زبور 3:7 - Pakistani Yousafzai Pashto

⁷ مالِکه خُدايه پاڅه، خُدايه ما ترې خلاص کړه، د دشمن مې ژامنې ماتې کړه، غاښونه د بدعملو مات کړه.

زبور 3:7 Iomraidhean Croise

دوېم سموئيل 18:8

جنګ په ټول مُلک کښې خور شو او چې په جنګ کښې څومره سړى مړۀ وُو نو د هغې نه زيات په ځنګل کښې مړۀ شول.

ايُوب 16:10

خلق ما پورې خندا کوى، هغوئ په مسخرو کښې ما په مخ باندې وهى او زما خِلاف يې اتفاق کړے دے.

ايُوب 29:17

ما د ظالمانو ژامنې ماتې کړې، او د هغوئ نه مې مظلومان خلاص کړل.

زبور 10:12

اے مالِکه خُدايه، راپاڅه، او بدکارانو ته سزا ورکړه. پاکه خُدايه مظلومان مۀ هېروه.

زبور 12:5

فرمائى مالِک خُدائ، ”زياتے مې وليدلو چې وشو په حاجتمندانو فرياد او زبيرګى ما واورېدل چې وکړل غريبانانو، نو زۀ به ورشم چې هغوئ بچ کړم، څنګه چې هغوئ زما د مدد لرى ارمان.“

زبور 27:3

هر څو کۀ رانه تاو شى ګېرچاپېره لښکرې، زړۀ کښې يره نۀ لرم. کۀ شروع شى زما خلاف جنګونه، خو زۀ به خاطر جمع يم.

زبور 35:23

راپاڅه، تۀ راپاڅه او زما دفاع وکړه، زما دپاره وکالت وکړه، زما پاکه خُدايه او زما مالِکه،

زبور 44:23

اے مالِکه خُدايه، راپاڅه ولې تۀ اودۀ کېږې څۀ؟ راپاڅه، او تر ابده پورې مونږ مۀ رد کوه.

زبور 58:6

د دوئ غاښونه مات کړه، پاکه خُدايه، د دې زمرو ژامنې ماتې کړه، مالِکه خُدايه.

زبور 59:5

اے مالِکه قادر مطلق خُدايه، د بنى اِسرائيلو خُدايه، راپاڅه او ټولو قومونو له سزا ورکړه، دې بدکارو غدارانو باندې هيڅ رحم مۀ کوه.

زبور 6:4

اے مالِکه خُدايه ما خلاص کړه ما ته راوګرځه، ما بچ کړه د خپلې لوئې مينې سره.

زبور 7:6

اے مالِکه خُدايه د غصې سره راپاڅه، زما د دشمن د غصې په مقابل کښې راپورته شه، راپورته شه، زما پاکه خُدايه، په دوئ باندې خپل عدل او اِنصاف راوله.

زبور 74:11

تا ولې خپل زورَور ښے لاس استعمال نۀ کړو؟ نو خپل لاس او قدرت دې راڅرګند کړه او دوئ برباد کړه.

زبور 76:9

اے پاکه خُدايه، کله چې تۀ د عدالت دپاره ودرېږې، چې د دُنيا ټول مظلومان بچ کړى.

يشعياه 51:9

اے مالِکه خُدايه، پاڅه. ويښ شه او زمونږ مدد وکړه. د خپل طاقت نه کار واخله او مونږ بچ کړه، خپل طاقت داسې استعمال کړه لکه څنګه دې چې مخکښې استعمالولو. دا تۀ وې چې سمندرى بلا راحب دې ټوټې ټوټې کړه.

مرثيى 3:30

ظالم ته دې د وهلو دپاره خپل مخ ورواړوى او د هغۀ د لاسه دې بې‌عزتى قبوله کړى.

حبقُوق 2:19

افسوس په هغوئ څوک چې لرګى ته وائى، ژوندے شه. يا بې‌ساه کاڼى ته وائى، پاڅه. آيا دا دوئ ته هدايت ورکولے شى؟ دا په سرو او سپينو زرو پټ وى، خو په کښې ساه نۀ وى.