദെമു തിരിഗി നടാക്കിന്റ.
എന്റ ആവെച്ചത്തെക്കുബേണ്ടി ചാലദിഗ നയിച്ചൊണ്ടു ബലാബരി ഗളിഗെ നാനു പണി ചെയിദെയ്. പലേ കുറിമു ഉറാങ്കദെ ഇന്തെയ്. പലേ കുറിമു പച്ചൊണ്ടുമു ദാവുതരിച്ചൊണ്ടുമൊക്ക ഇന്തെയ്. പലേ കുറിമു പട്ടിനിയിന്തെയ്. പലേ കുറിമു കുളിരു തരിച്ചെയ്. പലേ കുറിമു കുപ്പെയചിന്തെ കാണദെമു ഇന്തെയ്.