6 هيڅ څوک د مشرق نه تر مغربه پورې نشته، او نۀ په صحرا کښې څوک شته چې انسان اوچت کړى.
هغوئ د هغۀ خِلاف د سرکشۍ سره حمله کوى، او يو غټ ډال ورسره وى.
تۀ خو زما ډال يې چې زما نه ګېرچاپېره يې، تۀ زما جلال يې، څوک چې زما سترګې اوچتوى، اے مالِکه خُدايه،
هغه د تل دپاره په خپل طاقت بادشاهى کوى، او قومونه د خپل نظر لاندې ساتى چې دوئ خو د دۀ خلاف سرکشى نۀ کوى.
مالِک خُدائ فرمائى چې، زۀ د هغوئ د غرور نه خبر يم خو دا بېمطلبه دے، او د هغوئ عملونه عبث دى.