10 کله چې زۀ ژاړم او روژه ونيسم، نو دوئ په ما پورې خندا کوى.
زما غېرت ما سوزوى ځکه چې زما دشمنانو ستا کلام هېر کړے دے
خو ما د هغوئ په بيمارۍ، د غم جامې واچولې روژه دار شوم. او په روژه نيولو او دُعا کولو د دوئ دپاره عاجز شوم، ما د عاجزۍ نه په دُعا کښې سر ټيټ نيولے وو.