زبور 4:4 - Pakistani Yousafzai Pashto

⁴ د غصې په وجه ګناه مۀ کوئ، چې خپلو کټونو له لاړ شئ فکر وکړئ او خاموش شئ.

زبور 4:4 Iomraidhean Croise

ايُوب 28:28

او هغۀ بنيادمو ته وفرمائيل، چې د مالِک خُدائ نه يره کښې حِکمت دے، او بدعملى پرېښودل عقلمندى ده.“

زبور 119:161

بادشاهان بې‌وجې ما ازاروى خو زما زړۀ ستا په کلام د يرې نه درزيږى

زبور 17:6

زۀ دُعا کومه تا ته، اے خُدايه، تۀ به راکړې جوابونه، کله چې دُعا کوم غوږ ونيسه ما ته قبول مې کړه سوالونه.

زبور 2:11

د يرې سره د مالِک خُدائ خِدمت کوئ، او په رپېدو سره د هغۀ خوشحالى کوئ.

زبور 3:2

ډېر زما په حقله داسې وائى، ”هغه به خُدائ پاک نۀ بچ کوى.“

زبور 3:4

کله چې مالِک خُدائ ته په اوچت آواز ژړا کوم، خپل مقدس غر نه هغه ما ته جواب راکوى.

زبور 33:8

د مالِک خُدائ نه دې ټوله دُنيا يره وکړى، د زمکې هر کس دې د هغۀ احترام وکړى.

زبور 46:10

”په آرام شئ او په دې پوهه شئ زۀ خُدائ پاک يم، زۀ به په ټولو قومونو کښې اعلىٰ يم، زۀ به په ټوله دُنيا کښې اوچت يم.“

زبور 63:6

زۀ چې پروت يمه په کټ کښې هم تا يادوم، ستا په حقله شپه کښې ټوله شپه فکر کوم.

زبور 77:6

ما ټوله شپه خپل سرودونه يادول، په سوچونو کښې ډوب شوے وم او سوالونه راته پېدا شول،

متلونه 16:17

د نېکانو لارې د هر قسم غلط کار نه لرې وى. هر هغه څوک چې د خپلو لارو خيال ساتى نو هغه خپل ژوند بچ کوى.

متلونه 16:6

د مينې او وفا په ذريعه ګناهونه وينځلے کيږى، د مالِک خُدائ يره انسان د بدو کارونو نه بچ کوى.

متلونه 3:7

په خپل عقل باندې مۀ مغروره کېږه، د مالِک خُدائ نه يرېږه او بدعملى پرېږده.

يرمياه 5:22

مالِک خُدائ فرمائى، تاسو به زما نه نۀ يرېږئ څۀ؟ تاسو به زما په حضور کښې د يرې نه نۀ ريږدېږئ څۀ؟ ما د سمندر دپاره د شګو حد مقرر کړے دے، دا مې ورته ابدى او پوخ حد مقرر کړے دے. کله چې سمندر په زور او مستۍ کښې هم راشى او د هغې چپې ډېر شور او زور هم وکړى خو بيا هم د مقرر شوى حد نه نۀ شى اوړېدلے.

حبقُوق 2:20

خو مالِک خُدائ په خپل مقدس کور کښې دے، پرېږده چې ټوله زمکه د هغۀ په حضور کښې خاموشه شى.“

دوهم قرنتیان 13:5

تاسو خپل ځانونه وآزمايئ چې ستاسو ايمان په ځائ دے او کۀ نه. خپل ځانونه ولټوئ. ولې تاسو په دې نۀ يئ خبر چې عيسىٰ مسيح په تاسو کښې اوسيږى؟ کۀ په تاسو کښې هغه نۀ وى، نو بيا ستاسو ايمان بې‌ځايه دے.

افسیسیان 4:26

د غصې په وخت کښې ګناه مۀ کوئ او خپله غصه د نمر د پرېوتو نه اخوا مۀ پرېږدئ،