14 د هغوئ خولې د لعنتونو نه او د ترخو خبرو نه ډکې دى.
خولۀ يې دروغژنه، کنځل ماره، دوکه بازه ده، د هغۀ ژبه غوڅونکې، تباه کوونکې ده.
د خپلې خولې او د شونډو د ګناه په وجه چې کومه کوى، په هم هغه ښيرو او دروغو او کبر کښې دې په خپله راګېر شى.
د خپل ځان نه هر قِسم تريخوالے، قهر، غضب، کنځلې، غېبت، بد خواهش اخوا کړئ.
هم د دې يوې خولې نه برکت او هم ښېرې راوځى. اے زما وروڼو او خوېندو، په کار نۀ دى چې داسې وشى.