11 زما نه ګېرچاپېره شوى دى، زۀ يې نيولے يم، کوى دوئ د دې انتظار چې زمکې ته مې راوولى.
راکاږى ليندې، خپله تُوره راوباسى بدکاران، ترڅو چې پرې مړۀ کړى غريبان او مظلومان، او چې مړۀ کړى هغوئ څوک دى صادقان.
ټوله ورځ لکه د سېلاب په شان رانه راتاو وى، په پوره توګه هغۀ زۀ راګېر کړے يم.
ساؤل او د هغۀ سړى د غرۀ په يو طرف باندې وُو او داؤد او د هغۀ سړى د غرۀ په بل طرف باندې وُو. داؤد تېزى کوله چې د ساؤل نه لرې شى، خو ساؤل دومره ورنزدې شو چې داؤد او د هغۀ لښکر يې نيولے هم شول.